Ο Κοινωνιολόγος, αρθρογράφος και συγγραφέας Γιώργος Ρακκάς καλεσμένος στο newshub.gr μιλά για τη μάχη που διεξάγεται για τον οικονομικό διάδρομο Ινδίας, Μέσης Ανατολής, Ευρώπης και πως η Ελλάδα από πρωταγωνιστής κινδυνεύει να μείνει εκτός!
Ο Τραμπ συνάντησε στις 14 Φεβρουαρίου τον πρωθυπουργό της Ινδίας Ναρέντρα Μόντρι, και εξέφρασε την απαρέγκλιτη προσήλωση της Προεδρίας του στον οικονομικό διάδρομο ΙΜΕC (Ινδίας, Μέσης Ανατολής, Ευρώπης), τον οποίον και βλέπει ως αντιστάθμισμα στον κινέζικο BRI (τον περίφημο ”νέο δρόμο του Μεταξιού”).
Η συγκεκριμένη γεωοικονομική όδευση, που ήρθε να κουμπώσει επάνω στις περίφημες «συμφωνίες του Αβραάμ», και προϋπέθετε την ιστορική προσέγγιση του Ισραήλ με τον Αραβικό κόσμο, πάγωσε έπειτα από την επίθεση που εξαπέλυσε η Χαμάς την 7η Οκτωβρίου 2023, και τον πόλεμο του Ισραήλ που ακολούθησε στην Παλαιστίνη και τον Λίβανο. Εκτιμάται, μάλιστα, ότι την επίθεση την αποφάσισε εν τέλει η Χαμάς, και την στήριξε ο ιρανικός ”άξονας της Αντίστασης” και ευρύτερα, με τον τρόπο τους, όλες οι Ευρασιατικές δυνάμεις, ακριβώς διότι θα ανέτρεπε το κλίμα των συμφωνιών του Αβραάμ και θα ματαίωνε, ή έστω, θα παρέπεμπε στις καλένδες την προοπτική υλοποίησης του διαδρόμου αυτού.
Ο IMEC, βέβαια, αφορά και την Ελλάδα: η προοπτική του αναβάθμιζε θεαματικά την χώρα μας ως κόμβο-Πύλη της Ευρώπης, σε ρόλο μάλιστα που υποκαθιστά εκείνον της Τουρκίας ως γέφυρας της Δύσης με την Ανατολή. Η διεκδίκηση του IMEC, επομένως, (θα έπρεπε να) αποτελεί έναν από τους μεγάλους απώτερους στόχους της Ελληνικής αποτρεπτικής πολιτικής, ακριβώς διότι με την βαρύτητα και την σημασία του αλλάζει τους συσχετισμούς στην περιοχή, και διευκολύνει στην ανάδυση ενός μη-τουρκοκεντρικού, συνεργατικού με το Ισραήλ και τον Αραβικό Κόσμο υποσυστήματος ασφαλείας της Ανατολικής πλευράς της Μεσογείου.
Τώρα, ο σχεδιασμός αυτός φαίνεται να πηγαίνει πίσω. Διότι άλλες ευρωπαϊκές χώρες αντιπροτείνονται να υποκαταστήσουν την Ελλάδα ως πύλη της Ευρώπης. Η Γαλλία, που τον τελευταίο καιρό προσπαθεί να επιστρατεύσει την γοητεία της ώστε εκείνη να διαμορφώσει μια στρατηγική σχέση με την Ινδία, προκρίνοντας ως εναλλακτική ευρωπαϊκή πύλη το λιμάνι της Μασσαλίας. Και η Ιταλία, με την Μελόνι η οποία μάλλον απολαμβάνει μια ‘ειδική σχέση’ με τον Τραμπ και τον προστευόμενό της Έλον Μασκ, και προκρίνει το λιμάνι της Τεργέστης για να αποτελέσει την εναλλακτική πύλη της Ινδίας αυτήν την φορά μέσω Ιταλίας. Ας μην ξεχνάμε ότι η Ιταλία πολύ πρόσφατα εξήλθε της ανταγωνιστικής πρωτοβουλίας για τον «Νέο Δρόμο του Μεταξιού» ακριβώς γι’ αυτόν τον λόγο.
Εδώ η ελληνοτουρκική επαναπροσέγγιση υπό την «συμφωνία των Αθηνών» δεν βοηθάει, γιατί ακριβώς δίνει διπλά μηνύματα προς όλες τις κατευθύνσεις. Και προφανώς, προς την Ινδία. Μια Ελλάδα που δεν αντιτάσσεται στην ηγεμονική Τουρκία, αλλά της εξασφαλίζει την νηνεμία είναι καταδικασμένη να υποσκελίζεται από αυτήν, και εν τέλει να δορυφοριοποιείται εξαιτίας της τεράστιας ανισορροπίας των μεγεθών. Και οι επίδοξοι σύμμαχοι προφανώς δεν θα απευθυνθούν σε κάποιον δορυφόρο για να στηρίξουν τους στρατηγικούς σχεδιασμούς τους.
Φυσικά, υπάρχει και το παρασκήνιο, και οι εκεί ενέργειες τις οποίες δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε. Όμως αν κρίνουμε από τις ευρύτερες εξελίξεις, είναι πολύ πιθανόν το ενδεχόμενο και ο ίδιος ο Τραμπ, θέλοντας να κρατήσει ευχαριστημένη την Τουρκία, αλλά και επιθυμώντας να δει τον IMEC να υλοποιείται, να μην θεωρεί την Ελλάδα αναντικατάστατη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου