Όπως ήταν αναμενόμενο, μετά την αποδοχή της πρότασης των κομμάτων να θέσει και πάλι υποψηφιότητα, ο «Πρεζιντέντε» παραμένει στο προεδρικό Μέγαρο και όλα δείχνουν πως το πολιτικό αδιέξοδο βαίνει προς το τέλος.
Οι επιλογές δεν ήταν πολλές, καθώς η μία ψηφοφορία μετά την άλλη οδηγούσε σε «μαύρο καπνό», με αποτέλεσμα να παρατείνεται η ανησυχία στην Ιταλία, η οποία παραμένει «ακυβέρνητη», έπειτα από την αδιέξοδη εκλογική αναμέτρηση της 25ης Φεβρουαρίου.
Ο Τζόρτζιο Ναπολιτάνο επανεξελέγη σήμερα πρόεδρος της ιταλικής Δημοκρατίας με 738 ψήφους του ιταλικού κοινοβουλίου, σε σύνολο 1.007. Ο υποψήφιος του κινήματος Πέντε Αστέρων Στέφανο Ροντοτά, έλαβε 217 ψήφους, με την παράλληλη υποστήριξη του κόμματος Αριστερά και Ελευθερία.
Σε ό,τι αφορά στο διαδικαστικό σκέλος της επανεκλογής, ο Τζόρτζιο Ναπολιτάνο θα πρέπει, τυπικά, να παραιτηθεί και να ορκισθεί εκ νέου πρόεδρος.
Στις πρώτες του δηλώσεις ο Ιταλός πρόεδρος τόνισε ότι «δέχθηκα με ευγνωμοσύνη την εμπιστοσύνη που εξέφρασε, σε συνθήκες απόλυτης ελευθερίας, προς το πρόσωπό μου, η πλειοψηφία του κοινοβουλίου».
«Τη Δευτέρα θα εξηγήσω, ενώπιον του κοινοβουλίου, μέσα σε ποια όρια έκανα δεκτή, με απόλυτη διαφάνεια, την έκκληση που μου απευθύνθηκε. Ελπίζω να ανταπεξέλθουν όλοι στις υποχρεώσεις τους , υπέρ της ενίσχυσης των κρατικών θεσμών», πρόσθεσε ο Τζόρτζιο Ναπολιτάνο, σύμφωνα με τον οποίο «οι προσπάθειες πρέπει να επικεντρωθούν «στην αντιμετώπιση της δύσκολης κατάστασης της Ιταλίας, στην επίλυση των προβλημάτων των Ιταλών και την υπεράσπιση της διεθνούς εικόνας της χώρας».
Οι εκκλήσεις που οδήγησαν στο «ναι»
Του το ζήτησε σχεδόν ικετεύοντας: «σας παρακαλώ υποβάλετε ξανά υποψηφιότητα, πρόεδρε». Μπροστά στο οριστικό «όχι» του, εκείνος ξέσπασε: «τότε βοηθήστε μας να βρούμε μια λύση»…
Αυτό του Σίλβιο Μπερλουσκόνι στον Τζόρτζο Ναπολιτάνο, δεν ήταν ένα απλό αίτημα, αλλά μια έκκληση από καρδιάς στον πρόεδρο της Δημοκρατίας να κάνει ό,τι είναι δυνατό για να δοθεί μια λύση στο πολιτικό αδιέξοδο.
Παρόλα αυτά, όπως τονίζει η ιταλική εφημερίδα Corriere della Sera, ο Καβαλιέρε παραμένει συγκρατημένος απέναντι στην επανεκλογή του Ναπολιτάνο, ο οποίος θα έχει για μία ακόμα φορά τον ρόλο του «διαπραγματευτή» ανάμεσα στα κόμματα για να δοθεί ένα τέλος στο χάος που επικρατεί μετεκλογικά.
Ο Μπερλουσκόνι γνωρίζει καλά ότι για την παρούσα κατάσταση ευθύνεται o ίδιος με τους κακούς χειρισμούς του και την τάση να ικανοποιεί σχεδόν αποκλειστικά τα προσωπικά του συμφέροντα. Από την άλλη και η κεντροαριστερά έχει σημαντικές ευθύνες, όχι μόνο για την γενικότερη πολιτική αστάθεια, αλλά κυρίως για τις εσωκομματικές κόντρες της, που επιβεβαιώθηκαν περίτρανα τις τελευταίες ημέρες με τους υποψηφίους της για την προεδρία να «καίγονται» πανηγυρικά.
Βέβαια, ο Μπερσάνι δεν είχε πολλές επιλογές. Μετά το τελευταίο του χαρτί, που δεν ήταν άλλο από τον Ρομάνο Πρόντι, δε θα μπορούσε να υποστηρίξει τον νομικό Στέφανο Ροντοτά, γιατί αυτό θα σήμαινε αυτομάτως ότι υποκύπτει στις «φανφαρόνικες» κραυγές του Μπέπε Γκρίλο, ο οποίος επέμεινε μέχρι τέλους στην υποψηφιότητα του νομικού και πανηγύριζε για την ήττα του επικεφαλής του Pd.
Εξάλλου, μια τέτοια κίνηση θα αποτελούσε «τσουνάμι», όχι μόνο για το Δημοκρατικό Κόμμα, αλλά και για τον μπερλουσκονικό Λαό της Ελευθερίας, που θα έβλεπε τον Γενοβέζο κωμικό να προχωρά σε έξαλλους πανηγυρισμούς για την «νίκη» του.
Για αυτούς τους λόγους λοιπόν, ο Ναπολιτάνο αποδεικνύεται ο ιδανικότερος «διαιτητής» αυτού του αγωνιώδους μάτς που βρίσκεται ακόμα στην παράταση.
Κυβερνητικά σενάρια
Αυτό που αναδεικνύεται με την επανεκλογή για μια ακόμα θητεία του 87χρονου προέδρου, είναι το όνομα του πιθανού μελλοντικού πρωθυπουργού, ο οποίος πιθανώς να είναι ο Τζουλιάνο Αμάτο.
Την ίδια ώρα, σύμφωνα με ιταλικά δημοσιεύματα, υπάρχουν ισχυρές πιθανότητες να συγκροτηθεί κυβέρνηση ευρείας αποδοχής, με την συμμετοχή της κεντροδεξιάς, της κεντροαριστεράς και της μετριοπαθούς συμμαχίας του Μάριο Μόντι, ενώ δεν αποκλείεται να συμπεριληφθούν στην ομάδα οι δέκα «σοφοί», που είχε επιλέξει ο Ναπολιτάνο για να προτείνουν αναγκαίες οικονομικές και πολιτικές μεταρρυθμίσεις.
Ωστόσο, δεν είναι λίγοι εκείνοι που αντιδρούν έντονα στο σενάριο αυτό, καθώς υποστηρίζουν πως με αυτό τον τρόπο πραγματικός νικητής θα αναδειχθεί ο Μπερλουσκόνι, ο οποίος εξαρχής επιθυμούσε σχηματισμό κυβέρνησης συνεργασίας, γεγονός που ερμηνεύεται από μερίδα της ακροαριστεράς ως «καταστροφή για τη χώρα».
Την ίδια στιγμή, δεν είναι λίγοι εκείνοι που μιλούν για τους «προδότες» του Δημοκρατικού Κόμματος, οι οποίοι στιγμάτισαν για πάντα τις ημέρες αυτές.
Βέβαια, αυτό που θα έπρεπε να απασχολεί τα στελέχη του Pd είναι η εκλογή νέου ηγέτη, μετά την ανακοίνωση της παραίτησης Μπερσάνι, ώστε να επανέλθει η εσωκομματική γαλήνη και να σταματήσει η αιμορραγία της κεντροαριστεράς.
ΠΗΓΗ protothema
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου