Του Ν.Λυγερού
Το κοίτασμα Ταμάρ που βρίσκεται στην ΑΟΖ του Ισραήλ περνάει τώρα στην εμπορική του φάση. Αυτό το κοίτασμα ανακαλύφθηκε το 2009 και τώρα το 2013, δηλαδή μετά από μόνο τέσσερα χρόνια είναι πλέον συνδεδεμένο μέσω αγωγού και αρχίζει η εκμετάλλευσή του. Αποτελεί λοιπόν ένα χειροπιαστό αντιπαράδειγμα σε όσους ισχυρίζονται ότι το θέμα της ΑΟΖ είναι μια ουτοπία ή στην καλύτερη περίπτωση μια προφητεία που δεν μπορεί να έχει άμεση δράση πάνω στην ελληνική κοινωνία. Αυτοί που προωθούν τις ιδέες ότι τα κοιτάσματα που βρίσκονται στην ελληνική ΑΟΖ, δεν πρόκειται να τα εκμεταλλευτούμε πριν από μια εικοσαετία, δέχονται τώρα μια νοητική σφαλιάρα εκ μέρους του Ισραήλ, διότι απορρίπτει επί του πρακτέου όλες τις προσπάθειες μερικών να μειώσουν τον αγώνα της ελληνικής ΑΟΖ, δηλώνοντας ότι το έργο της στην καλύτερη περίπτωση δεν πρόκειται να έχει επιπτώσεις στην οικονομία μας πριν από δεκαετίες.
Το Ισραήλ που έχει μια μικρή ΑΟΖ και μάλιστα πολύ μικρότερη από τη δική μας, η οποία είναι η δεύτερη μεγαλύτερη ΑΟΖ της Μεσογείου, έκανε κάθε προσπάθεια για να την αξιοποιήσει δίχως καμιά καθυστέρηση, διότι θεώρησε ότι αυτό το θέμα είναι υπερκομματικό και αποκλειστικά εθνικό, όπου πρέπει να υπάρχει μια σύγκλιση από όλους για να δημιουργηθεί μια εθνική στρατηγική και ένας στρατηγικός σχεδιασμός. Το Ισραήλ δημιουργεί με το Ταμάρ μια αλλαγή φάσης, διότι ήταν το 2009, το μεγαλύτερο κοίτασμα της χρονιάς. Και προετοιμάζει την εκμετάλλευση του Λεβιάθαν, κοίτασμα το οποίο είναι από το 2010, το μεγαλύτερο κοίτασμα της τελευταίας δεκαετίας. Το καλό για την πατρίδα μας αλλά και για την Κύπρο μας, είναι ότι τώρα κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει την ύπαρξη εμπορεύσιμου φυσικού αερίου στην Λεκάνη Λεβαντίνης, όπου βρίσκεται το κοίτασμα Αφροδίτη. Κατά συνέπεια και η απόφαση του Ευρωκοινοβουλίου όσον αφορά στην αξιοποίηση των υδρογονανθράκων στην Μεσόγειο και στην Μαύρη θάλασσα, ενισχύεται σημαντικά με αυτή την ουσιαστική αλλαγή. Τώρα πρέπει να συσχετίσουμε όλα τα δεδομένα που διαθέτουμε στον τομέα της ενέργειας για να προχωρήσουμε στρατηγικά και να αλλάξουμε το πλαίσιο της οικονομικής κατάστασης ακολουθώντας χειροπιαστά παραδείγματα όπως είναι της Νορβηγίας, της Ολλανδίας, του Ισραήλ αλλά και της Κύπρου. Ας πάψουμε λοιπόν ν' ακούμε όλους όσους μας καθυστερούν εδώ και χρόνια πάνω στο θέμα της ΑΟΖ κι ας μελετήσουμε πρακτικά πλέον αυτό το εθνικό θέμα για να είμαστε έτοιμοι ως λαός και πατρίδα, όταν θα περάσει σε φάση εκμετάλλευσης προς όφελος μας και θα μας δώσει τη δυνατότητα να αξιοποιήσουμε τον πραγματικό μας πλούτο δίχως να ζητάμε ελεημοσύνη από κανένα, επειδή δεν πιστεύουμε οι ίδιοι στον εαυτό μας λόγω της αρνητικής προπαγάνδας μερικών.
Το κοίτασμα Ταμάρ που βρίσκεται στην ΑΟΖ του Ισραήλ περνάει τώρα στην εμπορική του φάση. Αυτό το κοίτασμα ανακαλύφθηκε το 2009 και τώρα το 2013, δηλαδή μετά από μόνο τέσσερα χρόνια είναι πλέον συνδεδεμένο μέσω αγωγού και αρχίζει η εκμετάλλευσή του. Αποτελεί λοιπόν ένα χειροπιαστό αντιπαράδειγμα σε όσους ισχυρίζονται ότι το θέμα της ΑΟΖ είναι μια ουτοπία ή στην καλύτερη περίπτωση μια προφητεία που δεν μπορεί να έχει άμεση δράση πάνω στην ελληνική κοινωνία. Αυτοί που προωθούν τις ιδέες ότι τα κοιτάσματα που βρίσκονται στην ελληνική ΑΟΖ, δεν πρόκειται να τα εκμεταλλευτούμε πριν από μια εικοσαετία, δέχονται τώρα μια νοητική σφαλιάρα εκ μέρους του Ισραήλ, διότι απορρίπτει επί του πρακτέου όλες τις προσπάθειες μερικών να μειώσουν τον αγώνα της ελληνικής ΑΟΖ, δηλώνοντας ότι το έργο της στην καλύτερη περίπτωση δεν πρόκειται να έχει επιπτώσεις στην οικονομία μας πριν από δεκαετίες.
Το Ισραήλ που έχει μια μικρή ΑΟΖ και μάλιστα πολύ μικρότερη από τη δική μας, η οποία είναι η δεύτερη μεγαλύτερη ΑΟΖ της Μεσογείου, έκανε κάθε προσπάθεια για να την αξιοποιήσει δίχως καμιά καθυστέρηση, διότι θεώρησε ότι αυτό το θέμα είναι υπερκομματικό και αποκλειστικά εθνικό, όπου πρέπει να υπάρχει μια σύγκλιση από όλους για να δημιουργηθεί μια εθνική στρατηγική και ένας στρατηγικός σχεδιασμός. Το Ισραήλ δημιουργεί με το Ταμάρ μια αλλαγή φάσης, διότι ήταν το 2009, το μεγαλύτερο κοίτασμα της χρονιάς. Και προετοιμάζει την εκμετάλλευση του Λεβιάθαν, κοίτασμα το οποίο είναι από το 2010, το μεγαλύτερο κοίτασμα της τελευταίας δεκαετίας. Το καλό για την πατρίδα μας αλλά και για την Κύπρο μας, είναι ότι τώρα κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει την ύπαρξη εμπορεύσιμου φυσικού αερίου στην Λεκάνη Λεβαντίνης, όπου βρίσκεται το κοίτασμα Αφροδίτη. Κατά συνέπεια και η απόφαση του Ευρωκοινοβουλίου όσον αφορά στην αξιοποίηση των υδρογονανθράκων στην Μεσόγειο και στην Μαύρη θάλασσα, ενισχύεται σημαντικά με αυτή την ουσιαστική αλλαγή. Τώρα πρέπει να συσχετίσουμε όλα τα δεδομένα που διαθέτουμε στον τομέα της ενέργειας για να προχωρήσουμε στρατηγικά και να αλλάξουμε το πλαίσιο της οικονομικής κατάστασης ακολουθώντας χειροπιαστά παραδείγματα όπως είναι της Νορβηγίας, της Ολλανδίας, του Ισραήλ αλλά και της Κύπρου. Ας πάψουμε λοιπόν ν' ακούμε όλους όσους μας καθυστερούν εδώ και χρόνια πάνω στο θέμα της ΑΟΖ κι ας μελετήσουμε πρακτικά πλέον αυτό το εθνικό θέμα για να είμαστε έτοιμοι ως λαός και πατρίδα, όταν θα περάσει σε φάση εκμετάλλευσης προς όφελος μας και θα μας δώσει τη δυνατότητα να αξιοποιήσουμε τον πραγματικό μας πλούτο δίχως να ζητάμε ελεημοσύνη από κανένα, επειδή δεν πιστεύουμε οι ίδιοι στον εαυτό μας λόγω της αρνητικής προπαγάνδας μερικών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου