Οι Έλληνες στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο
Για να θυμούνται οι παλιοί και να διδάσκονται οι νεώτεροι, Έλληνες και Ξένοι
Ήταν μέρες σαν και τις σημερινές, δύσκολες, με τα σύννεφα του πολέμου των όπλων να εξαπλώνονται, πάνω από την Ευρώπη, διότι και τότε ένας αρχομανής Γερμανός, ο Χίτλερ, θέλησε να καθυποτάξει τους λαούς της Ευρώπης κάτω από τη σκληρή μπότα του Γ΄ Ράιχ, και εν μέρει τα κατάφερε αρκετά εύκολα με όλους τους ευρωπαίους. Βρήκε όμως το μπελά του με τους τότε σκληρούς έλληνες και αυτός αλλά και ο σύμμαχός του o Μουσολίνι που προηγήθηκε και που τα ξημερώματα της 28ης Οκτωβρίου 1940, απαίτησε την εντός τριών (3) ωρών απόφαση της Ελλάδος (δια του τότε Κυβερνήτη Ιωάννη Μεταξά) να διαλέξει μεταξύ της παράδοσης ή του πολέμου. Και φυσικά η απάντηση του μεταξά ήταν ένα βροντερό ΟΧΙ, που στη συνέχεια το έκαναν πράξη και αποτέλεσμα οι έλληνες στρατιώτες, γράφοντας το Έπος του 1940 . Το ίδιο έπαθε και ο Χίτλερ, αργότερα την άνοιξη του 1941, σε αντίθεση με τις επιτυχίες του στα άλλα κράτη της Ευρώπης , όπως θα δούμε παρακάτω.
Δυσκολεύθηκαν
τα γερμανικά στρατεύματα να εισβάλλουν στη Χώρα μας, υπέστησαν τη
βάσανο του πεδίου της Μάχης, με σημαντικές απώλειες, και αντίθετα τους
Έλληνες να αποσπούν τον Διεθνή θαυμασμό, για τον ηρωισμό τους, την
ανδρεία τους και την αποφασιστικότητά τους να μείνουν ελεύθεροι και στη
ψυχή και στο σώμα.
Αντιγράφοντας λοιπόν από την εφημερίδα ΕΘΝΙΚΗ ΗΧΩ της Ενώσεως Αποστράτων του Στρατού Ξηράς (ΕΑΣΣ) του μηνός Οκτωβρίου ε.ε. για το τί έλεγαν για μάς, οι ξένοι ηγέτες, πολιτικοί και στρατιωτικοί, με αφορμή την αντίσταση των Ελλήνων απέναντι στους Ιταλούς αλλά και αργότερα στους Γερμανούς και με αφορμή την Εθνική Επέτειο του ΟΧΙ , αξίζει να το διαβάσουμε όλοι και ιδιαίτερα οι σημερινοί πολιτικοί μας ηγέτες.
«Χάριν της ιστορικής αλήθειας πρέπει να επιβεβαιώσω ότι μόνο οι Έλληνες, απ’ όλους τους αντιπάλους που μας αντιμετώπισαν, πολέμησαν με το μεγαλύτερο θάρρος και περισσότερο αψήφησαν το θάνατο …»
Adolph Hitler
(Από ομιλία του στο Reichstag στις 4 Μαΐου 1941)
«Η λέξη ηρωισμός φοβάμαι ότι δεν αποδίδει στο ελάχιστο τις πράξεις αυτοθυσίας των Ελλήνων, οι οποίες ήταν ο καθοριστικός παράγοντας για τη νικηφόρα έκβαση της κοινής προσπάθειας των εθνών, κατά τη διάρκεια του Β’ ΠΠ, για την ανθρώπινη ελευθερία και την αξιοπρέπεια. Εάν δεν ήταν η ανδρεία των Ελλήνων και το θάρρος τους, η έκβαση του Β’ ΠΠ θα ήταν ακαθόριστη:
Winston Churchill
(Παραφρασμένο από μια ομιλία του στο βρετανικό Κοινοβούλιο στις 24 Απριλίου 1941)
Μέχρι τώρα συνηθίζαμε να λέμε ότι οι Έλληνες πολεμούν σαν ήρωες. Τώρα θα λέμε: Οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες.
Winston Churchill
(Από μια ομιλία στο ΒΒC, στις πρώτες ημέρες του ελληνοιταλικού πολέμου)
«Λυπάμαι επειδή γερνώ και δεν θα ζήσω πολύ για να ευχαριστήσω τους Έλληνες, των οποίων η αντίσταση ήταν αποφασιστική για το Β’ ΠΠ.»
Jojeph Stalin
(Από μια ομιλία στο ραδιοσταθμό της Μόσχας στις 31 Ιανουαρίου 1943 μετά από τη νίκη του Stalingrad και τη συνθηκολόγηση της 6ης γερμανικής στρατιάς υπό τον στρατηγό Vοη Ρaulus).
«Εάν οι ρώσοι κατόρθωσαν να προβάλουν αντίσταση στην είσοδο της Μόσχας για να σταματήσουν και να αποτρέψουν το γερμανικό χείμαρρο, το οφείλουν στους Έλληνες, οι οποίοι καθυστέρησαν τις γερμανικές μεραρχίες, την ώρα που θα μπορούσαν να μας κάνουν να γονατίσουμε.»
Georgy Constantinovich Zhoukov
(Στρατηγός του σοβιετικού στρατού: Αποσπάσματα απομνημονεύματά του για το Β’ ΠΠ)
«Ανεξάρτητα από αυτό που οι μελλοντικοί ιστορικοί θα πουν, αυτό που μπορούμε να πούμε τώρα, είναι ότι η Ελλάδα έδωσε στο Mussolini ένα αξέχαστο μάθημα, ότι ήταν το κίνητρο για την επανάσταση στη Γιουγκοσλαβία, ότι κράτησε τους Γερμανούς στην ηπειρωτική χώρα και στην Κρήτη για έξι εβδομάδες, ότι ανέτρεψε τη χρονολογική σειρά όλων των σχεδίων της Γερμανικής Ανώτατης Διοίκησης και έφερε έτσι μια γενική αντιστροφή ολόκληρης της πορείας του πολέμου και νικήσαμε.»
Sir Robert Antony Eden
(Υπουργός Πολέμου και Εξωτερικού της Μεγάλης Βρετανίας 1940-1945, Πρωθυπουργός της Μεγάλης Βρετανίας 1955-1957 – παράφραση από μια ομιλία του στο βρετανικό Κοινοβούλιο 24/09/1942).
«Δεν θα ήταν υπερβολή να πω ότι η Ελλάδα ανέτρεψε τα σχέδια της Γερμανίας στην ολότητά τους και την ανάγκασε να αναβάλει την επίθεση στη Ρωσία για έξι εβδομάδες. Αναρωτιόμαστε ποιά θα ήταν θέση της Σοβιετικής Ένωσης χωρίς την Ελλάδα.»
Sir Harold Leofric George Alexander
(Βρετανός στρατηγός κατά τη διάρκεια του Β’ ΠΠ – παράφραση από μια ομιλία του στο βρετανικό Κοινοβούλιο στις 28 Οκτωβρίου 1941).
«Είμαι ανίκανος να δώσω το κατάλληλο εύρος της ευγνωμοσύνης που αισθάνομαι για την ηρωική αντίσταση του λαού και των ηγετών της Ελλάδας.»
Charles de Gaull
(Από μια ομιλία του στο γαλλικό Κοινοβούλιο μετά από το τέλος του Β’ ΠΠ).
«Η Ελλάδα είναι το σύμβολο της βασανισμένης, ματωμένης αλλά ζωντανής Ευρώπης. Δεν ήταν ποτέ μια ήττα τόσο αξιότιμη για εκείνους που την υπέστησαν.»
Maurice Schumann
(Υπουργός Εξωτερικών της Γαλλίας 1969-1973, μέλος της γαλλικής ακαδημίας 1974. Από ένα μήνυμα που απηύθυνε από το BBC του Λονδίνου στους υποδουλωμένους λαούς της Ευρώπης στις 28 Απριλίου 1941, η ημέρα που ο Hitler κατέλαβε την Αθήνα μετά από έξι μηνών πόλεμο ενάντια στο Mussolini και έξι εβδομάδες ενάντια στο Hitler).
«Πολεμήσατε άοπλοι και νικήσατε, μικροί ενάντια σε μεγάλους. Σας οφείλουμε ευγνωμοσύνη, επειδή μας δώσατε το χρόνο να υπερασπιστούμε την πατρίδα μας. Ως Ρώσοι και ως άνθρωποι σας ευχαριστούμε.»
Ραδιοσταθμός της Μόσχας, όταν επιτέθηκε ο Hitler στην ΕΣΣΔ
«Ο πόλεμος με την Ελλάδα απέδειξε ότι τίποτα δεν είναι σίγουρο στα στρατιωτικά και ότι πάντα μας περιμένουν εκπλήξεις.»
Benito Mussolini
(Από ομιλία της 10/5/1941)
«Στην 28η Οκτωβρίου 1940 στην Ελλάδα δόθηκε μια προθεσμία τριών ωρών για να αποφασίσει σχετικά με τον πόλεμο ή την ειρήνη, αλλά ακόμα κι αν δίνονταν τρεις ημέρες ή τρεις εβδομάδες ή τρία έτη, η απάντηση θα ήταν η ίδια. Οι Έλληνες δίδαξαν την αξιοπρέπεια στο πέρασμα των αιώνων. Όταν όλος ο κόσμος έχασε την ελπίδα του, οι Έλληνες τόλμησαν να αμφισβητήσουν το αήττητο του γερμανικού τέρατος, υψώνοντας απέναντι του το υπερήφανο πνεύμα της ελευθερίας.»
και
Η ηρωική προσπάθεια των Ελλήνων ενάντια στην επίθεση της Γερμανίας, αφού νίκησαν τόσο βροντερά τους Ιταλούς στην προσπάθειά τους να εισβάλουν στο ελληνικό χώμα, γέμισε τις καρδιές των αμερικανών με ενθουσιασμό και κίνησε την συμπάθεια τους.
Franklin D. Roosevelt,
Πρόεδρος ΗΠΑ 1933 – 1945
Στις 10 Απριλίου 1941, μετά από την ελληνική συνθηκολόγηση με τη Γερμανία, τα βόρεια οχυρά της Ελλάδας παραδίνονται.
Οι Γερμανοί εκφράζοντας το θαυμασμό τους στους Έλληνες στρατιώτες, δήλωσαν ότι είναι τιμημένοι και υπερήφανοι έχοντας ως αντίπαλό τους έναν τέτοιο στρατό και ζήτησαν να επιθεωρήσει ο Έλληνας διοικητής το γερμανικό στρατό σε μια ένδειξη τιμής και αναγνώρισης !
Η γερμανική σημαία αναρτήθηκε μόνο μετά την πλήρη απόσυρση του ελληνικού στρατού.
Ένας γερμανός αξιωματικός της Πολεμικής Αεροπορίας δήλωσε στο διοικητή της ομάδας μεραρχιών ανατολικής Μακεδονίας, υποστράτηγο Δέδε, ότι ο Ελληνικός Στρατός ήταν ο πρώτος στρατός στον οποίο τα μαχητικά αεροπλάνα Stuka δεν προκάλεσαν τον πανικό.
«Οι στρατιώτες σας» είπε, «αντί της μανιώδους φυγής, όπως έκαναν στη Γαλλία και στην Πολωνία, μας πυροβολούσαν από τις θέσεις τους.»
Η Ελλάδα, κατά τη διάρκεια του Β’ ΠΠ, ήταν η μόνη χώρα που αναγκάστηκε να αντιμετωπίσει τους στρατούς τεσσάρων χωρών ταυτόχρονα:
Αλβανία, Ιταλία , Γερμανία, Βουλγαρία
Για να δούμε και τη διάρκεια της αντίστασης στις δυνάμεις του Άξονα, σε ημέρες:
Ελλάδα 219
Νορβηγία 61
Γαλλία 43 (η υπερδύναμη της εποχής)
Πολωνία 30
Βέλγιο 18
Ολλανδία 4
Γιουγκοσλαβία 3
Τσεχοσλοβακία 0
Λουξεμβούργο 0
Δανία 0 (οι Δανοί παραδόθηκαν (!!!) σ’ ένα μοτοσικλετιστή του Hitler που μετέφερε αίτημα του Hitler στο Δανό βασιλιά για διέλευση του Ναζιστικού στρατού. Ο Δανός βασιλιάς για να δείξει την υποταγή του, παρέδωσε το Στέμμα του στο μοτοσικλετιστή για να το πάει στο Βερολίνο και στο Hitler ….)
ΣΥΝΟΛΙΚΕΣ ΑΠΩΛΕΙΕΣ ΠΡΟΚΛΗΘΕΙΣΕΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΚΑΤΟΧΗΣ
Αλβανοί 1165
Ιταλοί 8000
Βούλγαροι 25.000
Γερμανοί 50.000
ΣΥΝΟΛΙΚΕΣ ΑΠΩΛΕΙΕΣ ΣΕ ΠΟΣΟΣΤΟ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ
Ελλάδα 10%
Σοβιετική Ένωση 2,8%
Ολλανδία 2,2%
Γαλλία 2%
Πολωνία 1,8%
Γιουγκοσλαβία 1,7%
Βέλγιο 1,5%
Και όλα τα παραπάνω γιατί όπως είπε ο πατέρας της Τραγωδίας, ΑΙΣΧΥΛΟΣ, ΕΠΕΙΔΗ ΜΟΝΟ ΕΜΕΙΣ, ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΒΑΡΒΑΡΟΥΣ, ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΜΕΤΡΗΣΑΜΕ ΤΟΝ ΕΧΘΡΟ ΣΤΗ ΜΑΧΗ !
Μη προσπαθείτε να κάνετε σύγκριση του τότε και του σήμερα. Τότε υπήρχε ηθικό, εθνικό φρόνημα, αγάπη για την πατρίδα και προ παντός ΗΓΕΤΕΣ που ήξεραν να λένε ΟΧΙ όταν το απαιτούσαν οι συνθήκες, ενώ σήμερα;
Και επί τη ευκαιρία ο Μεταξάς, δεν ήταν η πρώτη φορά που είπε το ΟΧΙ στους Ιταλούς. Το είχε ξαναπεί και το 1936, σε μια ανάλογη με τη σημερινή περίπτωση όταν αρνήθηκε να συνεχίσει την εξυπηρέτηση ενός δανείου που είχε συνάψει με τη βελγική τράπεζα Societe Commerciale de Belgique.
Η κυβέρνηση του Βελγίου προσέφυγε στο Διεθνές Δικαστήριο του Διεθνούς δικαίου, που είχε ιδρύσει η Κοινωνία των Εθνών (πρώην ΟΗΕ), κατηγορώντας την Ελλάδα ότι αθετεί τις διεθνείς της υποχρεώσεις. Η Ελλάδα όμως απάντησε ότι αδυνατεί να εκπληρώσει τις δανειακές της υποχρεώσεις, διότι δεν μπορεί να θέσει σε κίνδυνο την κατάσταση του Λαού και της χώρας!
Στο υπόμνημά της, η Ελληνική κυβέρνηση έλεγε: «Η Κυβέρνηση της Ελλάδος, ανήσυχη για τα ζωτικά συμφέροντα του Ελληνικού λαού και για τη διοίκηση, την οικονομική ζωή, την κατάσταση της υγείας και την εσωτερική και εξωτερική ασφάλεια της χώρας, δεν θα μπορούσε να προβεί σε άλλη επιλογή. Όποια κυβέρνηση κι αν ήταν στην θέση της, θα έκανε το ίδιο» (Yearbook of the International Law Commission, 1980,v.l.,σελίδα 25) στο δε υπόμνημα που κατέθεσε στο Διεθνές Δικαστήριο ο τότε νομικός εκπρόσωπος της Ελληνικής κυβέρνησης το 1938, έγραφε:
Ενίοτε μπορεί να υπάρξει μια έκτακτη κατάσταση η οποία κάνει αδύνατο για τις Κυβερνήσεις να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους προς τους δανειστές και προς τον Λαό τους. Οι πόροι της χώρας είναι ανεπαρκείς για να εκπληρώσουν και τις δύο υποχρεώσεις ταυτόχρονα. Είναι αδύνατον να πληρώσει μια Κυβέρνηση το χρέος και την ίδια στιγμή να παρασχεθεί στον λαό η κατάλληλη διοίκηση και οι εγγυημένες συνθήκες για την ηθική, κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη. Πρέπει να επιλέξει ανάμεσα στα δύο. Και φυσικά, το καθήκον του Κράτους να εξασφαλίσει την εύρυθμη λειτουργία των βασικών δημοσίων υπηρεσιών, ΥΠΕΡΤΕΡΕΙ έναντι της πληρωμής των χρεών της. Από κανένα κράτος δεν απαιτείται να εκπληρώσει, μερικά ή ολικά, τις χρηματικές του υποχρεώσεις, αν αυτό ΘΕΤΕΙ ΣΕ ΚΙΝΔΥΝΟ τη λειτουργία των δημοσίων υπηρεσιών του κι έχει σαν αποτέλεσμα την αποδιοργάνωση της διοίκησης της χώρας. Στην περίπτωση που η αποπληρωμή των χρεών θέτει σε κίνδυνο την οικονομική ζωή και τη διοίκηση, η Κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη να διακόψει ή και να μειώσει την εξυπηρέτηση του χρέους!
Το Διεθνές δικαστήριο δικαίωσε τότε την Ελλάδα, δημιουργώντας έτσι ένα νομικό προηγούμενο, στο οποίο το 2003, ο τότε πρόεδρος της Αργεντινής Νέστωρ Κίχνερ επικαλέσθηκε και διέγραψε μονομερώς το μεγαλύτερο μέρος του δημοσίου χρέους της χώρας του, με αποτέλεσμα να μην την υποδουλώσει στο ΔΝΤ!
Αλλά είπαμε, άλλο ηγέτες και άλλο διαχειριστές της εξουσίας, όπως οι σημερινοί.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΤΕ ΤΗ ΣΗΜΑΙΑ ΣΤΟΝ ΕΞΩΣΤΗ ΤΟΥ ΣΠΙΤΙΟΥ ΣΑΣ.
Νίκος Χριστοδουλόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου