Τούρκος
ειδικός μιλώντας σαφώς εκ μέρους του τουρκικού καθεστώτος ανέφερε ότι,
“η Τουρκία έχει το δικαίωμα να παρέμβει για την προστασία ενός εμπορικού
πλοίου της στη Μεσόγειο, το οποίο θα δέχονταν επίθεση”, όπως ονομάζει η
τουρκική πλευρά, την καθόλα νομιμότατη έρευνα για τον έλεγχο μεταφοράς
όπλων και πυρομαχικών καθώς και ισλαμιστών τρομοκρατών στη Λιβύη.
“Λόγω της κρίσης της Λιβύης και των αποθεμάτων υδρογονανθράκων στη Μεσόγειο, υπάρχουν πολιτικές και παρεμβάσεις, καθώς οι εντάσεις αυξάνονται καθημερινά στην περιοχή.
Πρόσφατα, ελληνικά και γαλλικά πολεμικά πλοία προσπάθησαν να σταματήσουν φορτηγό πλοίο τουρκικών συμφερόντων με πορεία λιμάνι την Λιβύης. Ωστόσο, τουρκικά πολεμικά πλοία που συνοδεύουν τα φορτηγά πλοία δεν επέτρεψαν καμία παρέμβαση", αναφέρει ο τουρκικός τύπος.
Ο Πρόεδρος του Πανεπιστημίου της Άγκυρας Yildirim Beyazit, δήλωσε ότι δεν υπάρχει νόμιμη παρέμβαση σε εμπορικά πλοία άλλων χωρών ειδικά αυτών που κινούνται από την Τουρκία στη Λιβύη. Ο ίδιος είπε ότι σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, η κυριαρχία μιας χώρας δεν έχει καμία έμπρακτη εφαρμογή στα διεθνή ύδατα.
Αναφερόμενος στη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας, η οποία εγκρίθηκε το 1982, τόνισε ότι η ανοικτή θάλασσα είναι περιοχή που όλες οι χώρες μπορούν να χρησιμοποιήσουν ελεύθερα.
“Μιλάμε για το δικαίωμα της ελεύθερης διακίνησης που έχουν όλες οι χώρες, όπως ελευθερία μεταφοράς στην ανοιχτή θάλασσα, ελευθερία τοποθέτησης υποβρυχίων καλωδίων και αγωγών, ελευθερία κατασκευής τεχνητών νησιών και άλλων εγκαταστάσεων, ελευθερία αλιείας και ελευθερία επιστημονικής έρευνας, τα οποία επιτρέπονται από το διεθνές δίκαιο», είπε ο ίδιος.
“Σε αυτό το πλαίσιο, η αποκλειστική οικονομική ζώνη (ΑΟΖ) είτε έχει δηλωθεί είτε όχι, δίνει το δικαίωμα στην Τουρκία να προστατεύει τα πλοία της στην ανοικτή θάλασσα”, ανέφερε ο ίδιος.
Ο Acer με την σειρά του τόνισε ότι κατά κανόνα, κάθε πλοίο στην ανοικτή θάλασσα (πολιτικό, πολεμικό, ιδιωτικό ή κρατικό) που έχει σήμανση υπόκειται σε νομοθετικές, εκτελεστικές και δικαστικές εξουσίες.
“Οι μόνες συνθήκες που δικαιολογούν ναυτική παρέμβαση στα διεθνή ύδατα, αφορούν μόνο την παράνομη διακίνηση ανθρώπων και ναρκωτικών, την πειρατεία.
Εάν το πλοίο δεν έχει εθνικότητα ή δεν φέρει ξένη σημαία ή αρνείται να επιδείξει τη σημαία του, τότε αυτή η περίπτωση σχετίζεται με μία τουλάχιστον από τις προαναφερθείσες καταστάσεις εγκληματικότητας και μπορεί να γίνει ναυτική παρέμβαση", συνέχισε.
Ο Acer είπε ότι σε περίπτωση πιθανής ναυτικής παρέμβασης,το κράτος που ανήκει το πλοίο ή το κράτος που φέρει την σημαία του το πλοίο, έχουν το δικαίωμα να υπερασπιστούν τον εαυτό τους.
"Σε περίπτωση παράνομης επέμβασης, τα τουρκικά πολεμικά πλοία, έχουν το δικαίωμα να λάβουν τα απαραίτητα μέτρα για την προστασία των σκαφών που φέρουν τη σημαία της Τουρκίας". Είπε.
Τόνισε μάλιστα ότι τα τουρκικά πολεμικά πλοία μπορούν να ανταποκριθούν με τα απαραίτητα στρατιωτικά μέτρα εάν χρειαστεί.
Η Τουρκία, η οποία είναι ένα κράτος παρίας, ερμηνεύει τις αποφάσεις του ΟΗΕ, το θαλάσσιο δίκαιο και πολλά άλλα κατά τα συμφέροντά της παρερμηνεύοντας νόμους και διατάξεις και εξάγοντας αυθαίρετα συμπεράσματα, απειλεί την Ελλάδα και την Γαλλία με ναυτικό επεισόδιο ουσιαστικά.
Για παράδειγμα ο Τούρκος “ειδικός” επικαλείται το δίκαιο της θάλασσας (1982) το οποίο η Άγκυρα δεν έχει υπογράψει για να περιγράψει μια παράνομη 100% μετακίνηση Τζιχαντιστών, όπλων, πυρομαχικών στη Λιβύη που έχει εμφύλιο πόλεμο.
Το μόνο δίκαιο που κατανοούν καλά οι Νεοοθωμανοί Τούρκοι είναι αυτό της στρατιωτικής ισχύς και τίποτε άλλο.
ΠΗΓΗ pentapostagma
“Λόγω της κρίσης της Λιβύης και των αποθεμάτων υδρογονανθράκων στη Μεσόγειο, υπάρχουν πολιτικές και παρεμβάσεις, καθώς οι εντάσεις αυξάνονται καθημερινά στην περιοχή.
Πρόσφατα, ελληνικά και γαλλικά πολεμικά πλοία προσπάθησαν να σταματήσουν φορτηγό πλοίο τουρκικών συμφερόντων με πορεία λιμάνι την Λιβύης. Ωστόσο, τουρκικά πολεμικά πλοία που συνοδεύουν τα φορτηγά πλοία δεν επέτρεψαν καμία παρέμβαση", αναφέρει ο τουρκικός τύπος.
Ο Πρόεδρος του Πανεπιστημίου της Άγκυρας Yildirim Beyazit, δήλωσε ότι δεν υπάρχει νόμιμη παρέμβαση σε εμπορικά πλοία άλλων χωρών ειδικά αυτών που κινούνται από την Τουρκία στη Λιβύη. Ο ίδιος είπε ότι σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, η κυριαρχία μιας χώρας δεν έχει καμία έμπρακτη εφαρμογή στα διεθνή ύδατα.
Αναφερόμενος στη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας, η οποία εγκρίθηκε το 1982, τόνισε ότι η ανοικτή θάλασσα είναι περιοχή που όλες οι χώρες μπορούν να χρησιμοποιήσουν ελεύθερα.
“Μιλάμε για το δικαίωμα της ελεύθερης διακίνησης που έχουν όλες οι χώρες, όπως ελευθερία μεταφοράς στην ανοιχτή θάλασσα, ελευθερία τοποθέτησης υποβρυχίων καλωδίων και αγωγών, ελευθερία κατασκευής τεχνητών νησιών και άλλων εγκαταστάσεων, ελευθερία αλιείας και ελευθερία επιστημονικής έρευνας, τα οποία επιτρέπονται από το διεθνές δίκαιο», είπε ο ίδιος.
“Σε αυτό το πλαίσιο, η αποκλειστική οικονομική ζώνη (ΑΟΖ) είτε έχει δηλωθεί είτε όχι, δίνει το δικαίωμα στην Τουρκία να προστατεύει τα πλοία της στην ανοικτή θάλασσα”, ανέφερε ο ίδιος.
Ο Acer με την σειρά του τόνισε ότι κατά κανόνα, κάθε πλοίο στην ανοικτή θάλασσα (πολιτικό, πολεμικό, ιδιωτικό ή κρατικό) που έχει σήμανση υπόκειται σε νομοθετικές, εκτελεστικές και δικαστικές εξουσίες.
“Οι μόνες συνθήκες που δικαιολογούν ναυτική παρέμβαση στα διεθνή ύδατα, αφορούν μόνο την παράνομη διακίνηση ανθρώπων και ναρκωτικών, την πειρατεία.
Εάν το πλοίο δεν έχει εθνικότητα ή δεν φέρει ξένη σημαία ή αρνείται να επιδείξει τη σημαία του, τότε αυτή η περίπτωση σχετίζεται με μία τουλάχιστον από τις προαναφερθείσες καταστάσεις εγκληματικότητας και μπορεί να γίνει ναυτική παρέμβαση", συνέχισε.
Ο Acer είπε ότι σε περίπτωση πιθανής ναυτικής παρέμβασης,το κράτος που ανήκει το πλοίο ή το κράτος που φέρει την σημαία του το πλοίο, έχουν το δικαίωμα να υπερασπιστούν τον εαυτό τους.
"Σε περίπτωση παράνομης επέμβασης, τα τουρκικά πολεμικά πλοία, έχουν το δικαίωμα να λάβουν τα απαραίτητα μέτρα για την προστασία των σκαφών που φέρουν τη σημαία της Τουρκίας". Είπε.
Τόνισε μάλιστα ότι τα τουρκικά πολεμικά πλοία μπορούν να ανταποκριθούν με τα απαραίτητα στρατιωτικά μέτρα εάν χρειαστεί.
Η Τουρκία, η οποία είναι ένα κράτος παρίας, ερμηνεύει τις αποφάσεις του ΟΗΕ, το θαλάσσιο δίκαιο και πολλά άλλα κατά τα συμφέροντά της παρερμηνεύοντας νόμους και διατάξεις και εξάγοντας αυθαίρετα συμπεράσματα, απειλεί την Ελλάδα και την Γαλλία με ναυτικό επεισόδιο ουσιαστικά.
Για παράδειγμα ο Τούρκος “ειδικός” επικαλείται το δίκαιο της θάλασσας (1982) το οποίο η Άγκυρα δεν έχει υπογράψει για να περιγράψει μια παράνομη 100% μετακίνηση Τζιχαντιστών, όπλων, πυρομαχικών στη Λιβύη που έχει εμφύλιο πόλεμο.
Το μόνο δίκαιο που κατανοούν καλά οι Νεοοθωμανοί Τούρκοι είναι αυτό της στρατιωτικής ισχύς και τίποτε άλλο.
ΠΗΓΗ pentapostagma
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου