Αυτή την κρίσιμη περίοδο όλη η ανθρωπότητα «σταυρώνεται» εξαιτίας της πανδημίας του κορωνοιού και ανεβαίνει έναν επίπονο και οδυνηρό Γολγοθά, στον οποίο έχουν θυσιαστεί πολλές ανθρώπινες ζωές.
Αν κοιτάξει κανείς πίσω του θα δει τα συντρίμμια και τις
καμμένες στάχτες της ανθρωπότητας…Μέσα από αυτά τα συντρίμμια, μέσα από
αυτές τις στάχτες θα συντελεστεί η Ανάσταση της ανθρωπότητας, η Αναγέννηση της, η ανασυγκρότηση της, η ανόρθωση της, ο επαναπροσδιορισμός των αρχών και των αξιών της! Όταν συντελεστεί η Ανάσταση, τίποτα πια δεν θα είναι το ίδιο…
Στη μεγάλη ανηφόρα του Γολγοθά μας εμείς οι άνθρωποι μαζί με τον πόνο μας βιώνουμε και μεγάλες αλήθειες! Αλήθειες που απαλύνουν τα τραύματά μας, επουλώνουν τις πληγές μας και μας ξεδιψούν σαν γάργαρο νερό, στη μεγάλη αυτή ανηφόρα της ζωής μας! Αλήθειες που θα μας αλλάξουν σαν ανθρώπους! Σε μια κρίσιμη χρονική στιγμή που τα πάντα είχαν ισοπεδωθεί, είχαν απαξιωθεί…
Ξαφνικά ανακαλύπτουμε την παγκοσμιοποίηση του πλανήτη μας και ότι τελικά αυτά που μας ενώνουν σαν έθνη, σαν φυλές, σαν θρησκείες, είναι πολύ περισσότερα από αυτά που μας χωρίζουν. Τα εθνικά σύνορα καταρρίπτονται εν τοις πράγμασι και τα έθνη πέφτουν σαν ντόμινο το ένα μετά το άλλο, σε οποιαδήποτε υγειονομική βόμβα ή οικονομική ύφεση!Ξαφνικά ανακαλύπτουμε πως κακώς είμαστε αλλαζόνες, εγωκεντρικοί, ματαιόδοξοι και άπληστοι, γιατί τελικά δεν είμαστε εμείς το κέντρο του κόσμου, ούτε οι παντοδύναμοι και ισχυροί αυτού του πλανήτη. Αντίθετα, ανακαλύπτουμε πόσο μικροί και ασήμαντοι είμαστε, πόσο τρωτοί και ευάλωτοι…
Ανακαλύπτουμε επίσης πόσο ίσοι είμαστε μπροστά στο θάνατο όλοι, οι πλούσιοι και οι φτωχοί, οι διάσημοι και οι άσημοι, οι προύχοντες και οι προλετάριοι… Και πόσο πολύτιμο, αναντικατάστατο και μη εξαγοράσιμο αγαθό είναι η υγεία, που κακώς τη θεωρούμε δεδομένη…
Ξαφνικά ανακαλύπτουμε πως αυτά που θεωρούσαμε δεδομένα, είναι ζητούμενα, πολύτιμα και ακριβοθώρητα…
Και διαπιστώνουμε πόσο απρόβλεπτη, ανατρεπτική και ανέλεγκτη είναι η ίδια η ζωή!
Εκεί που μέχρι χθες αναζητούσαμε τα πιο κοσμικά μέρη και τα
πεντάστερα ξενοδοχεία για να περάσουμε το Πάσχα μας, τώρα αναζητούμε
μάσκες και αντισηπτικά! Εκεί που αγχωνόμαστε πώς θα βγάλουμε
περισσότερο κέρδος και πώς θα εντυπωσιάσουμε με τα ακριβά πράγματά μας
και την πλούσια ζωή μας, τώρα μας ενδιαφέρει να υπάρξουν περισσότερες
Μονάδες Εντατικής Θεραπείας και να μην αρρωστήσουμε εμείς και οι δικοί
μας άνθρωποι!
Το πιο ακριβό διαμάντι μοιάζει πλέον φθηνός άνθρακας, μπροστά στην
λαχτάρα που νιώθουμε όταν δεν μπορεί ν αναπνεύσει ο ασθενής που
νοσηλεύεται στην εντατική.
Ξαφνικά ανακαλύπτουμε την ουσία! Μια ουσία που την είχαμε θυσιάσει στο βωμό του κέρδους, του πάθους για πλούτο, για ομορφιά και νιότη, στο βωμό της ματαιοδοξίας, της κενοδοξίας, της επαγγελματικής αναρρίχησης, της επιφανειακής πλαστικής ομορφιάς, που δεν μας άφηναν να δούμε το βάθος!
Την ουσία την είχαμε ξεχάσει στη γωνιά των άφθονων υλικών αγαθών και στην επίδειξή τους, την
είχαμε χάσει στην απρόσωπη κοσμοσυρροή, στα άσκοπα κοσμικά και
επιφανειακά γλέντια, στους ρηχούς εναγκαλισμούς και στους πικρόχολους,
φαρισαϊκούς ασπασμούς συνοδευόμενους από άφθονο φαρμάκι και από μη
συμβατές φράσεις του τύπου «θεά είσαι αγαπημένη μου»…
Έφτασε λοιπόν το πλήρωμα του χρόνου, όπου όλοι αυτοί οι λαμπεροί και φτιαχτοί μέχρι τώρα ήρωες, οι τηλεπερσόνες, τα μοντέλα, οι σταρ των realitys και οι κυρίαρχοι των social media με τους πολλούς followers, έχασαν τη λάμψη τους, γιατί απλά καθάρισε η ματιά μας! Γιατί απλά επαναπροσδιορίσαμε την οπτική γωνία μας!
Οι σύγχρονοι ήρωες τώρα είναι οι πραγματικοί και όχι οι πλασματικοί,ή οι εικονικοί! Οι
σύγχρονοι ήρωες είναι αυτοί που το αξίζουν! Αυτοί που διακρίνονται για
το ήθος τους και που βρέθηκαν στη πρώτη γραμμή για μας με αυτοθυσία
και αυταπάρνηση, χωρίς να λιποτακτήσουν. Γιατροί, νοσηλευτές,
καθαριστές, φαρμακοποιοί, υπάλληλοι σε σούπερ μάρκετ, υπάλληλοι του
Δήμου, που ίσως να τους… σνομπάραμε κάποτε, αξίζουν το σεβασμό μας,
όσο αξίζει την απαξίωση μας ο γιός του πλουσίου που ενώ είχε εντολή να
μείνει στην απομόνωση, πήγε στην Ικαρία για να διασκεδάσει και διέσπειρε τον ιό.
Ποιά είναι η ουσία της ζωής μας; Ουσία της ζωής είναι η αγάπη!
Να αγαπάμε κατ αρχήν τον εαυτό μας, όχι όμως εγωκεντρικά, ούτε ματαιόδοξε και κενά… Να μάθουμε να ισορροπούμε τον εαυτό μας, να «τα βρίσκουμε» μαζί του, να μπορούμε να συμβιώσουμε μαζί του για καιρό, χωρίς άλλους παρένθετους και παρενθέσεις.
Να αγαπάμε τους ανθρώπους μας, που τους είχαμε παραμελημένους ως τώρα…
Να μπορούμε να συμβιώνουμε με ουσία μαζί τους και όχι απλά να συγκατοικούμε! Να αφοσιωθούμε
σ αυτούς που αξίζουν την αγάπη μας και που μέχρι τώρα παραπονιόμαστε
πως δεν είχαμε το χρόνο για να τους δείξουμε την τρυφερότητα μας!
Να αγαπάμε τους ευπαθείς ηλικιωμένους μας, που τώρα που κινδυνεύουν, καταλαβαίνουμε πόσο αξίζουν για μας!
Ο επαναπροσδιορισμός όλων αυτών των αξιών και πολλών άλλων ακόμη θα είναι μια μεγάλη Ανάσταση! Που θα αναγεννήσει, θα αναβαπτίσει το ανθρώπινο γένος, θα φρεσκάρει το πνεύμα μας που είχε τελματώσει και θα δώσει ζωντάνια στη ψυχή μας που είχε στεγνώσει από συναισθήματα…
Και στη πορεία προς αυτή την Ανάσταση, πρωτοστατεί η Ελλάδα μας!
Μια Ελλάδα λαβωμένη, που ξαναγεννιέται από τις στάχτες της, που γίνεται ξανά λαμπρό παράδειγμα προς μίμηση, που ανακτά την φήμη της ως κοιτίδα υπευθυνότητας, αρχών και πολιτισμού, που αναβιώνει τον δικό της λαμπερό μύθο, που πρωταγωνιστεί στο παγκόσμιο στερέωμα όπως της αξίζει και θυμίζει τις παλιές της δόξες, τον παλιό χρυσό της εαυτό, που φαίνεται πως έχει επανέλθει δριμύτερος…
ΠΗΓΗ sissysworld
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου