Μιχάλης Ιγνατίου
Μετά την Ελλάδα, και η Κυπριακή Δημοκρατία αναμένεται να προχωρήσει στην εγκαθίδρυση στρατηγικών σχέσεων με τις Ηνωμένες Πολιτείες και το γεγονός αυτό είναι ακόμα πιο σημαντικό διότι:
Η Κύπρος δεν είναι χώρα μέλος του ΝΑΤΟ και πολλοί δικοί μας στο εσωτερικό, αλλά και οι διεφθαρμένοι των Βρυξελλών κατηγορούσαν προεκλογικά τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας, ότι είναι «εργαλείο» του Βλαντιμίρ Πούτιν. Βεβαίως, δεν ήταν ποτέ ο Νίκος Χριστοδουλίδης άνθρωπος της Ρωσίας. Σπούδασε στην Αμερική, και υποστηρίζει τη Δημοκρατία και τις διαδικασίες της, άρα και τον δυτικό τρόπο διακυβέρνησης.
Οι κατήγοροι του, με πρώτο τον Έλληνα Επίτροπο Μαργαρίτη Σχοινά, διαψεύστηκαν από τα γεγονότα. Ο υπουργός Εξωτερικών, Κωνσταντίνος Κόμπος, που βρέθηκε ως απεσταλμένος του Κύπριου Προέδρου στην Ουάσιγκτον και αύριο θα συναντήσει τον Αμερικανό ομόλογό του Άντονι Μπλίνκεν, έκανε εξαιρετική δουλειά στο Κογκρέσο και με τις «δεξαμενές σκέψης», που τον υποδέχθηκαν ως εκπρόσωπο μίας χώρας συμμάχου των Ηνωμένων Πολιτειών.
Τον δέχθηκαν με τιμές και είχε την ευκαιρία να συνομιλήσει με τους πιο σημαντικούς Αμερικανούς νομοθέτες. Όλοι επιβεβαίωσαν τις εξαιρετικές σχέσεις της Ουάσιγκτον και τη Λευκωσία και όλοι υποστηρίζουν την αναβάθμιση των σχέσεων σε στρατηγικές. Τι σημαίνει αυτό; Ότι οι σχέσεις πλέον θα είναι στο επίπεδο των χωρών-μελών του ΝΑΤΟ.
Αν είναι ορθές οι πληροφορίες μας αύριο θα αποφασιστεί η έναρξη του στρατηγικού διαλόγου. Εάν συμβεί αυτό, θα ομιλούμε για άλλο επίπεδο συνεργασίας. Ο κ. Χριστοδουλίδης, ο κ. Κόμπος και οι συνεργάτες τους εργάστηκαν σκληρά για να το πετύχουν και τους αξίζουν συγχαρητήρια. Ταυτόχρονα έκλεισαν όλα τα στόματα των εσωτερικών και εξωτερικών «εχθρών» που προσπάθησαν να αποτύχει η προσπάθεια προσέγγισης με τις ΗΠΑ.
Ήταν σημαντικός -και πρέπει να υπογραμμιστεί- ο ρόλος της Αμερικανίδας Πρέσβειρας. Η Τζούλι Φίσερ κατάλαβε νωρίς ότι η Κύπρος μπορεί να παίξει στρατηγικό ρόλο στην ανατολική Μεσόγειο και κέρδισε το στοίχημα που έβαλε.
Η Λευκωσία ευελπιστεί ότι θα προχωρήσει και το θέμα της βίζας που χρειάζονται οι Κύπριοι πολίτες για να επισκέπτονται τις Ηνωμένες Πολιτείες. Ήταν ένα αίτημα που είδε με θετικό τρόπο η αμερικανική κυβέρνηση και βοήθησε σε αυτό η κ. Φίσερ.
Η Ουάσιγκτον στηρίζει απόλυτα την πρωτοβουλία της νέας απεσταλμένης του Γ.Γ. του ΟΗΕ, η οποία δυστυχώς επηρεάζεται περισσότερο από τους ανθέλληνες Βρετανούς, και επίσημα αντιτάχθηκε στην τουρκική διχοτομική πρόταση των δύο κρατών. Δεν ξεχνάμε ότι η Αμερική υποστηρίζει, όμως, τη φιλοτουρκική λύση της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας, αλλά γι’ αυτό ευθύνονται όλες οι κυπριακές κυβερνήσεις από το 1975 μέχρι σήμερα. Ναι και ο άσπιλος και αμόλυντος Μακάριος…
Αφού οι δικοί μας όχι μόνο δέχονται, αλλά υποστηρίζουν με σθένος τη Διζωνική, τι περιμένουμε να πράξουν οι ξένοι; Να διορθώσουν μία εντελώς λάθος πολιτική; Οι δικοί μας πολιτικοί πρέπει να αναλάβουν τις τύχες της Πατρίδας στα χέρια τους. Να μην περιμένουν τους ξένους.
Εάν αύριο αναγνωριστεί ο στρατηγικός ρόλος της Κύπρου από τις ΗΠΑ, οι ορίζοντες της Αθήνας και της Λευκωσίας στη Μεσόγειο αλλάζουν και ταυτοποιούνται εντελώς με το αμερικανικό δόγμα, που θέλει την ευρύτερη γειτονιά μας μία εκ των πλέον σημαντικών περιοχών στον κόσμο.
Όπως τονίζω πάντα, οι Αμερικανοί δεν πρέπει να τα παίρνουν όλα δωρεάν, όπως συμβαίνει μέχρι τώρα. Ας πληρώνουν και κάνα ενοίκιο για τις υπηρεσίες που τους προσφέρουν η Ελλάδα και η Κύπρος.
Αλλά πάλι γι’ αυτό, δεν ευθύνονται οι ίδιοι. Φταίμε εμείς που δεν απαιτούμε. Ο στρατηγικός διάλογος, εφόσον ξεκινήσει τον Σεπτέμβριο, όπως αναμένεται, πρέπει να καλύψει και αυτό το σημαντικό ζήτημα.
ΚΑΤΑ ΤΑ ΑΛΛΑ: Οι Αμερικανοί έδειξαν μεγάλο ενδιαφέρον για τα θέματα της ενέργειας, ιδιαίτερα για τη συνεργασία του ενεργειακού κολοσσού της Chevron με την Κυπριακή Δημοκρατία και για την ηλεκτρική διασύνδεση του Ισραήλ με την Κύπρο και την Ελλάδα. Θέλουν να υλοποιηθούν και οι δύο συμφωνίες. Τώρα η μπάλα είναι στο γήπεδο της Λευκωσίας.
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ Ι: Τώρα τι να πω εγώ για τον νεαρό Φειδία Παναγιώτου. Τα είπαν όλοι οι αναλυτές και οι συνάδελφοι δημοσιογράφοι. Εγώ θα τον ευχαριστήσω για την συντριπτική ήττα του διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος της Κύπρου. Πρώτη φορά στην ιστορία της Κύπρου εξευτελίστηκαν οι πολιτικοί και μάλιστα από ένα παιδί που δεν έχει ιδέα από πολιτική. Θα μάθει στην πορεία… Εύχομαι μόνο να περιστοιχιστεί από σοβαρούς ανθρώπους, που δεν θα επιτρέψουν να τον κατακρεουργήσουν οι ηττημένοι πολιτικοί, οι οποίοι -να είστε βέβαιοι- ότι θέλουν να τον εξαφανίσουν και να τον παρουσιάσουν ως ένα «φαινόμενο» της μίας φοράς, που εισέπραξε τον θυμό των πολιτών. Ευτυχώς που βρέθηκε τη σωστή στιγμή και βοήθησε τους ψηφοφόρους για να βγάλουν το θυμό τους. Αν νομίζουν οι Κύπριοι πολιτικοί ότι οι πολίτες ξεθύμαναν, κάνουν λάθος, πλανώνται πλάνη οικτράν. Το νέο ευρωβουλευτή πρέπει να τον ευχαριστήσουμε και για ένα άλλο λόγο: Έλαβε και ψήφους αγανακτισμένων πολιτών που θα πήγαιναν προς το ακροδεξιό ΕΛΑΜ. Χωρίς τον Φειδία ίσως η «Χρυσή Αυγή» της Κύπρου να αναδεικνυόταν σε δεύτερο κόμμα…
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ ΙΙ: Οι ηγέτες του δεξιού ΔΗΣΥ και του «κομμουνιστικού» ΑΚΕΛ, το φυσάνε και δεν κρυώνουν. Τουλάχιστον ο Στέφανος Στεφάνου ομολόγησε την ήττα και φέρθηκε ως Ευρωπαίος πολιτικός. Όμως, η κ. Αννίτα Δημητρίου έσπευσε να πανηγυρίσει. Κακώς. Δεν έφτασε το ποσοστό του προσωπικού εχθρού της, Αβέρωφ Νεοφύτου στις προεδρικές εκλογές του 2023. Βεβαίως, νίκησε τους εσωκομματικούς της αντιπάλους, που ήθελαν να την κοντύνουν. Είχε πολεμηθεί από μέσα, αυτό είναι γεγονός. Όμως, δεν θα την αφήσουν ήσυχοι. Ήδη ο κ. Νεοφύτου έσπευσε να της δηλώσει ότι θα είναι υποψήφιος στις προεδρικές εκλογές του 2028. Άρα ο ΔΗΣΥ θα έχει δύο υποψηφιότητες, αν μετρήσουμε και τη δική της, αλλά και …τρίτη αν δεχθούμε ότι ο σημερινός Πρόεδρος προέρχεται από τα σπλάχνα του κόμματος της Δεξιάς. Με δεδομένο ότι ο υποψήφιος του ΑΚΕΛ θα είναι προβεβλημένο στέλεχος της κυπριακής Παροικίας, θα μπορούσαμε να πούμε ότι έχει και το πλεονέκτημα…
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ ΙΙΙ: Πραγματοποιήθηκε και φέτος το συνέδριο της ΠΣΕΚΑ στην Ουάσιγκτον -ήταν το 39ο. Ο Φίλιπ Κρίστοφερ κάνει ότι μπορεί, αλλά δεν έχει βοήθεια. Ίσως να πρέπει να αλλάξει το μοντέλο του συνεδρίου, ίσως να πρέπει να αναζητήσει ιδέες από νέους της Ομογένειας που δείχνουν άλλο τρόπο διεκδίκησης για την Κύπρο. Πάντως, παραμένει ο ηγέτης της κυπριακής Παροικίας, αγωνίζεται για 50 χρόνια για τον σκοπό της επιστροφής της Κερύνειας, όσο και κάποια τυπάκια στη Νέα Υόρκη και τη Νέα Ιερσέη προσπαθούν να τον …«κοντύνουν»! Δυστυχώς η μεγαλύτερη οργάνωση της ελληνικής Ομογένειας, η ΑΧΕΠΑ, ασχολείται μόνο με τον …πολιτισμό και άλλα ζητήματα που αυξάνουν την περιουσία τους. Αναρωτήθηκα: Τι να τα κάνουν όλα αυτά τα εκατομμύρια; Γιατί δεν τα διαθέτουν οι ηγέτες της και για εθνικούς σκοπούς; Φαντάζομαι θα δώσουν την απάντηση στο συνέδριο τους, που φέτος θα πραγματοποιηθεί στην Κύπρο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου