ΑΟΖ και αντιδραστικότητα της Τουρκίας

Του Ν.Λυγερού

Για διάφορους λόγους, σπάνια σοβαρούς, έχει προωθηθεί η ιδέα ότι το θέμα της ΑΟΖ είναι ανάλογο με τα 12 ΝΜ και κατά συνέπεια η Τουρκία, σε κάποια φάση, η οποία είναι βέβαια πάντα αόριστη, θα προβεί στην έννοια της αιτίας πολέμου. Στην πραγματικότητα, αυτό δεν αποδεικνύει μόνο ότι δεν έχουν διαβάσει το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982, αλλά επίσης δεν ξέρουν ότι η θέσπιση της ΑΟΖ, γίνεται πάντα μονομερώς και δεν υπάρχει άλλη διαδικασία. Επιπλέον, όσον αφορά στα ιστορικά δεδομένα, η Κύπρος έχει θεσπίσει την ΑΟΖ της με τον Τάσσο Παπαδόπουλο από το 2004 και η Τουρκία όχι μόνο δεν έκανε τίποτα, αλλά τώρα που έχει βρεθεί φυσικό αέριο στο κοίτασμα Αφροδίτη, προσπαθεί να προωθήσει την ιδέα ότι ένας αγωγός που θα περνούσε από την περιοχή της θα ήταν συντομότερος και ασφαλέστερος. Η Τουρκία είναι ενάντια στην έννοια της ΑΟΖ πριν ακόμα υπάρξει το Δίκαιο της θάλασσας και όχι μόνο δεν κατάφερε τίποτα το ουσιαστικό σε αυτόν το τομέα, διότι οι εξελίξεις δεν σταμάτησαν ακόμα και αν το ήθελε, αλλά αναγκάστηκε να οριοθετήσει την ΑΟΖ της στη Μαύρη θάλασσα μέσω της μέσης γραμμής δηλαδή της μεθόδου που προωθεί και η Κύπρος και η Ελλάδα. Σε κάθε περίπτωση η αντιδραστικότητα της Τουρκίας μπορεί να εκδηλωθεί απλώς με την μη ύπαρξη συμφωνίας οριοθέτησης, ακριβώς όπως έκανε και με την Κύπρο. Αυτό όμως δεν αλλάζει τίποτα από την στρατηγική μας όσον αφορά στην αξιοποίηση των υδρογονανθράκων, διότι τα μεγάλα κοιτάσματα δεν βρίσκονται στο Αιγαίο αλλά στο Ιόνιο και Νότια της Κρήτης. Μάλιστα θεωρούμε ότι λόγω του πλήθους των νησιών μας στο Αιγαίο και της δύναμης του τουρισμού μας δεν υπάρχει κανένας ουσιαστικός λόγος να υπάρχουν εκεί τεράστιες εγκαταστάσεις. Η στρατηγική επένδυση θα γίνει με τα μεγάλα κοιτάσματα, όπου έχει νόημα να προσελκύσουμε μεγάλες εταιρείες του τομέα, εξασφαλίζοντας με αυτόν τον τρόπο, κοινοπραξίες με μεγάλη απόδοση ακριβώς όπως κάνει τώρα η Κύπρος με το δεύτερο γύρο παραχώρησης. Οι αντίπαλοι της ΑΟΖ ας βρουν λοιπόν ένα άλλο επιχείρημα κι ας αφήσουν την αντιδραστικότητα της Τουρκίας εκεί που είναι, διότι έχει ήδη μεγάλα προβλήματα από την άλλη πλευρά.