Κέρδισε πολλά χρήματα κατά την διάρκεια των Ναπολεόντιων πολέμων "σπάζοντας" αρκετές φορές τον αγγλικό ναυτικό αποκλεισμό εφοδιάζοντας τα νότια γαλλικά παράλια και δίνοντας μάχες με πειρατές.Ναυπήγησε πολλά πλοία και κατά την διάρκεια της επανάστασης ορίστηκε ναύαρχος του υδραικού στόλου. Τον Σεπτέμβριο του 1821 κατέστρεψε το στόλο του Καρά-αλή.
Στις 20 Φεβρουαρίου 1822 αντιμετώπισε τον τουρκικό στόλο στην ναυμαχία της Πάτρας και θριάμβευσε ενώ έλαβε μέρος στις ναυμαχίες της Χίου,των Σπετσών, των Ψαρών,του λιμανιού της Μεθώνης και της Σούδας.
Ίσως η μεγαλύτερη στάθηκε η ναυμαχία του Γέροντα όπου επικεφαλής 70 πλοίων και 6.000ναυτών κατανίκησε τον τουρκοαιγυπτιακό στόλο σώζοντας την Σάμο.
Στις 20 Νοεμβρίου 1825 "έσπασε" τον τουρκικό αποκλεισμό και εφοδίασε την φρουρά του Μεσολογγίου με τρόφιμα κι πολεμοφόδια.
Με το τέλος της επανάστασης ο Καποδίστριας του ανάθεσε την αρχηγία του ελληνικού στόλου. Αργότερα οι διαφωνίες του με τον κυβερνήτη,τον οδήγησαν στην μοναδική ίσως πράξη που τον στιγμάτισε καθώς κατά την διάρκεια του κινήματος εναντίον του Καποδίστρια (1831) δεν δίστασε να πυρπολήσει την νεοαποκτηθείσα φρεγάτα "Ελλάς" και την κορβέτα " Ύδρα" που βρισκόταν στο λιμάνι του Πόρου. Για αυτή του την ενέργεια δίκαια κατακρίθηκε αλλά μετά τον θάνατο του κυβερνήτη αμνηστεύθηκε.
Ήταν ένας από την τριμελή ελληνική αντιπροσωπεία που μετέβη στο Μόναχο για να προσφέρει το στέμμα στον Όθωνα. Κατά την διάρκεια της βασιλείας ορίστηκε αρχηγός του διευθυντηρίου του στόλου και το 1834 έλαβε το παράσημο του Μεγαλοσταυρού του Σωτήρα και τον τίτλο του συμβούλου της επικρατείας. Πέθανε στις 11 Ιουλίου του 1835 στον Πειραιά από φυματίωση και τάφηκε στην ακτή που σήμερα "φέρει" το ονομά του, την ακτή "Μιαούλη". Το 1952 τα οστά του μεταφέρθηκαν σε μνημείο στη σχολή ναυτικών δοκίμων.
ΠΗΓΗ protesilaos
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου