Του Ν. Λυγερού
Όσοι δεν έχουν καταλάβει ακόμα ότι το κοινό στοιχείο του Σταλινισμού και του Κεμαλισμού είναι η γενοκτονία και ότι αυτή προέρχεται δομικά από τον κομματισμό τους, προσπαθούν ακόμα και στις μέρες μας να δικαιολογήσουν το απαράδεκτο. Αν η γενοκτονία και οι διωγμοί ήταν τόσο αποτελεσματικοί εναντίον των θυμάτων, ήταν απλώς ότι η ιδεολογία της επιβολής ενός συστήματος χωρίς την αποδοχή του λαού οδηγούσε αναπόφευκτα σε αυτό το αποτέλεσμα. Οι συμφωνίες που έγιναν μεταξύ αυτών των καθεστώτων αλλά βέβαια και με τον Χίτλερ στη δεύτερη περίοδο είχαν πάντα στόχο την εξαθλίωση του λαού για ν' αναγκαστεί να αποδεχτεί ένα απαράδεκτο και απάνθρωπο σύστημα που θα κατέληγε σε γενοκτονίες. Το πιο απίστευτο είναι ότι θύματα διωγμών που βρέθηκαν στη Σοβιετική Ένωση, μετά τη γενοκτονία, έχουν υποστεί το Σύνδρομο της Στοκχόλμης, και κοιτάζουν ακόμα μ’ ένα φιλικό τρόπο κομματικά συστήματα που έχουν ως μοντέλα τον Στάλιν και τον Κεμάλ λες και δεν κατάλαβαν τι έγινε. Και ακόμα και τώρα δεν βλέπουν ότι αυτά τα κομματόσκυλα είναι απλώς το επιφαινόμενο μιας σκληροπυρηνικής δομής που είναι φτιαγμένη για να καταστρέφει λαούς με το πρόσχημα της ισότητας που μετατρέπεται σε σύνθημα: όλοι ίδιοι, όλοι νεκροί.
Ο Πόντος και η θάλασσα
Του Ν. Λυγερού
Ακόμα και άνθρωποι που αγαπούν πραγματικά τον Πόντο δεν έχουν συνειδητοποιήσει ότι το πιο σημαντικό και το πιο στρατηγικό κομμάτι του είναι η θάλασσα και όχι η ξηρά. Βέβαια οι Έλληνες ζούσαν πάνω στη γη και όχι στη θάλασσα, αλλά το υπόβαθρο της ύπαρξής τους ήταν η θάλασσα κι όχι τα βουνά, όπως πιστεύουν πολλοί. Μάλιστα η γενοκτονία ήταν κι ένας τρόπος να απαγορευτεί επί της ουσίας η πρόσβαση στη θάλασσα για τους Έλληνες του Πόντου. Και τα κάστρα του Πόντου αν τα εξετάσουμε ακολουθούν μια δομή που σχετίζεται άμεσα με τη θάλασσα όπως το βλέπουμε και στην Κύπρο. Η ιδέα του Ελληνισμού ότι η θάλασσα λύνει τα προβλήματα της ξηράς, δεν έχει γίνει ακόμα κατανοητή στους περισσότερους και δεν βλέπουν πόσο καταλυτικά λειτουργούν οι εξελίξεις στη Δυτική Αρμενία. Τα θέματα του Πόντου θα λυθούν μέσω της θάλασσας και γι' αυτό το λόγο είναι τόσο σημαντική για το μέλλον. Δεν είναι μόνο λοιπόν ένα έδαφος αλλά ένα λιμάνι ο Πόντος και με αυτήν την έννοια πρέπει να εξεταστεί με αυτόν τον τρόπο για να φανεί η στρατηγική της απελευθέρωσης των κατεχομένων του Ελληνισμού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου