Ο θρυλικός Στυλιανός Λένας γεννήθηκε στο χωριό Χανδριά της Λεμεσού, στις 20 Ιουλίου του 1931. Φοίτησε στο Δημοτικό Σχολείο του χωριού του και στη συνέχεια εγκαταστάθηκε στη Λευκωσία όπου εργάσθηκε ως σιδηρουργός. Λόγω της βαθιάς του χριστιανικής πίστης και της μεγάλης του επιθυμίας για την ποθούμενη Ένωση της Κύπρου με τη Μητέρα Ελλάδα, γίνεται στέλεχος της ΟΧΕΝ, και δίνει πρόθυμα τον όρκο της ΕΟΚΑ ενώπιον Θεού και ανθρώπων.
*1η Απριλίου 1955: Ο Λένας, ως ένας από τους πέντε πρώτους ομαδάρχες Λευκωσίας, ανατινάσσει τον αγγλικό στρατιωτικό ραδιοσταθμό Γούσλεϊ Μπάρακς, ενώ στις 19 Ιουνίου συμμετέχει σε απόπειρα εναντίον του Άγγλου κυβερνήτη Άρμιτεϊζ, στην οποία παίρνει μέρος και ο ήρωας Μάρκος Δράκος.
Τον Αύγουστο του ίδιου χρόνου αναλαμβάνει την εκπαίδευση των εφεδρικών ομάδων δολιοφθορέων του τομέα Αμμοχώστου, ενώ αργότερα καταφεύγει στο Μαύρο Βουνό του Πενταδάκτυλου και στην επιδρομή του Aστυνομικού Σταθμού Λευκονοίκου με επικεφαλής τον Γρηγόρη Αυξεντίου. Το Νοέμβριο του 1955, με την ανάθεση του τομέα Πιτσιλιάς στον Αυξεντίου, τον ακολουθεί και ο Λένας, αναλαμβάνοντας ως ένας από τους υποτομεάρχες του, στην περιοχή της νότιας Πιτσιλιάς.
*Αύγουστος του 1956 και ο Λένας, επικεφαλής της ομάδας του τμήματος από τον Άγιο Θεόδωρο μέχρι και τον Άγιο Μάμα, ξεχωρίζει για τις συχνές και επιτυχείς επιθέσεις του εναντίον των Άγγλων, οι οποίοι κινούνταν στην περιοχή του παίρνοντας πάντοτε Έλληνες ομήρους ως ανθρώπινες ασπίδες.
*29 Δεκεμβρίου του 1956 πέφτει μαχόμενος ο Μιχαήλ Γιωργάλλας, ενώ τραυματίζεται ο τομεάρχης Γρηγόρης Αυξεντίου. Οι Άγγλοι, μετά από στρατιωτικές επιχειρήσεις, με σκοπό την αποδιοργάνωση της Οργάνωσης, ανακαλύπτουν το εργαστήριο κατασκευής χειροβομβίδων του Λένα και κρησφύγετα διαμονής και απόκρυψης ανταρτών. Αυτό είχε ως επακόλουθο να αναστείλει τη δράση της η Οργάνωση και οι αντάρτες να αποσυρθούν σε ορεινά κρησφύγετα και καταφύγια, εντός και εκτός τομέα.
*Γενάρης του 1957: Ο Λένας και η επταμελή ομάδα των ανταρτών του κρύβονται σε κρησφύγετο στο χωριό Πελένδρι και στη συνέχεια σε ένα καταφύγιο κοντά στην περιοχή της Γεράσας. Μετά από προδοσία, ο αγγλικός στρατός ψάχνει σε όλη την περιοχή της Πιτσιλιάς για να τους εντοπίσει. Ο Λένας καταστρέφει υλικό της ΕΟΚΑ από φόβο μήπως το βρουν οι Άγγλοι. Αφού τακτοποιήθηκαν πρόχειρα οι αντάρτες του σε παλιές μάντρες, γύρισε πίσω με τον Παναγιώτη Αριστείδου για κατασκευή νέου κρυψώνα σε λαγούμι νερού, μεταξύ των χωριών Ποταμίτισσας - Πελενδρίου, για να επαναφέρει τους αντάρτες του πίσω στον τομέα τους, σε μέρος που δεν θα το γνώριζαν οι προδότες και θα ήταν όλοι ασφαλείς.
Η μάχη
*17 Φεβρουαρίου 1957: Η ομάδα του Λένα πέφτει σε ενέδρα των Άγγλων με αποτέλεσμα ο Δημητράκης Χριστοδούλου να πέσει μαχόμενος και στη συνέχεια να χάσει τη μάχη και ο Σωτήρης Τσαγκάρης που προσπάθησε να συνοδεύσει μακριά από τις αγγλικές επιχειρήσεις τον καταζητούμενο αντάρτη Παναγιώτη Αριστείδου, ο οποίος, πέφτοντας κατά γης, εκκένωσε το όπλο του εναντίον των στρατιωτών και κατόρθωσε να απομακρυνθεί βαριά τραυματισμένος. Ο Λένας συλλαμβάνεται βαριά τραυματισμένος στην προσπάθειά του να απομακρύνει τον κλοιό των Άγγλων και μεταφέρεται στο αγγλικό νοσοκομείο.
Οι γίγαντες δεν υποκύπτουν
Οι Άγγλοι πίστεψαν πως θα μπορούσε να ήταν πηγή πληροφοριών, ο «γίγαντας» Λένας, γι’ αυτό και τον διατηρούσαν στη ζωή. Τα βασανιστήρια φριχτά, ο Στυλιανός δεν υποκύπτει σε κανέναν. Το μόνο του παράπονο ήταν που δεν σκοτώθηκε στη μάχη. Στους δικούς του είπε: «Αφού με πιάσανε ζωντανό, γιατί δεν φέρατε μαζί σας λίγο δηλητήριο για να μου δώσετε;».
39 μέρες πίεσης πέρασαν, 39 μέρες φρικτών βασανιστηρίων... Οι Άγγλοι κατάλαβαν πως μάταια τον κρατούν στη ζωή, δεν πρόκειται να τους αποκαλύψει το παραμικρό.
*28 Μαρτίου 1957: Ο «Κρουπ» της ΕΟΚΑ, ο άφθαστος κατασκευαστής χειροβομβίδων, ο περήφανος Έλληνας Στυλιανός Λένας περνά στην αθανασία και αφήνει σε όλους εμάς, 54 χρόνια μετά, μαθήματα ζωής, αγώνα και πίστης για την πατρίδα.
Ο «Κρουπ της ΕΟΚΑ»
Ο «ΓΙΓΑΝΤΑΣ» Λένας ήταν άριστος κατασκευαστής χειροβομβίδων και γι’ αυτόν το λόγο οι Άγγλοι τον αποκαλούσαν ο «Κρουπ της ΕΟΚΑ». Τον διέκρινε η μεγάλη του δεξιοτεχνία για κατασκευή και τελειοποίηση χειροβομβίδων τύπου ΜΚ2. Χαρακτηριστικό περιστατικό, όπου φαίνεται το πάθος και η επιμονή για αγώνα, ήταν όταν στην προσπάθειά του να θέσει το πυρακτωμένο υγρό σε καλούπια, κάποια σταγόνα ξέφυγε και κάθισε στο κεφάλι του. Φριχτοί οι πόνοι, αλλά ο Στυλιανός ολοκλήρωσε την προσπάθειά του λέγοντας: «Θα ήτο κρίμα να χαθούν δύο χειροβομβίδες…».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου