Του Andreas Kluth
Από την περασμένη εβδομάδα, όταν ο πρόεδρος της Ρωσίας Βλαντιμίρ Πούτιν ανακοίνωσε ότι θα επιστρατεύσει εκατοντάδες χιλιάδες επιπλέον στρατιώτες, Ρώσοι άνδρες προσπαθούν να περάσουν τρέχοντας τα σύνορα της χώρας τους.
Το ερώτημα για εμάς στη Δύση είναι: πρέπει να αφήσουμε τους συγκεκριμένους Ρώσους λιποτάκτες να μπουν στην Ευρώπη;
Ναι, λέει η Γερμανία. Οποιοσδήποτε μισεί τις "μεθόδους Πούτιν" και αγαπά τη φιλελεύθερη δημοκρατία είναι ευπρόσδεκτος, έγραψε στο Twitter ο Γερμανός υπουργός Δικαιοσύνης Μάρκο Μπούσμαν, αμέσως μετά το τελευταίο διάγγελμα Πούτιν. Το 2015, η γερμανική κυβέρνηση είχε δηλώσει - τουλάχιστον σε πρώτη φάση - "καλώς ήρθατε, πρόσφυγες" στους Σύρους. Το 2022, φαίνεται να ετοιμάζεται να χαιρετήσει τους Ρώσους με τον ίδιο τρόπο.
Αφέλεια;
"Τρέλα", απαντά ένας Εσθονός πολιτικός, μιλώντας εξ ονόματος πολλών άλλων, ειδικά στο τμήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης το οποίο συνορεύει με τη Ρωσία. Οι Γερμανοί για άλλη μια φορά είναι αφελείς, λέει το επιχείρημά τους.
Ανάμεσα στο πλήθος των Ρώσων οι οποίοι ισχυρίζονται ότι είναι αντιφρονούντες ή αντίπαλοι της επίθεσης του Πούτιν στην Ουκρανία, είναι βέβαιο ότι θα υπάρχει και ορισμένος αριθμός από "μικρά πράσινα ανθρωπάκια".
Ο όρος αυτός είναι η αξέχαστη "ταμπέλα" η οποία "κολλήθηκε" στους Ρώσους στρατιώτες οι οποίοι κατέλαβαν την ουκρανική Κριμαία το 2014. Φορούσαν πρασινωπό καμουφλάζ, όχι όμως και επίσημα διακριτικά του ρωσικού στρατού.
Χωρίς να "σπάει" η έκφραση του προσώπου του, ο Πούτιν προσποιείτο τότε ότι επρόκειτο για ντόπιους εθελοντές και "ομάδες αυτοάμυνας". Πλέον, τα "μικρά πράσινα ανθρωπάκια" μπορεί να αναφέρονται σε οποιονδήποτε από τους κεκαλυμμένους πράκτορές του.
Οι τελευταίοι, με τη σειρά τους, αντιπροσωπεύουν μόνο έναν από τους πολλούς τρόπουος τους οποίους χρησιμοποιεί ο εκπαιδευμένος από την KGB Πούτιν για τον υβριδικό του πόλεμο εναντίον της Δύσης - από την παραπληροφόρηση και τις κυβερνοεπιθέσεις, μέχρι την παρέμβαση σε εκλογές ξένων χωρών και πολλούς άλλους.
Το αντεπιχείρημα συνήθως έχει ως εξής: ναι, η Δύση πρέπει να είναι προσεκτική με τα "μικρά πράσινα ανθρωπάκια" τα οποία θα είναι μεταμφιεσμένα σε "αντιπουτινικούς λιποτάκτες" και θα επιχειρούν να υπονομεύσουν από μέσα τις ανοικτές κοινωνίες των χωρών - μελών του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Αυτό ισχύει και για Ρώσους τουρίστες, γι' αυτό και πολλές χώρες της ΕΕ έχουν δίκιο που αρχίζουν να απαγορεύουν τις περισσότερες τέτοιες επισκέψεις σε Ρώσους πολίτες.
Πρέπει ωστόσο επίσης να υποστηρίξουμε τους Ρώσους οι οποίοι ξεφεύγουν από τη θανατερή λαβή του δικτάτορά τους, γιατί θα διέτρεχαν σοβαρό κίνδυνο εάν έμεναν στη χώρα μετά την αποφυγή εκ μέρους τους της στράτευσης.
Ανθρωπισμός
Αυτό το ανθρωπιστικό επιχείρημα έχει ένα "τακτικό" αβαντάζ. Οι Ρώσοι άνδρες τους οποίους φιλοξενούμε δεν μπορούν να πολεμούν και να σκοτώνουν ταυτόχρονα Ουκρανούς. Ο πρόεδρος της Ουκρανίας, Βολόντιμιρ Ζελένσκι, έχει ήδη κάνει έκκληση (στα ρωσικά) στους Ρώσους άνδρες να αψηφήσουν την επιστράτευση. Η Δύση θα μπορούσε να βοηθήσει στεγάζοντας εκείνους που πράγματι την αψηφούν.
Η προοπτική του ασύλου θα επιτάχυνε επίσης τη διαρροή "εγκεφάλων" από τη ρωσική κοινωνία, η οποία ήδη βρίσκεται σε εξέλιξη. Η Ρωσία του Πούτιν χάνει μερικά από τα πιο ταλαντούχα και δημιουργικά μυαλά της, όπως η Γερμανία του Χίτλερ κάποτε εξήγαγε πολλά από τα καλύτερα και λαμπρότερα μυαλά της στις ΗΠΑ και σε άλλες χώρες.
Ορισμένοι από τους πρόσφυγες του Τρίτου Ράιχ, στην πραγματικότητα, επέστρεψαν αργότερα στη γενέτειρά τους ως Αμερικανοί στρατιώτες με μεγάλα προσόντα και τεράστιο κίνητρο να βοηθήσουν στην εξάλειψη των ναζί.
Το ιδανικό σενάριο, φυσικά, θα ήταν οι Ρώσοι να δουν τη μαζική επιστράτευση του Πούτιν ως ευκαιρία όχι για να εγκαταλείψουν τη χώρα, αλλά για να ξεσηκωθούν και να ανατρέψουν το καθεστώς. Ωστόσο, στην πουτινική Ρωσία - όπως και σε άλλες τυραννίες του παρελθόντος και του παρόντος - αυτό επιβαρύνει τους απλούς Ρώσους με ένα βάρος ηρωισμού που λίγοι από εμάς θα επιλέγαμε να σηκώσουμε. Η απόδραση μπορεί να είναι ευκολότερη, αν εμείς την καταστήσουμε τέτοια.
Στάθμιση
Ως εκ τούτου, η απόφαση για την ΕΕ και άλλες χώρες καταλήγει στη στάθμιση του κινδύνου τον οποίο συνιστούν τα "μικρά πράσινα ανθρωπάκια" του Πούτιν έναντι του οφέλους του να βοηθηθεί η υπονόμευση της επιστράτευσης του Πούτιν και κατ' επέκταση ολόκληρης της πολεμικής του προσπάθειας.
Θα είναι δύσκολο να διασφαλιστεί ότι κάθε Ρώσος λιποτάκτης ο οποίος θα εμφανιστεί στα σύνορα θα αγαπά ταυτοχρονα και τη φιλελεύθερη δημοκρατία, όπως προεξόφλησε τόσο υπεραισιόδοξα ο Μπούσμαν - όπως ήταν δύσκολο το 2015-2016 να εντοπίσουμε τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους ανάμεσα στους Σύρους πρόσφυγες οι οποίοι κατέφταναν μαζικά.
Η "δάδα" του ευρωπαϊκού ασύλου, ωστόσο, θα αποτελούσε φάρο για πολλούς Ρώσους οι οποίοι ελπίζουν να αποφύγουν να γίνουν τροφή για τα κανόνια ή εγκληματίες πολέμου στην Ουκρανία.
Είναι κατανοητό ότι πολλοί Ευρωπαίοι απορρίπτουν το άσυλο στους Ρώσους λιποτάκτες. Η πείρα δύο δεκαετιών έδειξε τελικά ότι οι Πολωνοί, οι Λιθουανοί, οι Λετονοί και οι Εσθονοί είχαν δίκιο να είναι "γεράκια" απέναντι στη Ρωσία, ενώ οι Γερμανοί, οι οποίοι ήταν "περιστέρια" έναντι της Μόσχας, αποδείχθηκαν απλώς ευκολόπιστοι.
Αυτή τη μία φορά, ωστόσο, οι Γερμανοί θα μπορούσαν απλώς να έχουν μια πιο διορατική προσέγγιση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου