Βόρειος Ήπειρος και στρατηγική(Βίντεο)

Του Ν. Λυγερού

Στη Βόρειο Ήπειρο δεν ζουν απλά Έλληνες, όπως νομίζουν μερικοί ελλαδίτες, γιατί δεν έχουν πάει ποτέ αλλά έχουν άποψη, υπάρχει και το ελληνικό πνεύμα με τη στρατηγική που δεν περιμένει τα πάντα από την κεντρική εξουσία, διότι ποτέ δεν βοήθησε επί του πρακτέου. Έτσι σε βάθος χρόνου, η Βόρειος Ήπειρος βλέπει πρώτα την ένταξή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση αφού ξέρουμε ότι υπάρχουν στη Μεσόγειο μόνο δύο χώρες που δεν έχουν ενταχθεί, οι οποίες είναι το Μαυροβούνιο και η Αλβανία.
Σε αυτό το πλαίσιο, η Βόρειος Ήπειρος παίζει δυναμικά λόγω της πρόσβασης στη θάλασσα που σημαίνει ότι υπάρχει Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη, διότι από μόνη της διαθέτει 3800 τετραγωνικά χιλιόμετρα σε μία περιοχή που γνωρίζουμε λόγω των ερευνών και των γεωτρήσεων, έχει ορυκτό πλούτο. Αυτό πρέπει να το αξιοποιήσει, διότι είναι η θάλασσα που θα δώσει τη λύση στα προβλήματα της ξηράς. Η Βόρειος Ήπειρος αντέχει λόγω των βουνών αλλά θα απελευθερωθεί λόγω της θάλασσας. Γι' αυτόν τον λόγο πρέπει οι δικοί μας να είναι πολύ προσεκτικοί όχι μόνο στο θέμα το περιουσιακό σ' ένα γενικό πεδίο δράσης, αλλά ειδικά σε όλες τις περιουσίες που δίνουν πρόσβαση στη θάλασσα και παίζουν ένα ρόλο ως ακτή για την ΑΟΖ. Η Αλβανία είναι επίσημα υποψήφια χώρα για ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση μόνο από τον Ιούνιο 2014 και δεν έχει ανοιχτεί ακόμα κανένα από τα 35 κεφάλαια της διαδικασίας ένταξης. Ενώ το Μαυροβούνιο είναι υποψήφιο από το 2010 κι έχει κλείσει 2 κεφάλαια και ανοίξει είκοσι κεφάλαια. Έτσι ο ρόλος της Βορείου Ηπείρου θα είναι σημαντικός, διότι μπορεί να χρησιμοποιήσει το παράδειγμα του Μαυροβουνίου.

Έμμισθος μεταφορέας μεταναστών

Του Ν. Λυγερού

Έχει ενδιαφέρον να υπάρχουν άτομα που όχι μόνο έχουν μια αφελή προσέγγιση για θέματα σοβαρά, αλλά προσπαθούν να μας πείσουν ότι έχουν και λύσεις σε προβλήματα που δεν υπάρχουν. Μπερδεύουν το προσφυγικό με το μεταναστευτικό, λες και δεν υπάρχει ταύτιση και θεωρούν ότι η πρότασή τους είναι και μοναδική όσον αφορά στην επίλυση. Στην πραγματικότητα δεν μπορούν καν να ομολογήσουν στον εαυτό τους ότι αναφέρονται σε μία χώρα που λειτουργεί ως έμμισθος μεταφορέας μεταναστών, οι οποίοι βέβαια όταν φτάνουν στις πόρτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν έχουν απολύτως τίποτα πάνω τους ούτε χρηματικό ποσό, ούτε ταυτότητα. Συνήθως πρόκειται για άντρες που είναι μόνοι κι έχουν επίσημα αφήσει την οικογένειά τους σε μία χώρα που βρίσκεται σε εμπόλεμη κατάσταση, για να ζητήσουν πολιτικό άσυλο δίχως να εξηγήσουν πώς θα επιζήσει η γυναίκα τους και τα παιδιά τους. Αυτές οι περιπτώσεις δεν έχουν καμία σχέση με το προσφυγικό. Κι ενώ βλέπουμε ποιες είναι οι δυσκολίες που έχουν για να περάσουν από την Ελλάδα, δεν αναρωτιόμαστε πώς διασχίζουν περιοχές αφιλόξενες χωρίς ουσιαστικά κανένα πρόβλημα εκτός από την πληρωμή. Δεν πρόκειται ν’ αλλάξει τίποτα με τον μεταφορέα κι αν του δώσουμε κι άλλα κονδύλια θα τα εκμεταλλευτεί με τον ίδιο τρόπο δίχως ενοχές. Αν θέλουμε πραγματικά να βοηθήσουμε τους ανθρώπους πρέπει να το κάνουμε εκεί όπου βρίσκονται, στην πατρίδα τους κι όχι αλλού σε μια χώρα καταφύγιο που προσποιείται ότι είναι χώρος αναμονής. Μόνο που ποιος μπορεί να πεισθεί όταν ξέρει ότι πρόκειται για μία χώρα από τις χειρότερες για τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Διπλωματία Κυπριακού
Του Ν. Λυγερού

Αντί ν’ ασχοληθούμε πραγματικά και στρατηγικά με την κυπριακή στρατηγική στο πλαίσιο του Ελληνισμού, βλέπουμε να αναπτύσσεται μια διπλωματία του Kυπριακού που σίγουρα δεν οδηγεί σε κανένα θετικό αποτέλεσμα, αλλά βέβαια δίνει την εντύπωση της κινητικότητας. Θυμίζει την προετοιμασία των διπλωματικών θέσεων όταν ετοιμάζεται μια διεθνής συμφωνία, όπου όλα πρέπει να φαίνονται θετικά, ακόμα κι αν δεν είναι. Όσον αφορά στην Κύπρο έχουμε δει με χειροπιαστό τρόπο τα αποτελέσματα των παράξενων ελιγμών στη Συνθήκη Βερολίνου το 1878, στη Συνθήκη Λωζάννης το 1923 και στη Συνθήκη Ζυρίχης - Λονδίνου το 1960, ακόμα κι αν οι ίδιοι οι Κύπριοι εξετάζουν μόνο την τελευταία, για να καθορίσουν την πολιτική τους, ενώ επί της ουσίας όλα άρχισαν το 1571. Αν εξετάσουμε την Κύπρο στο γενικότερο πλαίσιο των νησιών της Μεσογείου, θα αντιληφθούμε ότι υπάρχουν σχήματα που δεν ακολουθούν τη γενικότερη στρατηγική. Έτσι, ενώ όλα τα νησιά της Μεσογείου έχουν υποστεί κατοχές και μάλιστα πολλαπλές, τα νησιά της Ισπανίας δεν είναι υπό την επιρροή του Μαρόκου, τα νησιά της Γαλλίας δεν είναι υπό την επιρροή της Αλγερίας, τα νησιά της Ιταλίας, η Σαρδηνία και η Σικελία, το ίδιο και η Μάλτα, δεν είναι υπό την επιρροή της Τυνησίας, τα νησιά της Ελλάδας, η Κρήτη και η Ρόδος δεν είναι υπό την επιρροή της Λιβύης και της Αιγύπτου, γιατί λοιπόν να αποδέχονται μερικοί να είναι η Κύπρος υπό την επιρροή της Τουρκίας; Το ίδιο πρόβλημα εμφανίζεται και με το νοητικό σχήμα του πληθυσμού. Σε κανένα άλλο νησί της Μεσογείου, και μάλιστα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεν εμφανίζεται με τέτοιο τρόπο το θέμα του περουσιακού που προέρχεται βέβαια από την μη επίλυση του θέματος του εδαφικού. Με αυτή τη χρονοστρατηγική προσέγγιση αντιλαμβανόμαστε ότι η διπλωματία του Κυπριακού δεν έχει καμιά σχέση με κυπριακή στρατηγική του Ελληνισμού. Η Ρόδος έζησε το 1522, η Κρήτη το 1669, όμως και οι δύο είναι ελεύθερες, η Κύπρος έζησε το 1571, αλλά γιατί να μην είναι και αυτή ελεύθερη;

Ν. Λυγερός - Αποφθέγματα V

Ν. Λυγερός - Σύμβουλος Ανθρωπότητας Ν. Λυγερός - Η κίνηση του πύργου