Οι δράστες της επίθεσης στο συναυλιακό χώρο Μπατακλάν άνοιξαν πυρ εναντίον του πλήθους, φωνάζοντας «Αλλάχ Άκμπαρ», ανέφερε ένας αυτόπτης μάρτυρας του μακελειού, μιλώντας στον ραδιοφωνικό σταθμό France Info.
«Μαζί με τη μητέρα μου καταφέραμε να διαφύγουμε από το Μπατακλάν. Αποφύγαμε τα πυρά, υπήρχε κόσμος πεσμένος κάτω παντού», αφηγήθηκε ο νεαρός, που σύμφωνα με το ραδιοφωνικό δίκτυο ονομάζεται Λουί. «Ήρθαν οι τύποι, άρχισαν να ρίχνουν στο επίπεδο της εισόδου», συνέχισε. «Πυροβολούσαν μέσα στο πλήθος κραυγάζοντας "Αλλάχ Άκμπαρ" με τουφέκια». «Τους άκουσα να ξαναγεμίζουν, η μουσική είχε σταματήσει, όλος ο κόσμος είχε πέσει κάτω, συνέχισαν να πυροβολούν στον κόσμο... ήταν κόλαση», πρόσθεσε, προσπαθώντας να συγκρατήσει τους λυγμούς του.
Ενας από τους ανθρώπους που συγκλόνισαν όλη την υφήλιο ήταν και ο Benjamin Cazenoves. Είναι ο νεαρός που ήταν μέσα στο Μπατακλάν και ανέβαζε posts στο Facebook. Εγραφε πως ήταν χτυπημένος, ότι υπάρχουν επιζώντες, αλλά πως οι τρομοκράτες τους σφάζουν όλους έναν-έναν. Και συνέχισε: Υπάρχουν πτώματα παντού.
Την ώρα της επίθεσης στο Μπατακλάν, κάποιοι από τους θεατές τουίταραν μέσα από τη συναυλία και παρακαλούσαν την αστυνομία να εισβάλει, καθώς έβλεπαν ότι οι τρομοκράτες τους εκτελούσαν μαζικά.
Ένας άλλος αυτόπτης μάρτυρας μίλησε για δέκα τρομακτικά λεπτά κατά τα οποία οι ένοπλοι με γάζωναν με καλάσνικοφ τους θεατές, «τον έναν μετά τον άλλον».
Η νεαρή με το όνομα Zsuzsa Kövér νόμιζε ότι θα περάσει μία ήσυχη Παρασκευή ακούγοντας ένα αγαπημένο του αμερικανικό συγκρότημα στο Μπατακλάν. Αντι αυτού γλίτωσε από το θάνατο καθαρά από τύχη... Η Kövér μιλώντας στο CBSN περιέγραψε πώς μαζί με τον φίλο της βρέθηκαν σε εξώστη του συναυλιακού χώρου και άκουγαν τους Eagles of Death, όταν ξαφνικά άκουσε πυροβολισμούς. «Ακούσαμε πυροβολισμούς μεταξύ δύο τραγουδιών. Αρχικά δεν καταλάβαμε τι ακριβώς ήταν. Και τότε βλέπουμε τους πάντες να ξαπλώνουν στο πάτωμα. Ημουν πολύ τυχερή, γιατί ο φίλος μου είχε δουλέψει στο Μπατακλάν και ήξερε πώς να φύγουμε. Υποστήκαμε όμως μεγάλο σοκ» είπε.
«Δεν φορούσαν μάσκες και ήταν απόλυτα ήρεμοι»
«Ήταν ένα λουτρό αίματος», περιγράφει ο δημοσιογράφος σε γαλλικό ραδιόφωνο Ζυλιέν Πιρς. «Κόσμος φώναζε, ούρλιαζε... Κράτησε δέκα λεπτά. Δέκα λεπτά απόλυτου τρόμου, όπου όλοι στο θέατρο ήταν στο πάτωμα προσπαθώντας να καλύψουν το κεφάλι τους», λέει. Ο Πιρς κατόρθωσε να σηκώσει τα μάτια του και να κοιτάξει τους δράστες: «Ήταν δύο οι τρομοκράτες και ήταν πολύ ήρεμοι και πολύ αποφασισμένοι, πυροβολούσαν στο πλήθος τυχαία. Φορούσαν μαύρα ρούχα, αλλά όχι μάσκες. Ο ένας ήταν πολύ νέος, το πολύ 25 χρονών. Ήταν σαν έναν οποιοδήποτε τύπο, που "απλώς" κρατούσε ένα καλάζνικοφ. Αυτό ήταν όλο. Δεν φώναξαν τίποτα. Γέμισαν τα όπλα τους τρεις ή τέσσερις φορές και πυροβολούσαν τον κόσμο που βρισκόταν στο πάτωμα».Ο Πιρς την ώρα της επίθεσης βρισκόταν κοντά στο πάνω μέρος της σκηνής και κάποια στιγμή που οι δράστες σταμάτησαν να πυροβολούν για να ξαναγεμίσουν τα όπλα τους, κατόρθωσε να διαφύγει. Βγαίνοντας στο δρόμο αντίκρισε 20-25 ανθρώπους να κείτονται στο έδαφος, άλλοι τραυματισμένοι βαριά και άλλοι νεκροί. Ο ίδιος έτρεξε 200 μέτρα περίπου, με μια τραυματισμένη κοπέλα μαζί του, την οποία και μετέφερε στο νοσοκομείο. Μέχρι εκείνη τη στιγμή, οι φίλοι του ήταν ακόμα μέσα στο Μπατακλάν και δεν είχε ιδέα για την τύχη τους.
Μαρτυρίες από το εστιατόριο «Mικρή Καμπότζη»
Η μαρτυρία της Ζουλιέν έξω από το εστιατόριο «Μικρή Καμπότζη» συγκλονίζει: «Κανείς δεν κουνιόταν και όλοι περίμεναν να ηρεμήσει η κατάσταση. Ξαφνικά ακούστηκαν είκοσι με τριάντα πυροβολισμοί. Ήταν απίστευτο. Όλοι οι άνθρωποι ήταν πεσμένοι στο έδαφος».Ένας άντρας δεν μπορεί να συγκρατήσει τα δάκρυά του την ώρα που λέει στους δημοσιογράφους ότι η αδερφή του είναι νεκρή: «Δεν ξέρω υπό ποιες συνθήκες την σκότωσαν. Αυτό που ξέρω είναι ότι την είδα μέσα στα αίματα».
Ενας 43χρονος είπε στον Guardian για το μακελειό σε μπαρ: «Πρώτα ο άντρας σκότωσε τρεις ή τέσσερις ανθρώπους που κάθονταν στην είσοδο του καφέ. Τους είδα να πέφτουν κάτω. Επεσαν από τις καρέκλες τους στο έδαφος. Μετά πυροβόλησε ένα αυτοκίνητο και στη συνέχεια μπήκε μέσα στο καφέ. Επεσα να καλυφθώ. Ακουσα περίπου 20 πυροβολισμούς και μετά σιωπή...».
«Πίστευα πως αυτό ήταν το τέλος μου»
«Ήταν μια σφαγή», λέει ο Μαρκ Κουρπίς 57 ετών, που παρακολουθούσε τη συναυλία στο Μπατακλάν. «Έμοιαζε με πεδίο μάχης, υπήρχε αίμα παντού και πτώματα παντού. Ήμουν στην άλλη άκρη της αίθουσας όταν ξεκίνησαν οι πυροβολισμοί. Έβλεπα ότι οι δράστες ήταν τουλάχιστον δύο και πυροβολούσαν από ψηλά. Όλοι έπεφταν στο πάτωμα. Εγώ ήμουν στο πάτωμα με έναν άλλο άντρα πάνω μου και έναν δίπλα μου και ήμασταν δίπλα στον τοίχο. Μείναμε εντελώς ακίνητοι εκεί και στην αρχή ήμασταν απόλυτα σιωπηλοί. Δεν ξέρω πόση ώρα μείναμε έτσι, μου φάνηκε μια αιωνιότητα. Είδα όλο μου το "είναι" και πίστευα πως αυτό ήταν το τέλος μου. Σκεφτόμουνα "έχω τελειώσει, έχω τελειώσει, έχω τελειώσει", νομίζω όλοι αυτό σκεφτόμασταν. Τελικά, ήρθαν στην αίθουσα οι αστυνομικοί και σιγά σιγά άρχισα να σηκώνω τα μάτια γύρω μου: Υπήρχε αίμα παντού. Η αστυνομία μας είπε και τρέξαμε έξω».
«Στην αρχή νομίσαμε πως είναι από το σόου»
Ο Ζερόμ Μπουσέρ, μόλις είχε βγει από το θέατρο όταν τρέμοντας διηγήθηκε σε δημοσιογράφους τι έζησε. Το λευκό του μπλουζάκι είναι μέσα στα αίματα από τους νεκρούς και τους τραυματίες που κείτονταν δίπλα του. «Η συναυλία είχε ξεκινήσει και ήμουν στο κοινό. Άκουσα έναν ήχο σαν πυροτέχνημα, ήταν πολύ δυνατό, αλλά και η μουσική έπαιζε εξίσου δυνατά και νόμισα πως ήταν μέρος του σόου - νομίζω πολλοί στην αρχή αυτό πίστεψαν. Αμέσως μετά άρχισαν οι πυροβολισμοί... Κοίταξα πολύ γρήγορα και νομίζω πως είδα ότι ήταν δύο άντρες που πυροβολούσαν και μετά έπεσα στο πάτωμα. Κοίταξα γύρω μου, είδα πού ήταν οι έξοδοι κινδύνου και απλώς έτρεξα προς τα εκεί. Υπήρχαν τραυματίες ήδη, υπήρχε πάρα πολύ αίμα... Αίμα παντού», περιγράφει.«Η διπλανή μου δέχθηκε μια σφαίρα στο μάτι και κατέρρευσε»!
Μια γυναίκα θεατής στο Μπατακλάν μιλά στην Λιμπερασιόν για όσα έζησε τις ώρες του απόλυτου τρόμου. Αυτοπροσδιορίζεται με το όνομα Φαχμί Μπ., 23 ετών, τουρκικής καταγωγής: «Ήμουν στην πλατεία, όταν ξαφνικά άκουσα θορύβους σαν πυροτεχνήματα και μάλιστα νόμζα πως ήταν μέρος του σόου... Όμως, τότε, γύρισα δίπλα μου και είδα μια κοπέλα που δέχθηκε μια σφαίρα στο μάτι! Έπιασε το κεφάλι της και κατέρρευσε! Τότε όλοι πέσαμε στο πάτωμα και ακούγαμε πυροβολισμούς να πέφτουν βροχή. Οι τρομοκράτες πυροβολούσαν τυχαία στους ανθρώπους που είχαν πέσει στο έδαφος. Μπορεί να έκανες τον νεκρό, αλλά δεν είχε καμία σημασία γι' αυτούς. Είχα ξαπλώσει στο έδαφος αλλά τα πόδια μου είχαν πιαστεί κάτω από ένα πτώμα. Τελικά κατόρθωσαν να τα απελευθερώσω και να τρέξω προς μια από τις εξόδους που βρισκόταν κοντά. Τρία άτομα, που ήταν και οι τρεις τραυματισμένοι, ήρθαν μαζί μου».«Έλεγαν: Ο Ολάντ φταίει, δεν έπρεπε να ανακατευτεί στη Συρία»
Ο Πιερ Ζανασζάκ μίλησε στο Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων: «Κλειδώθηκα σε μια από τις τουαλέτες στον πάνω όροφο, δεν ήρθαν εκεί οι τρομοκράτες. Φρουρούσαν τους ομήρους και έλεγαν πως είχαν 20 άτομα, αλλά δεν πήγα να το δω και να το επαληθεύσω. Τους άκουσα να διαπραγματεύονται με την αστυνομία έξω από το παράθυρο: "Ειναι ξεκάθαρα φταίξιμο του Ολάντ, είναι υπαίτιος ο πρόεδρός σας, δεν έπρεπε να ανακατευτεί στη Συρία", τους άκουσα να λένε, ενώ είπαν κάτι και για το Ιράκ. Μετά ακούσαμε πυροβολισμούς, καθώς εισέβαλε η αστυνομία. Πυροβολισμοί παντού και εκρήξεις. Αστυνομικοί μας βρήκαν στην τουαλέτα και μας είπαν να βγούμε, αλλά πρώτα μου ζήτησαν να βγάλω τη μπλούζα μου για να σιγουρευτούν πως δεν είχα βόμβα».«Πάτησα πάνω στα πτώματα για να βγω!»
Μια ανώνυμη μαρτυρία θεατή μέσα από το θέατρο Μπατακλάν, δημοσιεύει η εφημερίδα Le Monde: «Όλοι πέσαμε κάτω και προσπαθούσαμε να βρούμε τρόπο να φύγουμε. Η σκηνή ήταν κατάμεστη με πάρα πολλούς ανθρώπους. Τότε έπεσαν ακόμα 20 με 30 σφαίρες, οι δράστες πυροβολούσαν τυχαία. Είδα τα όπλα της επίθεσης. Περπάτησα πάνω στα πτώματα για να βγω και υπήρχε αίμα παντού. Και έξω που βγήκα κι εκεί υπήρχαν πτώματα».Νομίζαμε ότι μας έκανε φάρσα το συγκρότημα
Η Τζένι Γουάτσον παρακολουθούσε με μια φίλη της την συναυλία στο Μπατακλάν και περιέγραψε στο France 24 τι είδε: «Ήμασταν στον πρώτο όροφο. Όταν ακούσαμε τους πυροβολισμούς νομίσαμε πως είναι μέρος του σόου. Είχαμε ακούσει ότι το συγκρότημα ετοίμαζε μια φάρσα για το κοινό... Όμως οι πυροβολισμοί συνέχιζαν και ο κόσμος άρχισε να ουρλιάζει, να πέφτει στα τέσσερα, να κρύβεται και να προσπαθεί να φτάσει τις εξόδους. Τότε καταλάβαμε ότι έπρεπε να φύγουμε. Μια ομάδα από εμάς κατόρθωσε να ξεφύγει από μια έξοδο κινδύνου, κατεβήκαμε τις σκάλες και βγήκαμε τρέχοντας στο δρόμο. Είδα ανθρώπους πεσμένους μέσα στα αίματα, ένας είχε πυροβοληθεί στο πόδι. Δεν μπορώ να συνειδητοποιήσω τι έχει συμβεί».ΠΗΓΗ protothema
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου