Του Ν. Λυγερού
Το ποντιακό έργο είναι απαραίτητο για να φανεί το έγκλημα της γενοκτονίας και στο εξωτερικό. Δεν είναι ανάγκη να σταματά στο ερώτημα της αποδοχής της Τουρκίας. Η γενοκτονία είναι ένα γεγονός το οποίο δεν αμφισβητείται. Είναι μια πραγματικότητα που πρέπει να γνωρίζουν τα άλλα κράτη για να βλέπουν τη διαφορά μεταξύ του θύτη και του θύματος. Έτσι το έργο, το ποντιακό, πρέπει να έχει μια διεθνή εμβέλεια και όχι μόνο τοπική. Η ανάδειξη της γενοκτονίας δεν είναι μόνο μια επέτειος που μπορεί να εκφυλιστεί με τις παραξενιές των διοργανωτών. Σημασία έχει το εκτόπισμα του έργου γιατί μόνο αυτό αγγίζει τους άλλους λαούς και μόνο αυτό τους οδηγεί να παρέμβουν ενάντια στον θύτη που συνεχίζει τη γενοκτονία της μνήμης. Επίσης το ποντιακό έργο πρέπει να έχει και ποντιακά στοιχεία δηλαδή να διατηρεί ζωντανή τη γλώσσα και τα έθιμα. Διότι το γεγονός ότι η ποντιακή γλώσσα υπάρχει ακόμα και μετά τη γενοκτονία, είναι ένα παράδειγμα αντίστασης στη βαρβαρότητα που ήθελε να εξαφανίσει τα πάντα για να μην υπάρχει κανένα ίχνος του εγκλήματος. Έτσι και τα ποντιακά έργα που μιλούν για τη γενοκτονία είναι ακόμα πιο σημαντικά για τον αγώνα αφού είναι η ίδια η γλώσσα του θύματος που κατηγορεί τον θύτη. Έτσι αυτός ξέρει ότι δεν ξεχάσαμε και δεν πρόκειται να σταματήσουμε τον αγώνα γιατί ανήκει στα Δικαιώματα της Ανθρωπότητας.
Αληθινή τρομοκρατία και ψευδοπροσφυγικό
Του Ν. Λυγερού
Του Ν. Λυγερού
Την ώρα που μερικοί ψεύδονται όταν μας εξηγούν ή μάλλον όταν θέλουν να μας πείσουν ότι ασχολούνται με την επίλυση του προσφυγικού, η τρομοκρατία συνεχίζεται στην Συρία χωρίς καμιά παύση και αυτή είναι αληθινή. Δεν είναι με τεχνάσματα και με συμφωνίες, που δεν έχουν κανένα αποτέλεσμα εκτός από το να ξεπαγώσουν κεφάλαια της ενταξιακής πορείας της Τουρκίας, που θα μας πείσουν ότι υπάρχουν αλλαγές στο προσφυγικό. Διότι οι γνήσιοι πρόσφυγες είναι ένα πολύ μικρό ποσοστό απ’ όλο αυτό το μεταναστευτικό κύμα. Μάλιστα γι’ αυτόν τον λόγο και στην Ελλάδα ξαναπερνούν αντίστροφα τα σύνορα για να μπορέσουν να περάσουν από αλλού και να συνεχίσουν την πορεία τους για τη Γερμανία, την Σουηδία και το Βέλγιο. Ο πληθυσμός έχει ήδη αλλάξει ριζικά και δεν προέρχεται μόνο από την Συρία και το Ιράκ. Όλοι οι μετανάστες κατάλαβαν ότι πρόκειται για μία ευκαιρία. Και αυτή δεν έχει αποκλειστική σχέση με τους πρόσφυγες. Όμως στην Συρία, τα εγκλήματα της τρομοκρατικής οργάνωσης συνεχίζονται και χτυπούν με επιθέσεις αυτοκτονίας. Τώρα έχουν βάλει στόχο και τους Αλαουίτες. Δεν σέβονται την ανθρώπινη ύπαρξη και προσπαθούν να εκμεταλλευτούν τις αδυναμίες της άμυνας για να διαπράξουν με τη βαρβαρότητά τους τα εγκλήματα που πληγώνουν όχι μόνο τον συριακό λαό, αλλά την ίδια την Ανθρωπότητα. Ας σταματήσουμε, λοιπόν, αυτή την υποκρισία κι ας εξετάσουμε πρακτικά πώς να λύσουμε το πρόβλημα των τρομοκρατικών επιθέσεων κι όχι μόνο να λέμε ότι το προσφυγικό μας απασχολεί, ενώ δεν το αγγίζουμε καν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου