Του Ν. Λυγερού
Το θέμα της διαφοράς μεταξύ διόρθωσης και τροποποίησης υπάρχει συνεχώς στην ιατρική χωρίς να φέρνει απαραίτητα διλήμματα. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι δεν υπάρχει ήδη ο προβληματισμός με τις τροποποιήσεις του σώματος που διαπράττουν μερικά άτομα. Διότι ακόμα κι αν δεν αλλάζουν ριζικά την οντότητά τους, οι αλλαγές παραμένουν επειδή είναι μη αναστρέψιμες. Στην πραγματικότητα το θεμελιακό ερώτημα υπάρχει ήδη και θα έχει βιοηθικές επεκτάσεις. Η τροποποίηση του σώματος που γίνεται ενώ δεν υπάρχει ανάγκη, λόγω κοινωνικής παράδοσης δεν είναι απαραίτητα ανθρώπινη, αφού δεν σέβεται το δώρο της ζωής. Ενώ η διόρθωση είναι αυτή που επιτρέπει τη ζωή χωρίς αυτή να είναι άθλια και δεν μπορεί η θρησκεία να αποτελεί δικαιολογία βαρβαρότητας. Τώρα όμως, έχουμε την δυνατότητα να κάνουμε τροποποιήσεις γενετικής, όπως γίνεται παραδείγματος χάρη με τα φυτά που είναι γενετικά τροποποιημένα. Το θέμα της βιοηθικής ως πυρήνας, είναι η εφαρμογή αυτής της τεχνολογίας πάνω στον άνθρωπο. Διότι επί της ουσίας η τροποποίηση γίνεται πριν την διαμόρφωση του ανθρώπου και δεν τροποποιεί μόνο μια οντότητα που είναι ήδη υπάρχουσα σε ανθρώπινο επίπεδο. Με άλλα λόγια το ερώτημα είναι κατά πόσο ένα μεταλλαγμένο ανθρώπινο ον θα θεωρείται άνθρωπος αφού θα έχει γεννηθεί με αυτή την ιδιότητα που γίνεται οντότητα. Δεν είναι απλώς μια τεχνητή τελική τροποποίηση, αλλά μια αρχική που αλλάζει ακόμα και τα δεδομένα του ορισμού του ανθρώπινου είδους. Με αυτήν την έννοια απασχολεί τη βιοηθική κι όχι μόνο την ιατρική.
Η πολυκυκλική μνήμη μέλλοντος
Του Ν. Λυγερού
Του Ν. Λυγερού
Η πολυκυκλική μνήμη μέλλοντος δεν είναι απλώς προμηθειακή όπως είναι η μνήμη μέλλοντος που ενσωματώνει την ακολουθία του Αχιλλέα, του Οδυσσέα και του Προμηθέα αφού καταλήγει σε αυτόν μέσω αυτού του τριπτύχου. Σε αυτό το πλαίσιο έχουμε την αλλαγή φάσης μεταξύ του Αχιλλέα και του Οδυσσέα και την αλλαγή κύκλου μεταξύ του Οδυσσέα και του Προμηθέα. Έχουμε λοιπόν την αρχική πράξη της πολυκυκλικότητας η οποία καταλήγει στην απελευθέρωση του Προμηθέα. Η πολυκυκλικότητα η γνήσια αρχίζει αμέσως μετά, πράγμα το οποίο αλλάζει τα δεδομένα. Μια νέα ερμηνεία είναι η σταύρωση για τον Αχιλλέα, η ανάσταση για τον Οδυσσέα και η ανάληψη για τον Προμηθέα. Έτσι το πολυκυκλικό στοιχείο αρχίζει με την ανάληψη που γίνεται μετά την ολοκλήρωση του έργου. Στο επόμενο στάδιο μόνο μπορούμε να μιλήσουμε για την επαναφορά, την επιστροφή και την δεύτερη παρουσία. Βέβαια αυτό το πλαίσιο σχετίζεται με το ελληνικό στοιχείο και με το χριστιανικό. Όμως η πολυκυκλική μνήμη μέλλοντος υπάρχει και σε άλλες θρησκείες όπου το κάρμα είναι μια θεμελιακή έννοια. Έτσι δεν περιορίζεται σε δύο αντιλήψεις μόνο αλλά λειτουργεί ως θεμελιακό νοητικό σχήμα για την Ανθρωπότητα. Η πολυκυκλική μνήμη μέλλοντος βασίζεται στην αλλαγή, στην υπέρβαση, στην θυσία, στην αμισεία και λειτουργεί μέσω του Χρόνου για την Ανθρωπότητα όσο αυτή το έχει ανάγκη και αυτός το επιτρέπει. Αρχίζει λοιπόν με ένα νοητικό σοκ: την αφύπνιση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου