Του Ν. Λυγερού
Δεν φτάνει που είχαμε τόσους νεκρούς στο Μάτι έπρεπε να περιμένουμε αυτές τις καθυστερημένες παραιτήσεις που δηλώνουν περισσότερο τύψεις παρά ενοχές. Βέβαια αυτό είναι φυσιολογικό αφού η εξουσία έκανε ό,τι μπορούσε για να μειώσει τις επιπτώσεις των θανάσιμων πυρκαγιών αλλά και τα λάθη που έγιναν λόγω επικίνδυνης ανικανότητας. Έτσι οι καθυστερημένες παραιτήσεις δεν καταφέρνουν καν να εξισορροπήσουν τις απαράδεκτες δηλώσεις των αρμόδιων διάφορων υπουργείων που είναι η μία χειρότερη από την άλλη.
Λες και οι νεκροί στο Μάτι να έκαναν εξεπίτηδες να πεθάνουν και να χαλάσουν τα σχέδια της κυβέρνησης. Έτσι η οργή των αρμόδιων είναι μεγαλύτερη από τη λύπη τους για τους νεκρούς και τους τραυματίες. Δίνουν όμως την εντύπωση ότι δεν ασχολούνται καθόλου με τις οικογένειες των θυμάτων και θέλουν να πείσουν τους πάντες ότι όχι μόνο τα έχουν καταφέρει αλλά ότι είναι επί της ουσίας απαράδεκτο να πεθάνουν όλοι αυτοί οι άνθρωποι τώρα και δεν περίμεναν τουλάχιστον ν’ ανακοινώσουν θετικά αποτελέσματα στους ψηφοφόρους. Ξέχασαν ότι από την Αρχαιότητα, ο Ελληνισμός πάντα σέβεται τους νεκρούς και ότι ο Χριστιανισμός ενίσχυσε αυτόν τον σεβασμό. Αλλά πώς να το ξέρουν αφού δεν πιστεύουν καν στην ιστορία.
Η τουρκική προκλητικότητα του 1964
Του Ν. Λυγερού
Δεν έφτανε στον κατοχικό ηγέτη να εκφραστεί ελεύθερα εναντίον των Ελληνοκυπρίων στο πλαίσιο της επετείου της τουρκικής εισβολής του 1974, έπρεπε να κάνει και το ίδιο στα Κόκκινα για τα γεγονότα του 1964, για να είναι ακόμα πιο κοντά στις επίσημες τουρκικές θέσεις. Δεν υπάρχει πια κανένα κοινό πεδίο δράσης μεταξύ των δύο κοινοτήτων και τώρα πια όλοι βλέπουν με πολύ ξεκάθαρο τρόπο ότι οι κοινοτικές διαπραγματεύσεις είναι καταδικασμένες εκ φύσης. Έτσι όσοι τις προωθούσαν και τις προωθούν είναι προβληματισμένοι. Το ύφος του κατοχικού ηγέτη έχει γίνει μάλιστα και πιο σκληρό παρόλο που αξιοποίησε μια διακρατική συμφωνία για να βρεθεί στα Κόκκινα με τόσους στρατιωτικούς αξιωματούχους. Φαίνεται επίσης να έχει ξεχάσει ότι στα Κόκκινα δεν υπάρχει πια καμία κοινότητα αφού έχει μετατραπεί σε αποκλειστικά στρατιωτική βάση για την Τουρκία. Θα ήταν καλό λοιπόν να του απαντάμε μ’ έναν πιο ξεκάθαρο τρόπο ειδικά όταν κάνει φανατικές δηλώσεις για να γίνει πιο αρεστός στις τουρκικές θέσεις. Διότι όλοι ξέρουμε ποιο είναι το αληθινό πλαίσιο της επετείου για τους βομβαρδισμούς της Τυλληρίας που δεν ήταν τίποτα άλλο από μία καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των Κύπριων πολιτών. Ας είμαστε προσεχτικοί λοιπόν με τις εκτιμήσεις μας για τον κατοχικό ηγέτη διότι οι τωρινές δεν έχουν πια καμία σχέση με τις αρχικές.
Προβληματικές σχέσεις μεταξύ ΗΠΑ και Τουρκίας
Του Ν. Λυγερού
Με την πάροδο του χρόνου, γίνεται κατανοητό σε όλους ότι τα προβλήματα μεταξύ των ΗΠΑ και της Τουρκίας γίνονται όλο και μεγαλύτερα. Αυτή η αλλαγή φάσης ξεκινάει με την υποστήριξη των Κούρδων και ουσιαστικά του απελευθερωτικού αγώνα για το Κουρδιστάν αλλά συνεχίζεται και νατοϊκά με τα S-400 και F-35 δίχως να ξεχάσουμε βέβαια και το θρησκευτικό θέμα. Διότι το αληθινό θέμα είναι ακόμα πιο βαθύ, αφού η Τουρκία δεν είχε κανένα πρόβλημα να υποστηρίξει την τρομοκρατική οργάνωση Daesh για να μπορέσει να χτυπήσει πιο εύκολα ακόμα τις κουρδικές δυνάμεις. Αυτή η απόκλιση ιδεών προέρχεται από το γεγονός ότι η Τουρκία ποτέ δεν σεβάστηκε τα δικαιώματα των Κούρδων άλλωστε έκανε το ίδιο με τους Αρμένιους, τους Ασσύριους και του Έλληνες. Έτσι ήθελε μόνο να τους χειραγωγήσει για να πετύχει την τριάδα γενοκτονιών. Όμως οι Κούρδοι παραμένουν ένα ελεύθερο πνεύμα που δεν έχει ανάγκη από καμία τουρκική εξάρτηση. Έτσι οι ΗΠΑ βλέπουν ότι είναι προτιμότερο να υποστηρίξουν τους Κούρδους μαχητές που θα μείνουν στην περιοχή παρά την Τουρκία που βλέπει όλο και περισσότερο ότι θα υποχρεωθεί να αποσυρθεί από την περιοχή με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο, διότι επί της ουσίας ξέρει ότι δεν είναι δική της. Μόνο που η δικτατορία της Τουρκίας είναι εκδικητική και θέλει να εκμεταλλευτεί το αντιαμερικανικό πνεύμα των ψηφοφόρων για να κερδίσει χρόνο και να μη χάσει τόσο νωρίς έδαφος, πράγμα που θα είχε και πολιτικό κόστος για μια εξουσία που έχει ήδη υποστεί φθορά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου