Και οι μεγάλοι μας Έλληνες φιλόσοφοι αυτό το γνώριζαν πολύ καλά.
Μία ημέρα, ο Πλάτωνας με το Σωκράτη περπατούσαν στο δρόμο, συζητώντας για τη δύναμη που έχει ο άνθρωπος στο να πετύχει τους στόχους του.
Ο Πλάτωνας τότε αναρωτήθηκε τι θα έπρεπε να πράξει ώστε να πετύχει αυτό που θέλει.
Δεν περνάει αρκετή ώρα, ώσπου ο Σωκράτης αρπάζει με δύναμη το κεφάλι του Πλάτωνα και το βυθίζει σε μία λίμνη. Ο Πλάτωνας αισθάνθηκε την αναπνοή του να κόβεται, φοβόταν πως θα πνιγεί και προσπαθούσε εναγωνίως να βγει στην επιφάνεια. Όσο όμως προσπαθούσε να λυγίσει τη δύναμη των χεριών του Σωκράτη και να απελευθερωθεί, τόσο περισσότερο εκείνος τον βύθιζε μέσα στο νερό. Ανέπνεε με δυσκολία, ένοιωθε τις αισθήσεις να τον εγκαταλείπουν. Ξαφνικά, με μία αστραπιαία κίνηση, απελευθερώνεται και παίρνει βαθιές ανάσες, προσπαθώντας να συνέλθει.
"Δάσκαλε, γιατί το έκανες αυτό;" ρώτησε.
"Αν στη ζωή σου, απάντησε ο Σωκράτης, έχεις την ίδια θέρμη, την ίδια επιμονή, την ίδια λαχτάρα όπως τώρα που ήθελες να βγεις έξω από το νερό, τότε να είσαι σίγουρος, θα καταφέρεις αυτό που θέλεις".
Πηγή: cognoscoteam/Μαρία Σκαμπαρδώνη
ΠΗΓΗ iellada
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου