Η Μόσχα , είπε ο κ. Μίχας έγκαιρα είχε διαβιβάσει το μήνυμα προς τις χώρες του “εγγύς εξωτερικού” όπως η Ουκρανία . Σχέσεις με το ΝΑΤΟ συνεπάγονται απώλεια εδαφών.
Η επανάληψη του προτύπου της Γεωργίας δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνειών. Το βέβαιο είναι ότι όλος ο κόσμος αντιλαμβάνεται ότι η προοπτική κλιμάκωσης και σύγκρουσης, η οποία μπορεί να επεκταθεί δραματικά σε γεωγραφικούς όρους, είναι πολύ μεγάλη.
Ο Ζαχαρίας Μίχας αναρωτήθηκε , αν υπάρχει περιθώριο αποτροπής του χειρότερου σεναρίου; Εάν υπάρχει, αυτό είναι ένα εξαιρετικά περιορισμένο χρονικά “παράθυρο ευκαιρίας”. Θα έκανε ένα βήμα πίσω η Ουάσιγκτον και θα πρότεινε πάγωμα της κατάστασης σε αυτό το σημείο; Ή θα κριθεί, εύλογα, ότι τέτοια πρωτοβουλία θα πρόβαλε εικόνα αδυναμίας;
Η οποία βέβαια δεν πρόκειται να θεραπευθεί όσο η ρητορική αναλώνεται στην προοπτική σκληρών οικονομικών κυρώσεων. Διότι η ρωσική ηγεσία δείχνει ότι έχει λάβει υπόψη αυτό το σενάριο και διαβιβάζει έμμεσα προς κάθε κατεύθυνση το μήνυμα πως μπορεί να απορροφήσει τις συνέπειες.
Η απόδοση αυτονομίας στο Ντονέτσκ και στο Λουγκάνσκ που είχε ζητήσει τις προηγούμενες ημέρες η Μόσχα στο πλαίσιο διαπραγματεύσεων του Κιέβου με τους αποσχιστές, ήταν ευκαιρία που χάθηκε οριστικά…Τώρα πια, όμως, έχουμε περάσει σε άλλη πίστα.
Και εάν αυτό ήταν εξ αρχής το σχέδιο των Ρώσων, η υλοποίησή του βοηθήθηκε από τη στάση της κυβέρνηση Μπάιντεν που κλιμάκωσε τις αμερικανορωσικές σχέσεις. Ο χειρισμός της έχει κάνει την προεδρία Τραμπ να φαντάζει επιτομή της σωφροσύνης. Τουλάχιστον στην πολιτική της απέναντι στη Μόσχα. Η Ουάσιγκτον, χωρίς να δεσμεύει στρατεύματα στο έδαφος, εκτόξευε απειλές, οι οποίες στη Μόσχα ακούστηκαν κούφιες περιεχομένου. Επί της ουσίας, η Δύση δεν διάβασε σωστά την κατάσταση. Αρνήθηκε να αντιληφθεί ότι η αποτροπή μέσω οικονομικών κυρώσεων δεν ήταν πειστική.
Εάν βέβαια υποτεθεί ότι στόχος ήταν όντως η αποτροπή κι όχι η εδραίωση ενός νέου Ψυχρού Πολέμου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου