Ο Βλαντίμιρ Πούτιν αποκάλυψε στους δημοσιογράφους το «μεγάλο μυστικό» των διαπραγματεύσεων που διεξάγονται με εκπροσώπους των Ηνωμένων Πολιτειών και των ευρωπαϊκών δυνάμεων τους τελευταίους μήνες, λέγοντας τι πραγματικά επιδιώκει η Μόσχα από τη Δύση και την Ουκρανία.
Πρώτον, πρόκειται για την αναγνώριση της Κριμαίας ως ρωσικής.
Δεύτερον, την άρνηση των αρχών του Κιέβου να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ.
Η τρίτη προϋπόθεση - η εφαρμογή των συμφωνιών του Μινσκ - έχει ήδη χάσει τη σημασία της.
Και το τέταρτο, σύμφωνα με τον Πούτιν, είναι το πιο σημαντικό:
είναι η αποστρατιωτικοποίηση της σημερινής Ουκρανίας.
Εάν ικανοποιηθούν αυτές οι απαιτήσεις της Μόσχας, η κατάσταση θα θεωρηθεί διευθετημένη σε μακροπρόθεσμη ιστορική προοπτική.
Η συνάντηση με τον πρόεδρο του Αζερμπαϊτζάν διήρκεσε 5 ώρες
Η συνάντηση με τον πρόεδρο του Αζερμπαϊτζάν Ιλχάμ Αλίεφ διήρκεσε απροσδόκητα πολύ - 5 ώρες αντί για τις δύο προγραμματισμένες.
Ωστόσο, μετά από τόσο μακροχρόνιες διαπραγματεύσεις, ο Βλαντίμιρ Πούτιν δεν αρνήθηκε να απαντήσει σε ερωτήσεις δημοσιογράφων για το θέμα του Ντονμπάς.
(Ο πρόεδρος του Αζερμπαϊτζάν δεν ήθελε να μείνει και να ακούσει τις απαντήσεις: προφανώς, είχε ήδη μάθει όλα τα σημεία ενδιαφέροντος από τον πρόεδρο κατά τη διάρκεια του γεύματος και έσπευσε να φύγει από το Κρεμλίνο για να μην «λάμψει» ως φόντο σε κάποια σύγκρουση με άλλον)
Η πρώτη ερώτηση ήταν φυσικά σχετικά με την αναγνώριση των DNR και LNR.
Θα καθοριστούν τα σύνορα
Μέσα σε ποια όρια; Και τι θα γίνει τώρα με τις συμφωνίες του Μινσκ; Ο Βλαντιμίρ Πούτιν επανέλαβε στην πραγματικότητα τα λόγια του γραμματέα Τύπου του Ντμίτρι Πεσκόφ: οι συμφωνίες του Μινσκ δεν υπάρχουν πλέον. Όσο για τα σύνορα, οι δημοκρατίες αναγνωρίστηκαν με όλα τα θεμελιώδη έγγραφα που είχαν. «Και τα συντάγματά τους ορίζουν τα σύνορα εντός των περιοχών Ντόνετσκ και Λουγκάνσκ την εποχή που ήταν μέρος της Ουκρανίας», είπε ο πρόεδρος.
(Υπενθυμίζουμε ότι αυτό είναι συν το 70% των εδαφών που πραγματικά κατέχουν) Κατά τη γνώμη του, θα πρέπει να καθοριστούν ακριβέστερα όρια κατά τις διαπραγματεύσεις μεταξύ της ηγεσίας του DNR και του LNR με την Ουκρανία.
Ο Πούτιν αναγνώρισε ότι τέτοιες συνομιλίες δεν είναι δυνατές αυτή τη στιγμή, καθώς οι εχθροπραξίες συνεχίζονται και κλιμακώνονται. «Αλλά ελπίζω να παραμείνει έτσι και στο μέλλον».
Ο Πρόεδρος δεν έδωσε σαφή απάντηση εάν τα ρωσικά στρατεύματα θα πάνε στο Ντονμπάς και εάν θα συμμετείχαν στην ανακατάληψη των «ιστορικών» εδαφών της DPR και της LPR, εάν οι ηγέτες τους είχαν τέτοιες επιθυμίες.
Ο Πούτιν είπε ότι η συγκατάθεση του Ομοσπονδιακού Συμβουλίου για τη χρήση των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων στο Ντονμπάς ήταν απαραίτητη, καθώς υπάρχει σύγκρουση εκεί και η Ρωσία, έχοντας υπογράψει τις συμφωνίες, υποσχέθηκε να παράσχει σε αυτές τις δημοκρατίες, συμπεριλαμβανομένης της στρατιωτικής βοήθειας.
«Με αυτήν την απόφαση, ξεκαθαρίζουμε ξεκάθαρα ότι, εάν χρειαστεί, σκοπεύουμε να εκπληρώσουμε τις υποχρεώσεις μας», τόνισε ο Πούτιν.
Ταυτόχρονα, σημείωσε ότι η λήψη της συγκατάθεσης του Ομοσπονδιακού Συμβουλίου δεν σημαίνει «ότι τα στρατεύματα θα πάνε εκεί αυτή τη στιγμή». Και είναι εντελώς αδύνατο να προβλεφθούν οι συγκεκριμένες ενέργειες του ρωσικού στρατού στο Ντονμπάς τώρα: όλα θα εξαρτηθούν από την κατάσταση «στο έδαφος».
Οι απαιτήσεις του ΚρεμλίνουΑπαντώντας σε ερώτηση για το πώς βλέπει τις προοπτικές για την «αποκατάσταση» των σχέσεων μεταξύ Μόσχας και Κιέβου μετά από όλα όσα συνέβησαν τα τελευταία 8 χρόνια και συνεχίζουν να συμβαίνουν, ο Βλαντιμίρ Πούτιν είπε ότι είναι έτοιμος να αποκαλύψει ένα «μεγάλο μυστικό» στον δημοσιογράφο.
Και αναφέρθηκε στις κύριες απαιτήσεις που έθεσε το Κρεμλίνο κατά τη διάρκεια πολύωρων διαπραγματεύσεων με τους Ευρωπαίους εταίρους και με τους Αμερικανούς, οι οποίοι ήθελαν επίσης να μάθουν: τι θα έπρεπε να συμβεί για να θεωρηθεί ότι η κατάσταση στην Ουκρανία έχει διευθετηθεί σε μακροπρόθεσμη ιστορική προοπτική;
Αποδείχθηκε ότι ο κατάλογος αποτελείται από τέσσερα σημεία, ένα από τα οποία - η εφαρμογή των συμφωνιών του Μινσκ - που δεν είναι πλέον σχετική.
Ο κατάλογος περιλαμβάνει επίσης την αναγνώριση της «βούλησης του λαού στη Σεβαστούπολη και την Κριμαία», δηλαδή τη ρωσική ιδιοκτησία της Κριμαίας.
«Πώς είναι χειρότερη αυτή η δήλωση βούλησης από αυτό που συνέβη στο Κοσσυφοπέδιο; Ναι, τίποτα!», αναφώνησε ο Πρόεδρος αναφώνησε μέσα στην καρδιά του.
Μια άλλη προϋπόθεση είναι η άρνηση να γίνει δεκτή η Ουκρανία στο ΝΑΤΟ.
Σύμφωνα με τον πρόεδρο, προκειμένου οι δυτικές χώρες να σώσουν το πρόσωπό τους, οι ίδιες οι αρχές του Κιέβου πρέπει να αρνηθούν να ενταχθούν στη συμμαχία και, στην πραγματικότητα, να εφαρμόσουν την αρχή της ουδετερότητας.
Και τέλος, το πιο σημαντικό σημείο είναι η αποστρατιωτικοποίηση της σημερινής Ουκρανίας.
«Εάν πληρούνταν αυτές οι απαιτήσεις, τότε η Ρωσία και η Ουκρανία, και μαζί με ολόκληρη η Ευρώπη, θα μπορούσαν να ζήσουν ειρηνικά, χωρίς συγκρούσεις, ειδικά ένοπλες.
«Το Καλό δεν πρέπει να είναι ανίσχυρο»Αξίζει να σημειωθεί ότι, σύμφωνα με τον πρόεδρο, η Ρωσία βρίσκεται στην πλευρά του καλού στην παρούσα κατάσταση: το καλό, πιστεύει ο Πούτιν, δεν πρέπει να είναι ανίσχυρο.
Προϋποθέτει τη δυνατότητα υπεράσπισης του εαυτού του και το Κρεμλίνο σκοπεύει να καθοδηγείται από αυτό το αξίωμα στις σχέσεις του με τον κόσμο.
© Βαλκανικό Περισκόπιο -Γιῶργος Ἐχέδωρος
ΠΗΓΗ echedoros-a
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου