Από το ιστολόγιο http://apneagr.blogspot.com/2011/06/blog-post_1523.html#ixzz1QPtgqAEU
Οι πιο πολλοί από εμάς θυμόμαστε τις μέρες του 1999, τις μέρες του χρηματιστηρίου, όταν χιλιάδες πολίτες κάθε μέρα, ωθούμενοι από τα παπαγαλάκια του καθεστώτος, σήκωναν καταθέσεις από τις τράπεζες, έπαιρναν δάνεια, πωλούσαν ότι περιουσιακό αντικείμενο είχαν και τοποθετούσαν τα χρήματά τους στο χρηματιστήριο, αγοράζοντας χαρτιά φούσκες, οι οποίες πολύ γρήγορα έσκασαν στα χέρια τους. Τότε επικρατούσε μια ευφορία και προσμονή για γρήγορα και πολλαπλάσια κέρδη. Ταυτόχρονα τα επιτόκια των καταθέσεων στις τράπεζες συρρικνώνονταν από την τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ διαρκώς, ενώ οι αναμενόμενες από το χρηματιστήριο αποδόσεις ήταν πολλαπλάσιες.
Γενικά λοιπόν είχε δημιουργηθεί ένα κλίμα που είχε ως αποτέλεσμα την... μεγαλύτερη μέχρι εκείνη τη στιγμή αναδιανομή και μεταφορά περιουσιών από τα ασθενέστερα οικονομικά στρώματα προς τους βασικούς πυλώνες του ντόπιου και ξένου καθεστώτος. Αυτή η μεταφορά περιουσιών έγινε «εθελοντικά» με βάση τους καπιταλιστικούς νόμους αγοράς και ζήτησης του χρηματιστηρίου και έτσι ο λαός την πάτησε σαν «αγράμματος» και το κατάπιε.
Σήμερα όμως βλέπουμε να επαναλαμβάνεται ένα φαινόμενο αντίστοιχο με εκείνο του χρηματιστηρίου. Μόνο που σήμερα καλούνται και πάλι τα μικρομεσαία στρώματα να δώσουν τις περιουσίες τους προς τους πυλώνες του ντόπιου και ξένου καθεστώτος, όχι εθελοντικά με βάση τους νόμους προσφοράς και ζήτησης, αλλά με τη βία του καθεστώτος που χρησιμοποιεί για το σκοπό αυτό τον κρατικό καταναγκασμό, τον οποίο διευθύνουν οι πολιτικοί εντολοδόχοι του καθεστώτος.
Σήμερα και πάλι τα παπαγαλάκια του καθεστώτος, μέσα από τα ΜΜ"Ε", καθώς και τα εντεταλμένα πολιτικά παπαγαλάκια, τρομοκρατούν τους πολίτες και τους φοβίζουν, προτάσσοντας το σύνθημα «κινδυνεύουν οι μισθοί και οι συντάξεις» για να ευαισθητοποιήσουν έτσι την κοινωνία και να την καθηλώσουν στον καναπέ, ώστε να επιτευχθεί η δεύτερη, μέσα σε λίγα χρόνια, μεταφορά πλούτου από τα μικρομεσαία στρώματα και πάλι προς τους πυλώνες του ντόπιου και ξένου εξουσιαστικού καθεστώτος. Αυτή τη φορά όμως, η οικονομική αφαίμαξη του λαού, επειδή δεν γίνεται εθελοντικά, αλλά με τη βία, δεν μπορεί να προγραμματιστεί από τους πολίτες, ώστε να αναλωθεί το περίσσευμά τους, με αποτέλεσμα να αναλωθούν απρογραμμάτιστα το υστέρημα και οι αποταμιεύσεις και να οδηγήσει μεγάλα στρώματα της ελληνικής κοινωνίας στην εξαθλίωση και στην πλήρη δουλεία.
Η μόνη λύση που έχουμε είναι μια και μοναδική. Το ταχύτερο κατάρρευση του καθεστώτος τώρα, μέσα από την οικονομική κατάρρευση, δηλαδή από στάση πληρωμών της χώρας. Και αυτό δεν είναι μόνο δική μας θέση, αλλά θέση της συντριπτικής πλειοψηφίας του ελληνικού λαού. Ας τολμήσει λοιπόν ο Παπανδρέου να κάνει δημοψήφισμα με αυτό το ερώτημα για να δει τι θα του απαντήσει ο λαός.
Να σώσουμε φίλοι μας, όσες περιουσίες έχουμε αυτή τη στιγμή πριν μας τις πάρουν μέσω των φόρων κ.λ.π. και μείνουμε εξαθλιωμένοι και εξαρτημένοι από κάθε λογής εκμετάλλευση. Τουλάχιστον να έχουμε μια περιουσιακή μαγιά για να ξεκινήσουμε κάποια ανάπτυξη. Μετά θα έχουμε ξεπουληθεί εντελώς και θα είμαστε ανίσχυροι και δούλοι.
Επειδή όμως δημοψήφισμα δεν πρόκειται να κάνει ο Παπανδρέου, τώρα θα πρέπει κάποιοι από τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, να αποδείξουν ότι είναι με το μέρος του λαού, ότι είναι πατριώτες και να μην ψηφίσουν το θανατηφόρο για όλους μας Μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα.
Τώρα, τώρα, τώρα…
Οι πιο πολλοί από εμάς θυμόμαστε τις μέρες του 1999, τις μέρες του χρηματιστηρίου, όταν χιλιάδες πολίτες κάθε μέρα, ωθούμενοι από τα παπαγαλάκια του καθεστώτος, σήκωναν καταθέσεις από τις τράπεζες, έπαιρναν δάνεια, πωλούσαν ότι περιουσιακό αντικείμενο είχαν και τοποθετούσαν τα χρήματά τους στο χρηματιστήριο, αγοράζοντας χαρτιά φούσκες, οι οποίες πολύ γρήγορα έσκασαν στα χέρια τους. Τότε επικρατούσε μια ευφορία και προσμονή για γρήγορα και πολλαπλάσια κέρδη. Ταυτόχρονα τα επιτόκια των καταθέσεων στις τράπεζες συρρικνώνονταν από την τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ διαρκώς, ενώ οι αναμενόμενες από το χρηματιστήριο αποδόσεις ήταν πολλαπλάσιες.Γενικά λοιπόν είχε δημιουργηθεί ένα κλίμα που είχε ως αποτέλεσμα την... μεγαλύτερη μέχρι εκείνη τη στιγμή αναδιανομή και μεταφορά περιουσιών από τα ασθενέστερα οικονομικά στρώματα προς τους βασικούς πυλώνες του ντόπιου και ξένου καθεστώτος. Αυτή η μεταφορά περιουσιών έγινε «εθελοντικά» με βάση τους καπιταλιστικούς νόμους αγοράς και ζήτησης του χρηματιστηρίου και έτσι ο λαός την πάτησε σαν «αγράμματος» και το κατάπιε.
Σήμερα όμως βλέπουμε να επαναλαμβάνεται ένα φαινόμενο αντίστοιχο με εκείνο του χρηματιστηρίου. Μόνο που σήμερα καλούνται και πάλι τα μικρομεσαία στρώματα να δώσουν τις περιουσίες τους προς τους πυλώνες του ντόπιου και ξένου καθεστώτος, όχι εθελοντικά με βάση τους νόμους προσφοράς και ζήτησης, αλλά με τη βία του καθεστώτος που χρησιμοποιεί για το σκοπό αυτό τον κρατικό καταναγκασμό, τον οποίο διευθύνουν οι πολιτικοί εντολοδόχοι του καθεστώτος.
Σήμερα και πάλι τα παπαγαλάκια του καθεστώτος, μέσα από τα ΜΜ"Ε", καθώς και τα εντεταλμένα πολιτικά παπαγαλάκια, τρομοκρατούν τους πολίτες και τους φοβίζουν, προτάσσοντας το σύνθημα «κινδυνεύουν οι μισθοί και οι συντάξεις» για να ευαισθητοποιήσουν έτσι την κοινωνία και να την καθηλώσουν στον καναπέ, ώστε να επιτευχθεί η δεύτερη, μέσα σε λίγα χρόνια, μεταφορά πλούτου από τα μικρομεσαία στρώματα και πάλι προς τους πυλώνες του ντόπιου και ξένου εξουσιαστικού καθεστώτος. Αυτή τη φορά όμως, η οικονομική αφαίμαξη του λαού, επειδή δεν γίνεται εθελοντικά, αλλά με τη βία, δεν μπορεί να προγραμματιστεί από τους πολίτες, ώστε να αναλωθεί το περίσσευμά τους, με αποτέλεσμα να αναλωθούν απρογραμμάτιστα το υστέρημα και οι αποταμιεύσεις και να οδηγήσει μεγάλα στρώματα της ελληνικής κοινωνίας στην εξαθλίωση και στην πλήρη δουλεία.
Η μόνη λύση που έχουμε είναι μια και μοναδική. Το ταχύτερο κατάρρευση του καθεστώτος τώρα, μέσα από την οικονομική κατάρρευση, δηλαδή από στάση πληρωμών της χώρας. Και αυτό δεν είναι μόνο δική μας θέση, αλλά θέση της συντριπτικής πλειοψηφίας του ελληνικού λαού. Ας τολμήσει λοιπόν ο Παπανδρέου να κάνει δημοψήφισμα με αυτό το ερώτημα για να δει τι θα του απαντήσει ο λαός.
Να σώσουμε φίλοι μας, όσες περιουσίες έχουμε αυτή τη στιγμή πριν μας τις πάρουν μέσω των φόρων κ.λ.π. και μείνουμε εξαθλιωμένοι και εξαρτημένοι από κάθε λογής εκμετάλλευση. Τουλάχιστον να έχουμε μια περιουσιακή μαγιά για να ξεκινήσουμε κάποια ανάπτυξη. Μετά θα έχουμε ξεπουληθεί εντελώς και θα είμαστε ανίσχυροι και δούλοι.
Επειδή όμως δημοψήφισμα δεν πρόκειται να κάνει ο Παπανδρέου, τώρα θα πρέπει κάποιοι από τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, να αποδείξουν ότι είναι με το μέρος του λαού, ότι είναι πατριώτες και να μην ψηφίσουν το θανατηφόρο για όλους μας Μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα.
Τώρα, τώρα, τώρα…
από το προεδρική δημοκρατία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου