“ΑΟΖ ή υφαλοκρηπίδα;” Τα διλήμματα ενός ραγιά.

Του Νίκου Καραβαζάκη

Τελευταία, καθώς επιταχύνονται οι διεργασίες για την ανακήρυξη της ελληνικής ΑΟΖ εντείνονται και οι πολεμικές εναντίον της, στην εσωτερική πολιτική σκηνή μας.  Οι άξονες άρνησης, ακύρωσης, υποβάθμισης, καθυστέρησης, αναβολής κλπ της ελληνικής ΑΟΖ από συμπολίτες μας είναι ουσιαστικά δυο:

1. θα αντιδράσει η Τουρκία με επιπτώσεις στην ειρήνη μεταξύ των χωρών μας
2. θα οικειοποιηθούν τα όποια υποθαλάσσια ενεργειακά κοιτάσματα και τα αποθέματά μας οι ξένοι δανειστές μας.

Σε ότι αφορά σε αυτά τα ερωτήματα-προσχήματα, απάντηση έχουμε δώσει

εδώhttp://vimasaronikou.wordpress.com/2012/11/18/%ce%b5%ce%af%ce%bd%ce%b1%ce%b9-%ce%b1%ce%bb%ce%b7%ce%b8%ce%b9%ce%bd%ce%ae-%cf%80%cf%81%ce%bf%ce%b4%ce%bf%cf%83%ce%af%ce%b1-%ce%b7-%ce%ba%cf%89%ce%bb%cf%85%cf%83%ce%b9%ce%b5%cf%81%ce%b3%ce%af%ce%b1/ και εδώ http://vimasaronikou.wordpress.com/2012/12/31/%ce%b7-%ce%b5%ce%bb%ce%bb%ce%b7%ce%bd%ce%b9%ce%ba%ce%ae-%ce%b1-%ce%bf-%ce%b6-%cf%86%ce%ad%cf%81%ce%bd%ce%b5%ce%b9-%cf%84%cf%81%ce%b9%ce%ba%cf%85%ce%bc%ce%af%ce%b1-%cf%83%ce%b5-%cf%80%ce%bf%ce%bb/ .

Τώρα πρέπει να δώσουμε προσοχή στα εξής:

• Η χώρα μας στη δεινή οικονομική και πολιτική θέση που βρίσκεται πριν απ’ όλα πρέπειπολιτικά να αντιδράσει. Δηλ. να επιχειρήσει να μεταστρέψει τους δυσμενείς συσχετισμούς δύναμης σε βάρος της διαχειριζόμενη τις διαθέσιμες συμμαχίες και μέσα και δυνατότητες, αναζητώντας και άλλα κ.ο.κ. .
• Γνωρίζουμε ότι η Γερμανία έχει ζωτική ανάγκη την ενεργειακή απεξάρτησή της από την Ρωσία.
• Γνωρίζουμε ότι οι πολυεθνικές της ενέργειας αγωνίζονται για την εξεύρεση νέων πεδίων επιχειρηματικής εκμετάλλευσης και κερδών. Μαζί τους και οι μεγαλύτερες Δυτικές οικονομίες και ειδικά της Ευρωζώνης που ταλαντεύονται στο κατώφλι της ύφεσης.
•  Γνωρίζουμε πως όλες οι αναταραχές και πολεμικές εμπλοκές στη Β. Αφρική έγιναν για την αναδιανομή των ενεργειακών πηγών τους και την αρπαγή τους από τη Δύση, σε αντιστάθμισμα της τεράστιας μετανάστευσης κεφαλαίων προς τις BRICS που συντρέχει.
• Γνωρίζουμε και πως συνέχεια-επιβεβαιωτική-της ίδιας στρατηγικής είναι η επιχείρηση κατάλυσης της ανεξαρτησίας της Συρίας, με απώτερο στόχο το Ιράν και τα δικά του πετρέλαια.
• Επιπλέον, μέσα στο 2012 και μέχρι τις ημέρες μας αφενός ανακαλύφθηκαν τεράστια υποθαλάσσια κοιτάσματα φυσικού αερίου στις ΑΟΖ Κύπρου και Ισραήλ. Αφετέρου ζωηρότατο ενδιαφέρον έχει εκδηλωθεί από γιγάντιες πολυεθνικές και την ίδια την Deutsche Bank για τα πιθανολογούμενα κοιτάσματα στην ελληνική ΑΟΖ. Προσέχουμε δε ιδιαίτερα πως η Κύπρος προχώρησε στην άσκηση του κυριαρχικού δικαιώματός της στην ΑΟΖ χωρίς η Τουρκία να κατορθώσει καμία παρακώλυση.

Εφόσον λοιπόν συνδράμουν όλες αυτές οι συνθήκες και συνωθούνται όλοι αυτοί οι ενδιαφερόμενοι και ισχυρότατοι διεθνείς “παίκτες” καθώς η πατρίδα και ο λαός μας αντικρύζουν την χειρότερη κατάστασή τους των τελευταίων 60 χρόνων, γιατί να μη τους αξιοποιήσουμε;

• Γιατί να μην ανακηρύξουμε την ΑΟΖ μας που είναι τμήμα της ευρωπαϊκής ΑΟΖ;
• Γιατί να μη συνεργαστούμε-συμμαχήσουμε με την Κύπρο και το Ισραήλ σε κοινό ενεργειακό άξονα τώρα που βρίσκεται αντιμέτωπη η Τουρκία με την ανάδυση τουαυτόνομου Κουρδιστάν;
• Γιατί να μη διαπραγματευτούμε μετά την ανακήρυξη της ΑΟΖ μας την τιτλοποίηση ( για άμεση ρευστότητα ) των όποιων κοιτασμάτων όπως ήδη το οικονομικό τμήμα του Παν/μιου της Οξφόρδης έχει εγγράφως μελετήσει και έχουν καταθέσει στην Βουλή οι ΑΝΕΛΛ;
• Γιατί να μην  προσλάβει η ελληνική κυβέρνηση την Deutsche Bank ( και όχι μόνον ) ως ανάδοχο στη διαχείριση των κοιτασμάτων;
• Γιατί μετά από αυτές τις ενέργειες να μην επαναδιαπραγματευθούμε την όλη υπόθεση του δημοσιονομικού χρέους μας;
• Γιατί να μην αξιοποιήσουμε το πολυεθνικό -και κατά συνέπεια και ΝΑΤΟϊκό-ενδιαφέρον για την διαφύλαξη των συνόρων της επικράτειάς μας; Μάλιστα και ενώ Ρωσία και Κίνα παρεμβαίνουν για τα στρατηγικά συμφέροντά τους στην περιοχή.

Προφανείς και εύλογες είναι αυτές και πολλές άλλες κινήσεις που μπορεί να κάνει η ελληνική κυβέρνηση. Αυτή όμως προτιμά να επιβάλει εξοντωτικά και ατελέσφορα οικονομικά και φορολογικά μέτρα κατά της κοινωνίας μας. Για να διασώσει την διαπλεκόμενη εξουσία της και να διαφυλάξει τα διεφθαρμένα στελέχη της, εξουθενώνει τους πολίτες και διαλύει την κρατική και κοινωνική συνοχή.

Βρίσκει δε διατεταγμένους συμμάχους και μάλιστα κατά δήλωσή τους  Αριστερούς ή Πατριώτες που καταγγέλλουν την ανακήρυξη της ελληνικής ΑΟΖ είτε ως σιωνιστικό ή ισραηλινό σχέδιο είτε ως συνωμοσία για να μας πάρουν τον υποθαλάσσιο πλούτο οι πολυεθνικές.

Αλλά:

Εάν το Ισραήλ έχει στρατηγική που συμπίπτει με τα εθνικά συμφέροντά μας γιατί να μην επωφεληθούμε; Μάλιστα ενισχύοντας και την διαμελισμένη κατεχόμενη Κύπρο;

Και εάν οι πολυεθνικές ή η Γερμανία θέλουν τα υποθαλάσσια  κοιτάσματά μας γιατί να μη τα συμψηφίσουμε-όταν αποτιμηθούν- με τα-όποια, εξακριβωμένα και αποδεκτά- χρέη μας; Γιατί να μην ανοίξουν εκατοντάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας; Γιατί να μην αρχίσει νέα στρατηγική πρωτογενούς ανάπτυξης; Να μείνουμε δέσμιοι ικέτες του τοκογλυφικού οίκτου ή να καταλήξουμε στην τυφλή αυτοκαταστροφική αλληλοεξόντωση;

Την ώρα που η κοινωνία μας  ζει την πείνα και την παγωνιά, την ώρα που άσπονδοι γείτονες κρώζουν γύρω από τη εξαντλημένη πατρίδα μας, θα παρατήσουμε τα όπλα που μας έχει κληροδοτήσει η ιστορία και οι πρόγονοί μας; Θα παρατήσουμε την  κληρονομιά μας;

Εφιάλτες ιστορικά, διαθέτουμε. Ριψάσπιδες, επίσης. Ηλίθιοι όμως ποτέ δεν ξεχώρισαν στην Ελλάδα.

Νίκος Καραβαζάκης.

vimasaronikou