Στους εισαγγελείς ο κ. Διώτης «αδειάζει» τον Γιώργο Παπακωσταντίνου λέγοντας ότι ποτέ ο πρώην υπουργός Οικονομικών δεν του είπε ότι η λίστα Λαγκάρντ παραδόθηκε με επίσημο τρόπο από τις γαλλικές αρχές στην Ελλάδα και ότι είναι επίσημο έγγραφο.
Αναφέρει επίσης στο σημείωμα που παρέδωσε στους οικονομικούς εισαγγελείς μέσω του δικηγόρου του, ότι είχε ενημερώσει τον Βενιζέλο στα τέλη Σεπτεμβρίου του 2012 -όταν δημιουργήθηκε το θέμα με τη λίστα- τηλεφωνικά και τον προέτρεψε τότε να δώσει το στικάκι στον κ. Σαμαρά.
Ο κ. Διώτης παραδέχεται το θέμα της αντιγραφής και επισημαίνει ότι όταν είχε αυτό το αρχείο στα χέρια του δεν το αντιμετώπισε ως επίσημο έγγραφο. Επίσης λέει ότι έστειλε τη γραμματέα του ως αδαής ο ίδιος επί ηλεκτρονικών υπολογιστών να αγοράσει ένα στικάκι και να αντιγράψει αυτό το αρχείο προκειμένου να ρίξει μια ματιά μέσα να ξέρει τι συμβαίνει: «να δω το αρχείο τέλος πάντων και στη συνέχεια αφού το είδα κατέστρεψα ένα από τα δύο αρχεία, χωρίς να ξέρω ποιο κατέστρεψα, αν ήταν το πρώτο ή το δεύτερο» αναφέρει χαρακτηριστικά. Οπως αναφέρει: «Δεν θυμάμαι καν πόσα ονόματα είχε μέσα το αρχείο».
Για την ημερομηνία της αντιγραφής 8-7-2011 αναφέρει χαρακτηριστικά στο υπόμνημά του:
1.Ζητά να διερευνηθεί κατά πόσο το περιεχόμενο του εν λόγω usb έχει υποστεί αλλοιώσεις και μεταβολές και ποιες μπορεί να είναι αυτές και
2. Ζητά να γίνει τεχνολογική απεικόνιση των μεταδεδομένων (metadata) όλων των στοιχείων που περιέχονται στο usb όπως επίσης και αυτού καθαυτού του υλικού φορέα αποθήκευσής του.
Επίσης υποστηρίζει ότι «η έλλειψη πραγματογνωμοσύνης δεν καθιστά νομικώς υπαρκτές και έγκυρες ως αποδεικτικό στοιχείο τις εκτυπώσεις εκ της οθόνης που τέθηκαν υπ' όψιν μου, ούτε εξασφαλίζει από τυχόν αλλοιώσεις ή εγγραφές μεταδεδομένων ο τρόπος χειρισμού του εις χείρας σας».
Για την αντιγραφή λέει ότι «το usb που τότε κανείς δεν ήξερε ότι πρόκειται για τη λίστα Λαγκάρντ, εκτός του κ. Παπακωνσταντίνου, μου παραδόθηκε ατύπως στα μέσα Ιουνίου του 2011 χωρίς οποιοδήποτε διαβιβαστικό ή συνοδευτικό έγγραφο του γραφείου του υπουργού ή οποιασδήποτε άλλης αρχής, ελληνικής ή ξένης.
Οπως λέει, «ο κ. Παπακωνσταντίνου ποτέ δεν μου ανέφερε: α) ότι υπήρχε cd, β) ότι αυτό είχε παραληφθεί με συνοδευτικά έγγραφα και γ) ότι είχε αποσταλεί απ' το υπουργείο Οικονομικών της Γαλλίας.
Εάν αυτό είχε συμβεί, αντιλαμβάνεται ο καθένας ότι εγώ θα το χειριζόμουν ως έγγραφο και δεν θα είχα κανένα λόγο να το αντιμετωπίσω ως ένα παράνομο αποδεικτικό μέσο».
Και συνεχίζει: «Ο τρόπος παράδοσης αυτός του αρχείου καθιστούσε επιβεβλημένο να λάβω πολιτικές οδηγίες για τον τρόπο χειρισμού του από το νέο πολιτικό προϊστάμενό μου, δηλαδή τον κ. Βενιζέλο» ενώ προσθέτει: «Έτσι όπως έλαβα το αρχείο κατέληξα στο συμπέρασμα ότι μπορεί και να είναι προϊόν δράσης μυστικών υπηρεσιών»
«Προκειμένου να ενημερώσω το Βενιζέλο για το πως να χειριστώ το ζήτημα θεώρησα ότι έπρεπε να του δώσω μια εικόνα για το περιεχόμενο του usb. Επειδή ωστόσο οι γνώσεις μου σχετικά με ΗΥ δεν είναι ιδιαιτέρως καλές δεν ήθελα να διακινδυνεύσω κάποια ζημιά από τυχόν κακό χειρισμό μου κατά την επισκόπηση του περιεχομένου του εν λόγω usb. Εν όψει τούτου, κάλεσα τη δικηγόρο κυρία Γαλάτεια Μανέ η οποία μόλις τότε είχε διοριστεί ως ειδική συνεργάτις μου, να με βοηθήσει στην μετεγγραφή του περιεχομένου του usb σε ένα άλλο, ώστε να επισκοπήσω το περιεχόμενό του σε στικάκι-αντίγραφο. Για το λόγο αυτό την παρακάλεσα να πάει η ίδια και να αγοράσει ένα, στη συνέχεια δε να αντιγράψει το πρώτο στικάκι στο καινούριο που είχα αγοράσει όπως και έπραξε» αναφέρει.
ΠΗΓΗ protothema
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου