Του Χρήστου Πασαλάρη
Από το enikos.gr
Δεν γίνεται να μην τιμήσω σήμερα, έστω με λίγες λέξεις, δύο μεγάλους Ελληνες πατριώτες που ήξεραν να υψώνουν ανάστημα στον ξένο κατακτητή. Και όχι μόνο αλλά και να δίνουν τέλος στη ζωή τους όταν η πατρίδα συνθλιβόταν κάτω από τη γερμανική μπότα!…
Μιλάω για τον πρωθυπουργό Αλέξανδρο Κορυζή
που είπε το δεύτερο ΟΧΙ στους Γερμανούς στις 6 Απριλίου του 1941, όταν
εκείνοι του ζήτησαν με τελεσίγραφο, λίγο πριν εισβάλουν στην Ελλάδα, να
διώξει τους Αγγλους.. Και που αυτοκτόνησε ΕΝ ΣΙΩΠΗ, σαν σήμερα στις 18
Απριλίου, αρνούμενος να συνθηκολογήσει και να καταφύγει στη Μέση
Ανατολή.
Μιλάω και για την Πηνελόπη Δέλτα
(την προγιαγιά του Αντώνη Σαμαρά), τη μεγάλη εκείνη πατριώτισσα και
διάσημη συγγραφέα, που ήπιε δηλητήριο στις 27 Απριλίου του ΄41, όταν
είδε από το σπίτι της στην Κηφισιά τους πρώτους Γερμανούς
μοτοσικλετιστές να κατεβαίνουν στην Αθήνα. Και που πέθανε μετά από 5
μέρες, στις 2 Μαϊου, με την επιθυμία να χαραχτεί στον τάφο της η λέξη ΣΙΩΠΗ!
Αυτά συνέβαιναν εδώ και 72 χρόνια ,τότε εμείς, το «φοιτηταριό» , σημερινοί πατέρες και παππούδες, αρπάζαμε το χωνί ,το πινέλο και αργότερα τα όπλα για να ξεσκλαβώσουμε την πατρίδα.
Με όλα τα παραπάνω δεν προσπαθώ να παραπέμψω στους σημερινούς ηγέτες του τόπου. Κανείς δεν θα περίμενε να θέσουν τέρμα στη ζωή τους για την κατάντια της πατρίδας... Το πολύ-πολύ να έλεγαν και αυτοί κάποιο θαρραλέο ΟΧΙ στον κατακτητή. Ετσι ώστε.. μετά από 72 χρόνια να
τιμούν οι Ελληνες, κάποιους και κάποιες ως αντιστασιακούς αγωνιστές .
Αλλά… (για όνομα του Θεού !..) όχι ως σιωπηρούς αυτόχειρες!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου