Τρίτη 30 Ιουλίου 2013

H ΣΥΜΒΑΣΗ COOPER !!!

Του Λάζαρου Ελευθεριάδη για τους aegean times 

Νέες συγκλονιστικές αποκαλύψεις - Από το 1940 πως φτάσαμε στη χρεοκοπία του 2010 - Η ανανέωση της σύμβασης Cooper ίσως αποτελεί απάντηση στο γιατί η Ελλάδα χρεοκόπησε το 2010, τον χρόνο κατά τον οποίον έληγε και τυπικά η σύμβαση cooper - Γιατί εκτέλεσαν τον οικονομολόγο Δημήτρη Μπάτση το 1952!
Πολλοί θα αναρωτιούνται, γιατί άραγε κανείς πολιτικός στην Ελλάδα από το 1974 και εντεύθεν δεν απετόλμησε να αποκαλύψει τον πλούτο τον οποίον “έκρυβε και κρύβει” η Ελληνική επικράτεια, παρά τίς κατά καιρούς αμφισβητήσεις της κυριαρχίας της απο γείτονες, όργανα συμφερόντων και άσπονδους “φίλους”.
Δεν εγνώριζαν !!!, δεν υπήρχαν στοιχεία !!!, ή υπήρχε κάτι άλλο το οποίο τούς απαγόρευε ρητά και δια "ροπάλου" έστω και την παραμικρή αναφορά περί του θέματος του “ορυκτού πλούτου” της Ελλάδος, συμπεριλαμβανομένων των (υπεδάφιων και υποθαλάσσιων) υδρογονανθράκων.

Σε ποιους παρεχωρήθη η χώρα, ή τουλάχιστον η διαχείρισή της, ώς οικόπεδο άνευ ιδιοκτήτου ;;;


Προκαλεί έντονο ενδιαφέρον και συγχρόνως προβληματισμό, το ότι μία χώρα σαν την Ελλάδα με μοναδικό ορυκτό πλούτο στο υπέδαφός της, να μην έχει αναπτύξει ανάλογη βιομηχανία, και μάλιστα εάν κρίνουμε από τα “ορυκτά” στα οποία θα αναφερθώ παρακάτω, η βιομηχανία αυτή θα αποτελούσε και “μονοπώλιο” στην Ευρώπη, μιάς και τέτοια ορυκτά δεν υπάρχουν σε αυτήν.

Όπως ο καθένας αντιλαμβάνεται τα έσοδα από ανάλογη βιομηχανική δραστηριότητα είναι τεράστια, εξ αιτίας του γεγονότος ότι αυτά τα ορυκτά χρησιμοποιούνται ώς προαπαιτούμενα στην κατασκευή μηχανημάτων, πολεμικού υλικού, διαστημικών εξαρτημάτων και άλλων “χρησίμων” κατασκευών και υπάρχουν αποκλειστικά και σε ποσότητες εκμεταλλεύσιμες στον ορυκτό πλούτο της Ελλάδος.

Το δημόσιο χρέος της Ελλάδος το έτος 2009 και σήμερα βέβαια, φαντάζει “παρωνυχίδα” μπροστά στο μέγεθος του ποσού των Εσόδων τα οποία θα προέκυπταν από αντίστοιχη και ανάλογη ανάπτυξη βιομηχανικής δραστηριότητος στην Ελλάδα.

Ως φαίνεται η “ομερτά” στα υψηλά κλιμάκια των κυβερνήσεων από το 1940 και εντεύθεν στην Ελλάδα προέκυπτε από ανάλογες συμβάσεις με αυτήν της λεγόμενης “cooper”, ή αλλιώς την σύμβαση εκπροσώπων του Ελληνικού Δημοσίου με την Hugh Cooper & co, την οποίαν απεκάλυψε ο Δ. Μπάτσης στο βιβλίο του με τίτλο “Η βαρειά βιομηχανία στην Ελλάδα”.

Οφείλω να επισημάνω ότι την τελευταία 35ετία υπήρξε πλήρης αποβιομηχάνιση της χώρας, συνειδητά ή όχι από ένα πολιτικό προσωπικό, ας το κρίνει ο κάθε αναγνώστης.

Ένα είναι βέβαιο, ότι το "Γουδί" πρέπει να ξαναλειτουργήσει, μας "φτωχοποιούν" με σχέδιο υφαρπαγής του πλούτου της χώρας.

Και υπάρχουν Έλληνες πολιτικοί οι οποίοι συνεννούν, Δυστυχώς !!!

Ο μακαρίτης ο Δ. Μπάτσης στο βιβλίο που ειχε γράψει το 1947 με τίτλο "Η βαριά βιομηχανία στην Ελλάδα", αποκάλυψε την ύπαρξη της λεγόμενης "σύμβασης Cooper" και τούς αντισυμβαλλόμενους αυτής, (υπεγράφη το 1940 και έληξε το 2010). Υπάρχει στο υπουργείο βιομηχανίας και παραδίδεται κάτι σαν "ιερό κείμενο", από υπουργό σε υπουργό, βάσει της οποίας τα λεγόμενα "στρατηγικά ορυκτά" της Ελλάδος, καθώς και ο υδάτινος μας πλούτος (με ότι αυτός συμπεριλαμβάνει), τίθενται υπό την αποκλειστική αιγίδα και διαχείριση, ενός Αμερικάνικου consortium εταιρειών, τού οποίου υψηλά ιστάμενα στελέχη αφίχθησαν προσφάτως εν Αθήναις. Το αποτέλεσμα αυτής της αποκάλυψης ήταν να εκτελεστεί ο Δημήτρης Μπάτσης μαζί με τον Νίκο Μπελογιάννη το έτος 1952. Απο τους "12", που ήταν για "ντουφέκι", επέλεξαν μόνον τούς "3", ένας εκ των οποίων ήταν και ο Δ. Μπάτσης. Εκτοτε κανένας πολιτικός δεν αποτόλμησε να ακουμπήσει τα παρθένα κοιτάσματα ορυκτού πλούτου που βρίσκονται στην Ελλάδα.

Εξ ού και οι δημόσιες αρνήσεις εντός της βουλής των Ελλήνων, των ΓΑΠ, Θ.Πάγκαλου, και άλλων, περί της υπάρξεως υδρογονανθράκων στον Ελλαδικό χώρο. Είμαστε η μοναδική χώρα στην Ευρώπη με σιδηρο-χρώμιο και νικέλιο και άλλα "βαρέα" μέταλλα, αλλά δεν παράγουμε ούτε γραμμάριο ανοξείδωτου χάλυβα, ούτε ξυραφάκι. Νομίζω ότι αυτό τα λέει όλα.

Ο ακριβής τίτλος και το περιεχόμενο της "σύμβασης" μεταξύ του Ελληνικού δημοσίου και της Hugh Cooper & Co, απεκαλύφθη σε σύγγραμμα το οποίο δημοσίευσε, ο οικονομολόγος και δικηγόρος Δημήτρης Μπάτσης, συγγραφέας του σημαντικού έργου «Η βαριά βιομηχανία στην Ελλάδα» (εκδ. «Τα νέα βιβλία», το έτος 1947) στο οποίο αναλύει τους μηχανισμούς παράνομου πλουτισμού που συνδέθηκαν με την παραλαβή, κατεργασία και διανομή των εφοδίων της ΟΥΝΡΑ στη μεταπελευθερωτική Ελλάδα.

Και βέβαια μια τέτοιας μορφής εκμετάλλευση της συμμαχικής βοήθειας 45 Εθνών (ΟΥΝΡΑ), αποτελεί παράβαση θεμελιώδους διατάξεως του Καταστατικού Χάρτου της ΟΥΝΡΑ, που ορίζει ρητά και κατηγορηματικά ότι απαγορεύεται η χρησιμοποίηση των εφοδίων της για προνομιακή ωφέλεια, οικονομική ή πολιτική, ορισμένης μερίδας του πληθυσμού (τούς αντισυμβαλλόμενους δια της συμβάσεως cooper) και ότι η διανομή πρέπει να είναι δίκαιη και ίση στον πληθυσμό.

Αποτελεί ή δεν αποτελεί αυτή η σύμβαση (cooper) παράνομο πλουτισμό και αντίθετο προς τις αρχές του Καταστατικού Χάρτη της ΟΥΝΡΑ σε βάρος του συμμάχου Ελληνικού Λαού;

Ναι ή όχι;

Η ανανέωση της σύμβασης "cooper" ίσως αποτελεί απάντηση στο γιατί η Ελλάδα "χρεοκόπησε" το 2010, τον χρόνο κατά τον οποίον έληγε και "τυπικά" η σύμβαση cooper.

Ανανεώθηκε η σύμβαση Cooper και αν ναι από ποιόν και γιατί ;;;

Εχω πει αρκετές φορές σε αντίστοιχα άρθρα μου ότι η λεγόμενη “χρεοκοπία” της Ελλάδος, ή αλλιώς η σχεδιασμένη και ελεγχόμενη “πτώχευσή” της, αποτελούσε αντικείμενο ευρύτερων γεωπολιτικών οικονομικών συμφερόντων, δεν γνώριζα όμως το χρονικό βάθος και το οικονομικό εύρος αυτού του σχεδιασμού, ήταν αδύνατον άλλωστε, όπως πλέον προκύπτει από τα στοιχεία στα οποία εδράζω την πεποίθησή μου περί αυτού.

Έλεγε ο Δ. Μπάτσης στο εισαγωγικό του συγγράμματός του “ Η Ελλάδα θα γίνει οικονομικά και εθνικά πραγματικά ελεύθερη, τότε και μόνο τότε, όταν η ανοικοδόμηση αυτή γίνει από τον λαό της. Θα σπάσουν τα δεσμά και θα αλλάξει ριζικά η διάρθρωση της σημερινής οικονομίας μας, θα ανοίξει δηλαδή ο δρόμος για να λυτρωθούν οι πιο ενεργές παραγωγικές και άξιες δυνάμεις της νεοελληνικής κοινωνίας μας”.

Η οικονομική και Εθνική απεξάρτηση από ξένα οικονομικά κέντρα, είναι δυνατόν να γίνει μέσα από την αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου της χώρας, και αυτό θα πρέπει να αποτελεί ΕΘΝΙΚΟ ΣΤΟΧΟ απαράβατο.

Θα πρέπει να αποτελεί κυρίαρχη Εθνική στρατηγική επιλογή η αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου της χώρας, ανάλογη της αντίστοιχης της παραμονής της χώρας στην ΕΕ, χωρίς δεσμεύσεις και συμβάσεις, υπογεγραμμένες από δοσίλογους πολιτικούς.

Τώρα γνωρίζουν, δεν έχουν κανένα άλλοθι περί μη γνώσης, ή τουλάχιστον ας διασταυρώσουν τα λεγόμενά μας.

Αναφέρομαι συνεχώς στον ορυκτό πλούτο της χώρας μας, και θα πρέπει να αναφέρω και από τί συνίσταται αυτός ο “ορυκτός πλούτος”, για τον οποίον πάρα πολλοί Έλληνες, αφανώς, έδωσαν και την ζωή τους, για να έχουν τα παιδιά μας το δικαίωμα να τον αξιοποιήσουν και να τον εκμεταλλευτούν και όχι να εξαναγκάζονται να “ξενιτεύονται” επειδή κάποιοι, εντός και εκτός της Ελλάδος, αποφάσισαν έτσι.

Τον Φεβρουάριο του 1998 έφτασε στην δημοσιότητα έρευνα που αφορούσε την μεγαλύτερη συγκέντρωση ραδονίου στον Ελληνικό χώρο και συγκεκριμένα στο χωριό Νεράιδα Θεσπρωτίας.

Η μέτρηση ήταν 9550 μπεκερέλ ανά τετραγωνικό μέτρο και με όριο επιφυλακής τα 150.
Παρόμοιες υψηλές μετρήσεις είχαμε και στις περιοχές Σερρών, Θεσσαλονίκης, Μύκονου, Καβάλας, Ικαρίας, Λέσβου, Φθιώτιδα, Λουτράκι, Νιγρίτα, Σουρωτή, κλπ. Το ραδόνιο είναι φυσικό ραδιενεργό στοιχείο και για όσους γνωρίζουν, αποτελεί ένδειξη για την ύπαρξη στο υπέδαφος των άνω τουλάχιστον περιοχών, ΟΥΡΑΝΙΟΥ. Στο όρος Παγγαίο στην Καβάλα επίσης υπάρχει ήδη έντονο ενδιαφέρον από ξένο επενδυτή για την εξόρυξη των τεράστιων κοιτασμάτων χρυσού.

Στην Ολυμπιάδα Χαλκιδικής ήδη έχει ξεκινήσει η εκμετάλλευση του εκεί υπεδάφους από την TVX Gold του George Soros (ο συνομιλητής του ΓΑΠ), η οποία περιέχει αρκετό χρυσό, αλλά και ουράνιο !!!

Μία απόρρητη έκθεση που ήρθε στο φως με δημοσίευμα της εφημερίδας «Επενδυτής» στις 23/2/96, αναφέρει για τα αποτελέσματα των μετρήσεων του ΙΓΜΕ (Ίδρυμα Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών).

Γύρω στο ποσό των 100 τρισεκατομμυρίων δραχμών εκτιμάται η αξία των κοιτασμάτων ουρανίου και άλλων σπανίων μετάλλων για δορυφόρους και πυραύλους.

Το κείμενο της έρευνας υπογράφεται από επτά διακεκριμένους Έλληνες επιστήμονες και κάνει λόγο για κοίτασμα ουρανίου που περιέχει 300 εκατομμύρια τόνους με συμπύκνωμα ουρανίου 16%, καθώς και σπάνια άλλα ορυκτά όπως ρουτίλιο, λουτέσιο και λανθάνιο, που έχουν εξαιρετικά ειδικές χρήσεις στην κατασκευή πυραυλικών συστημάτων.

Αναφέρεται ΜΟΝΟΝ για την περιοχή του όρους “Σύμβολο” του νομού Καβάλας. Αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα κοιτάσματα ουρανίου ΔΙΕΘΝΩΣ.

Η αξία του εμπλουτισμένου ουρανίου (U 235), στην διεθνή αγορά το έτος 1998 ήταν 20.000 δολάρια το γραμμάριο!

O κοσμήτορας της πολυτεχνικής σχολής και πρόεδρος του τμήματος χημικών μηχανικών κ. Βασίλειος Παπαγεωργίου, πραγματοποίησε διάλεξη με θέμα «Η Βαριά βιομηχανία στην Ελλάδα», η οποία είχε να κάνει με τα αποτελέσματα και της δικής του έρευνας 30 ετών.

Εντυπωσιακό ήταν το ότι σε όλα τα σημεία η έρευνά αυτή συμφώνησε με τα αποτελέσματα παλαιοτέρας αντίστοιχης έρευνας της δεκαετίας του 1940 που τυχαία είχε φτάσει στα χέρια του.

Ο εν λόγω καθηγητής αναρωτιέται πως είναι δυνατόν η Ελλάδα να μην έχει αυτή τη στιγμή ήδη στημένη βαριά βιομηχανία την στιγμή που διαθέτει όχι μόνον ΟΛΕΣ τις απαραίτητες πρώτες ύλες (στρατηγικά ορυκτά) και μάλιστα σε αφθονία, αλλά και για ορισμένα από αυτά, είναι η ΜΟΝΑΔΙΚΗ παραγωγός χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Και συγκεκριμένα:

1.Λιγνίτης: Ως ορυκτό για την παραγωγή ενέργειας από την καύση του με λιγοστή μόλυνση του περιβάλλοντος. Η Ελλάδα διαθέτει τόσο πολύ λιγνίτη, που εάν τον εκμεταλλευόταν από νωρίς, θα είχε γλιτώσει πολλά δισεκατομμύρια από την εισαγωγή πετρελαίου.

2.Αλουμίνιο: Εδώ και μερικά χρόνια η Γαλλία ελάττωσε την παραγωγή της σε αλουμίνιο και η Ελλάδα πλέον είναι πρώτη στην Ευρώπη σε παραγωγή του αλουμινίου, με χιλιάδες εφαρμογές.

3.Βωξίτης: Η Ελλάδα είναι η μεγαλύτερη βωξιτοπαραγωγός χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο βωξίτης χρησιμοποιείται και στην κατασκευή αεροσκαφών, ηλεκτρικών συσκευών, μεταλλικών κατασκευών και αλλού.

4.Μαγγάνιο: Η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση που περιέχει στο υπέδαφός της κοιτάσματα μαγγανίου. Τα κυριότερα κοιτάσματα έχουν εντοπισθεί στο νομό Δράμας.

5.Νικέλιο: Και για αυτό το στρατηγικό ορυκτό όπως ανέφερε ο κύριος Παπαγεωργίου, η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα της Ευρωπαϊκής Ενώσεως με σημαντικά κοιτάσματα νικελίου στο υπέδαφός της. Υπάρχει ένα συγκρότημα παραγωγής νικελίου, του μεγαλυτέρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά εξάγεται στο εξωτερικό όπως και όλα σχεδόν τα υπόλοιπα όσα εξορύσσονται.

6.Σμηκτίτες:

Η Ελλάδα είναι η δεύτερη χώρα στον κόσμο μετά τις Ηνωμένες Πολιτείες στην εξόρυξη σμηκτιτών, οι οποίοι έχουν μεγάλο εύρος εφαρμογών, όπως η διάθεση αποβλήτων, τα φάρμακα, τα καλλυντικά και άλλα.

7.Μαγνήσιο: Ο μαγνησίτης που εξάγει η χώρα μας, καλύπτει το 46% της συνολικής παραγωγής της Δυτικής Ευρώπης.

8.Χρωμίτης: Η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που περιέχει στο υπέδαφός της σημαντικά εκμεταλλεύσιμα κοιτάσματα χρωμίτη. Τα σημαντικότερα κοιτάσματα βρίσκονται στο Μπούρινο Κοζάνης και χρησιμοποιούνται κυρίως για την παραγωγή ανοξείδωτου χάλυβα.

9.Ουράνιο: Όπως ανέφερα ήδη, τα ουρανιούχα μεταλλεύματα έχουν εντοπισθεί στην Κεντρική Μακεδονία και στην Θράκη. Το τεύχος της 28ης Απριλίου 1999 της εφημερίδας «Αθηναϊκή» είχε ως τίτλο «Θησαυροφυλάκιο η Βόρεια Ελλάδα» και αναφερόταν σε αυτό ακριβώς το θέμα.

Η Θράκη λοιπόν είναι ένας στρατηγικός κόμβος, διότι εκτός των πλουσίων κοιτασμάτων ουρανίου, χρυσού και πετρελαίου, επιπλέον από εκεί πρόκειται να περάσουν στο μέλλον και οι αγωγοί φυσικού αερίου και πετρελαίου.

ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ: Υπάρχει άφθονο στο Αιγαίο. Στην ίδια διάλεξη για τα στρατηγικά ορυκτά του κυρίου Παπαγεωργίου έγινε εκτενής λόγος για τα πετρέλαια στο Αιγαίο. Καμία κυβέρνηση δεν είχε μέχρι τώρα το θάρρος να παραδεχθεί την ύπαρξη πλουσιοτάτων κοιτασμάτων πετρελαίου στο Αιγαίο και ότι το παιχνίδι με την Τουρκία στην ουσία εκεί παίζεται.

Υπάρχουν εδάφια του αρχαίου ιστορικού Ηροδότου που κάνει λόγο για την «εύφλεκτη πίσσα». Είναι ακόμη γεγονός γνωστό ότι οι Γερμανοί επί κατοχής είχαν ήδη χαρτογραφήσει όλη την Ελλάδα, αφού άμεσα τους ενδιέφεραν και τότε οι όποιες πηγές ενέργειας για την στρατιωτική τους μηχανή.

Με την πτώση του Χίτλερ, οι σχετικοί χάρτες και πληροφορίες έφτασαν και στα χέρια των Αμερικανών της εποχής.

Τα τελευταία χρόνια και με την βοήθεια ειδικών δορυφορικών φωτογραφήσεων είναι γεγονός ότι ήδη υπάρχουν ασφαλή στοιχεία για την ύπαρξη πλουσίων πετρελαϊκών κοιτασμάτων στο Αιγαίο.

Ο πρώην πρεσβευτής της Αμερικής στην Ελλάδα Nicholas Burns σε ζωντανή εκπομπή στο κανάλι MEGA είχε κι αυτός επισήμως παραδεχθεί ότι υπάρχει όντως πετρέλαιο στο Αιγαίο και ότι αυτό ουσιαστικά δημιουργεί την ένταση μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας.

Σύμφωνα με αποτελέσματα ερευνών που στηρίχτηκαν σε δορυφορικούς χάρτες είναι πλέον γεγονός αναμφισβήτητο ότι: Τα πλουσιότερα κοιτάσματα πετρελαίου στον Ελληνικό χώρο υπάρχουν ανατολικά της νήσου Θάσου, στον Θερμαϊκό Κόλπο, στην περιοχή των Δωδεκανήσων και συγκεκριμένα στην περιοχή κοντά στα Ίμια, στην Ζάκυνθο και στην Φλώρινα.

Επίσημη δήλωση του καθηγητή πυρηνικής φυσικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης κυρίου Παπαστεφάνου, αναφέρει μεταξύ άλλων τα εξής:

«Από παλιά διέβλεπα ότι, όπως και στην υπόθεση των κοιτασμάτων πετρελαίου στο Αιγαίο, έτσι και στην υπόθεση του ουρανίου, ίσως να μην δόθηκαν ποτέ στις ελληνικές κυβερνήσεις τα πλήρη αποτελέσματα των γεωλογικών ερευνών που έκαναν στην Δράμα και τη Θράκη οι Αμερικανοί ερευνητές !!!»

Αρχίζοντας από το περίφημο ΟΣΜΙΟ (σκληρό, άμορφο, μεταλλικό χημικό στοιχείο της ομάδος του λευκοχρύσου) που εντοπίζεται, σύμφωνα με επιστημονικές έρευνες, σε μεγάλες μάλιστα ποσότητες, στα Ίμια και γενικώς στο Αιγαίο ΜΑΣ. Και διερωτώμεθα γιατί οι προηγούμενες αλλά και η νυν πολιτική ηγεσία της Χώρας, σιωπούν επί του θέματος.

Η Ελλάδα επίσης μόνο από το απόθεμα του »μεθανίου» που έχει στην μια άκρη μόνο της Κρήτης φτάνει για 10.000 χρόνια τα αυτοκίνητα του πλανήτη γη να τα τροφοδοτεί με καύσιμα δωρεάν.
Υπάρχουν βάσιμες υποψίες και για άλλα «περίεργα» και πανάκριβα συστατικά στο υπέδαφός μας, όπως το ΟΣΜΙΟ, ο ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΥΔΡΑΡΓΥΡΟΣ, κ.ά. για τα οποία η έρευνα συνεχίζεται. Ουσιαστικά πρόκειται για 10.000 τόνους Όσμιο και 100.000 τόνους Κόκκινο υδράργυρο !!!

 
Ολα τα ΦΕΚ από το 1940! Ποια είναι η ιδιοκτήτρια εταιρία! Ποιοι οι αντιπρόσωποι της στην Ελλάδα! Τι σχέση είχε η ΔΕΗ; Νέες εκρηκτικές αποκαλύψεις !


Η «σύμβαση cooper» όπως συνηθίζεται να αποκαλείται, αποτελεί την κορυφή του παγόβουνου. Η προσπάθεια των μεγάλων νικηφόρων γεωπολιτικών συμφερόντων του Β! Παγκοσμίου Πολέμου, να υποκλέψουν τον μοναδικό πλούτο μιας υπό κατοχή μικρής χώρας όπως η Ελλάδα, βρήκε αρωγούς, τούς «εφιάλτες» και «νενέκους», ένα πολιτικό προσωπικό το οποίο επέβαλλαν, δια διαφόρων μεθόδων, ως βασιλείς, ως δικτάτορες, ως κυβερνήσεις σε τούτη την χώρα.

Η οποία δυστυχώς είχε την τύχη ή την ατυχία, να έχει στα σπλάχνα της πολύτιμο ορυκτό πλούτο, απαραίτητα για την στρατιωτική βιομηχανία παραγωγής σύγχρονων όπλων, την διαστημική τεχνολογία, της οποίας η βάση αποτελείται από υλικά παραγόμενα από τον μοναδικό ορυκτό πλούτο της Ελλάδος, την φαρμακευτική βιομηχανία, την βιομηχανία μετάλλων, και βέβαια τον χρυσό, το ουράνιο U 235, όπως και τούς υδρογονάνθρακες.

Όταν λέμε «σύμβαση cooper» εννοούμε την παραχώρηση εκ μέρους του Ελληνικού Δημοσίου σε εταιρεία η οποία κατείχε το προνόμιο της εκμεταλλεύσεως της παραγόμενης δύναμης του ρέοντος ύδατος του ποταμού Αχελώου με στόχο την παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος και την εκμετάλλευσή του επί 70 χρόνια έως το έτος 2010, συγχρόνως παρεχωρείτο η αποκλειστική εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου της χώρας.

Η εταιρεία ήταν η Hellenic Hydro-Electric and Metallurgical Corporation η οποία ήταν η βιτρίνα και ουσιαστικά η σύμβαση απευθυνόταν στην Hugh l. Cooper & Co inc. And Chemical Construction.

Παραθέτω αποσπάσματα του Α.Ν. 2220/1940 για του λόγου το αληθές.

Ανάλογες συμβάσεις σύναψε η εν λόγω εταιρεία και με άλλα αντικείμενα τα οποία ήταν αναλόγου είδους και μεγέθους ως και χρονικής διάρκειας.






Εκτός από την κατασκευή και εκμετάλλευση από τον Ανάδοχο, για 70 χρόνια (άρθρο 30) των τριών φραγμάτων (Κρεμαστών, Πρεβέντζας και Κριεκουκιού) στον ποταμό Αχελώο προβλεπόταν και κατασκευή, ιδιοκτησία και εκμετάλλευση ηλεκτρικού δικτύου για την πώληση ή για ιδία χρήση «της παραχθησομένης ηλεκτρικής ενεργείας» σε εργοστάσια του Αναδόχου (άρθρο 52) για την επεξεργασία πρώτων υλών που το consortium θα ίδρυε όπου και όποτε ήθελε έχοντας μάλιστα και το δικαίωμα αποκλεισμού τρίτων (exclusionʼs right).

Αλλά δεν φτάνουν αυτά, εντελώς αναπάντεχα (στο άρθρο 56, παράγραφος 2) δίδεται δικαίωμα στην Ανάδοχο να ιδρύσει παρόμοιες υδροηλεκτρικές εγκαταστάσεις και στους ποταμούς Αλιάκμονα, Μόρνο και Φείδαρι, παρά το ότι ο τίτλος της σύμβασης (και ο Α.Ν. 2220/1940) αναφέρεται μόνο στον Αχελώο.

Με απλά λόγια το Consortium είχε το δικαίωμα να στήσει σε όποιο σημείο της Ελληνικής Επικράτειας ήθελε δικά του εργοστάσια κάθε είδους και μάλιστα επεξεργασίας πρώτων υλών, που δεν θα τις έφερνε βέβαια από το εξωτερικό αλλά θα τις εξόρυσσε από το υπέδαφος της χώρας, και να τα τροφοδοτεί με ηλεκτρικό ρεύμα περνώντας δίκτυο από όπου ήθελε, και επί πλέον οι κεντρικές ή τοπικές αρχές ήταν υποχρεωμένες να του παράσχουν κάθε νομική και πρακτική βοήθεια με αστυνόμευση, απαλλοτριώσεις, απαγορεύσεις χρήσης από πρώην ιδιοκτήτες, όμορους, κλπ, αλλά επιπλέον αυτά όλα μπορούσε (άρθρο 56 παράγραφοι 2, 4, 5 και 6) να τα κάνει αποκλείοντας οποιονδήποτε άλλον ενδιαφερόμενο ανταγωνιστή από το να πράξει το ίδιο.

Αν αυτό δεν είναι πλήρης παράδοση σε αποικιοκρατικό μονοπώλιο, τότε θα πρέπει να επανακαθορίσουμε τον όρο αποικιοκρατία!!!

Η σύμβαση αυτή στην πραγματικότητα παρέχει το αποκλειστικό δικαίωμα στον ανάδοχο να κάνει όλα όσα προαναφέρθηκαν.

Οι Αμερικανοί έχοντας από το 1940 μέχρι και πρόσφατα άλλες πλουτοπαραγωγικές προτεραιότητες ανά τον κόσμο, από άλλες πιο «φτηνές» και πρόσφορες πηγές από άλλο μέρος του πλανήτη (Μέση Ανατολή-Ιράκ), απλώς «πάγωσαν» για το μέλλον κάθε εξόρυξη πλούτου από την Ελλάδα, εκτός από τις εξορύξεις του αλουμινιούχου βωξίτη.

Σήμερα επανερχόμενοι ζητούν μέσω της Τρόικας την αποκρατικοποίηση των εταιρειών παραγωγής αλουμινιούχου βωξίτη.

Όπως είναι γνωστό το αλουμίνιο αποκτάται ως καθαρό μέταλλο μόνο με την χρήση ηλεκτρικού ρεύματος αντίθετα από τον σίδηρο που η αναγωγή και ο διαχωρισμός του από τα σιδηρούχα μεταλλεύματα γίνεται με την καύση άνθρακος. Εδώ πρέπει να αναφέρουμε ότι οι βιομηχανίες καθαρισμού του αλουμινίου είναι εξαιρετικά ηλεκτροβόρες. Στον λόγο αυτόν οφείλεται και η πρόβλεψη (πολύ σωστά) της κατασκευής ηλεκτροπαραγωγών μονάδων.

Η διάσπαση και κατάτμηση της ΔΕΗ είναι προτεραιότητα στις αποκρατικοποιήσεις του κ. Σαμαρά!!!

Μέσα στα άρθρα του αναγκαστικού νόμου Α.Ν. 2220/1940, κατά την άποψή μου, υποκρύπτεται και μία “δεύτερη” σύμβαση, η οποία σαφώς αναφέρεται στην εκμετάλλευση ορυκτού πλούτου και στην ίδρυση συναφών βιομηχανιών από την ανάδοχο εταιρεία, δηλ. την HUGH L. COOPER & Co.

Στα άρθρα που αναφέρονται στην σύμβαση που αφορά στην κατασκευή και εκμετάλλευση υδροηλεκτρικού έργου, υπάρχει σαφής αναφορά σε αυτό.

Στα υπόλοιπα, υπάρχει μία επιτηδευμένη γενικότητα, ενώ όπου εξυπηρετεί την ανάδοχο εταιρία υπάρχει σαφής αναφορά σε ορυκτό πλούτο και μεταλλεύματα. 


Οι επίμαχες αναφορές είναι στα παρακάτω άρθρα και εδάφια της σχετικής σύμβασης-αναγκαστικού νόμου Α.Ν. 2220/1940 με ΦΕΚ 65/Β/ 17-2-1940.

Στο Α Μέρος της Σύμβασης, Κεφάλαιο Ι άρθρο 1 παράγραφος 1, εδάφιο (στ),

Στο Β΄Μέρος της σύμβασης, άρθρο 52 σελ. 421), άρθρο 56 παράγραφος 1

και άρθρο 56 παράγραφοι 4 & 5, πάλι στο Α΄Μέρος της Σύμβασης, άρθρο 30, παράγραφοι 1 και 5.

Το άξιο ερεύνης και συγχρόνως επιτηδευμένα παράδοξο, είναι ότι εδώ και αρκετά χρόνια την εκμετάλλευση της υδροηλεκτρικής ενέργειας του Αχελώου την έχει η ΔΕΗ.

Ποια η σχέση λοιπόν της ΔΕΗ με την ανάδοχο εταιρεία του μεγαλύτερου υδροηλεκτρικού έργου στην Ελλάδα, με σύμβαση η οποία λήγει ή έληξε το 2010 κατά τον Α.Ν. 2220/1940 ;;;

Ανανεώθηκε αυτή η σύμβαση και πότε ;;;

Παραθέτω εδώ τις συμβάσεις με την εταιρεία HUGH L. COOPER & Co και τους αντιπροσώπους της στην Ελλάδα:

1. ΦΕΚ Α` 65/17.2.1940, Αναγκαστικός νόμος 2220/1940, "Περί κυρώσεως συμβάσεως δια την παραχώρησιν υδραυλικής δυνάμεως Αχελώου ποταμού". 


2. ΦΕΚ Α` 481/30.10.1936, Βασιλ. Διάταγμα "Περί παροχής αδείας επί προθεσμία δια την εκπόνησιν μελέτης υδροηλεκτρικών εγκαταστάσεων δια την εκμετάλλευσιν των πτώσεων των ποταμών Αλιάκμονος και Αχελώου και των χειμάρρων Μόρνου και Φείδαρι".

Ποιος λόγος της εμπλοκής του οικονομολόγου και δικηγόρου Δ. Μπάτση και τι υποστήριζε ;;;

Υποστήριζε ο μακαρίτηςΔ. Μπάτσης, ότι με τον Α.Ν. 2220/1940, ιδιοκτήτες των εφοδίων τα οποία προμήθευε η ΟΥΝΡΑ, και των πρώτων υλών δηλ. του ορυκτού πλούτου του τόπου, γίνονται αυτόματα οι εμποροβιομήχανοι και τα αφεντικά τους (εταιρεία Cooper), εις βάρος της πλειοψηφίας του πληθυσμού της Ελλάδος στον οποίον και απευθύνετο η βοήθεια της ΟΥΝΡΑ και επομένως τα εφόδια και οι πρώτες ύλες, οι οποίες αποτελούσαν πλούτο του Έλληνα πολίτη.

Να σε τι μεταφράζεται το οικονομικό αυτό πραξικόπημα:

Οι εμποροβιομήχανοι θα διαχειρίζονται και θα βιομηχανοποιούν με τον τρόπο που τους συμφέρει καλύτερα τα εφόδια και τις ύλες. Θα είναι ελεύθεροι να διοχετεύουν τις ποσότητες εκείνες που θα τους εξασφαλίζουν άνετη πραγματοποίηση του κέρδους τους. Θα είναι ακόμα ελεύθεροι νʼ αναμιγνύουν με δικές τους ύλες τις πρώτες ύλες της ΟΥΝΡΑ, χωρίς κανέναν περιορισμό στην τιμή διάθεσης.

H περίπτωση του υφυπουργού κ.Κουτσογιάννη (1989) και η έλευση Κλίντον και Μπαρόζο Τα αμύθητα κέρδη της διαχειρίστριας εταιρίας!!!

Για την εν λόγω σύμβαση “Cooper” έγινε πολύς λόγος και εγράφησαν πολλά στο διαδύκτιο. Αφορμή για να πραγματοποιήσω την έρευνα αυτή, ήταν όταν άκουσα για την επίσκεψη του τέως Προέδρου των Η.Π.Α. κ. Μπίλ Κλίντον, στην Ελλάδα, ως επικεφαλή ομάδας επιχειρηματιών εξ Αμερικής, με διάθεση και πρόθεση, κατά την δήλωσή των, όπως αυτή δημοσιοποιήθηκε εντόνως κατά την άφιξή των, να επενδύσουν περί τα 100 εκατομμύρια δολάρια, κατʼαρχάς, σε “προϊόντα” αποκρατικοποιήσεων στην Ελλάδα.

Στόχος βέβαια της ομάδας των επιχειρηματιών και του επικεφαλής της, ήταν και είναι η “σωτηρία” της Ελλάδος δια της αγοράς “κοψοχρονιά” φιλέτων της Ελληνικής οικονομίας και περιουσίας του Ελληνα πολίτη.

Παρόλα αυτά στο “επιχειρείν” μπορούν να δικαιολογηθούν ορισμένες ακραίες “πρακτικές” από τους επενδυτές, όχι όμως και στους πωλητές, οι οποίοι εν προκειμένω διαχειρίζονται την περιουσία του Ελληνα πολίτη και όχι την προσωπική τους περιουσία. Το τονίζω ιδιαίτερα αυτό, δεν διαχειρίζονται την προσωπική τους περιουσία οι κυβερνώντες την χώρα, αλλά την περιουσία των Ελλήνων πολιτών και των επερχομένων γενεών των Ελλήνων. Πρός αποφυγήν πάσης παρεξηγήσεως.!!!

Την ίδια ημέρα δημοσίευσα τον λόγο υποδοχής του Μπίλ Κλίντον ως προέδρου των Η.Π.Α. απο τον τότε πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας, του κ. Κ. Στεφανόπουλου στίς 19 Νοεμβρίου του 1999.

Ένας λόγος υποδοχής, ο οποίος, θαρραλέα και με παρρησία, προσπαθεί ενώπιον του τότε πλανητάρχη, να υποστηρίξει την “περίπου αντικειμενική” αλήθεια του Ελληνισμού, ο οποίος όμως υπέκρυπτε “μηνύματα”, θέσεις και αλήθειες δια τα μελλούμενα.

Και λέω “περίπου αντικειμενική” διότι όλοι οι πολιτικοί γνώριζαν για συμβάσεις ανάλογες της “Cooper”, έχουν δε υπογραφεί κατά καιρούς και από σύγχρονους πολιτικούς της Νεότερης Ιστορίας της Ελλάδος, όπως ο τέως πρωθυπουργός, Αμερικανός υπήκοος, κ. Γ.Α.Παπανδρέου, δια του περιβόητου πλέον “μνημονίου”, το έτος 2010, επικαλούμενοι άπαντες την “σωτηρία” της χώρας.

Ανάλογος λόγος, κατά την προσφώνηση της κας Άννας Ψαρούδα-Μπενάκη, όταν ανήγγειλε πριν από πέντε χρόνια στον κ. Κάρολο Παπούλια, την εκλογή του στη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας. Η κα Ψαρούδα-Μπενάκη ήταν τότε πρόεδρος του Ελληνικού Κοινοβουλίου, έλεγε λοιπόν ότι "...τα εθνικά σύνορα και ένα μέρος της εθνικής κυριαρχίας θα περιορισθούν..." αναφερόμενη προφανώς στην χώρα μας και συνέχισε “Αναλαμβάνετε, κύριε Πρόεδρε, την Προεδρία της Ελληνικής Δημοκρατίας για μία πενταετία όπου θα σημειωθούν σημαντικά γεγονότα και εξελίξεις…”, Η χώρα μας εξάλλου θα έχει να αντιμετωπίσει σοβαρά διλήμματα σε πολλούς τομείς, στα εθνικά θέματα δρομολογούνται εξελίξεις που απαιτούν σύμπνοια και νηφαλιότητα…”.
Τελικά σε αυτήν την χώρα, μόνο κατόπιν εορτής μπορούμε να ερμηνεύουμε ορισμένα προλεγόμενα. Οι πολιτικοί μας σίγουρα γνωρίζουν πολλά περισσότερα από εμάς τους αδαείς πολίτες.

Ακόμα κι όταν πριν από πέντε χρόνια τα επισημαίναμε, κανείς δεν βρέθηκε να μας εξηγήσει αυτά που ακούγαμε και διαβάζαμε.

Προφανώς γνώριζαν από τότε οι κυβερνώντες, από το 2005, ότι η χώρα θα παραχωρούσε κυριαρχικά δικαιώματα προς το Διευθυντήριο της Ευρώπης και ποιος ξέρει και σε ποιους άλλους. Το διαχρονικό αναπάντητο ερώτημα είναι,

ΤΙ ΕΠΡΑΞΑΝ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΜΑΣ ΔΙΑ ΝΑ ΑΠΟΦΥΓΕΙ Η ΧΩΡΑ ΤΗΝ ΑΠΩΛΕΙΑ ΤΩΝ ΚΥΡΙΑΡΧΙΚΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ;;;
Την επομένη της επισκέψεως Μπίλ Κλίντον, ανακοινώθηκε και πραγματοποιήθηκε επίσκεψη του Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο, προέδρου της ΕΕ στην χώρα μας, ως “αντίβαρον” εις την Αμερικανική επίσκεψη.

Δυστυχώς η χώρα μας ιδρύθηκε ως αποικία και παραμένει νεοαποικία, χωρίς κανείς πολιτικός να αποτολμά, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, να ψελλίσει ίχνη αλήθειας, αφήνοντας κάθε “τυχοδιώκτη” να πολιτεύεται με φαντασιώσεις και υστεροβουλίες.

Η Ψευδής, τεχνικά κατασκευασμένη, επικείμενη χρεοκοπία της Ελλάδας, ως σχέδιο, το οποίο συγχρόνως περιελάμβανε την είσοδο μεγάλου αριθμού λαθρομεταναστών στην χώρα, με στόχο την δημογραφική αλλοίωση του πληθυσμού της, την πολιτισμική αλλοίωση ηθών και εθίμων, την αλλοίωση της θρησκευτικής κουλτούρας των Ελλήνων, και γενικά την διάλυση της Εθνικής συνείδησής του, ανετέθη η υλοποίησή του, σε πολιτικούς όπως ό αμερικανός υπήκοος κ. Γ.Α.Παπανδρέου και οι “κηπουροί” του, έναντι “τριάκοντα αργυρίων”, της ανάληψης της πρωθυπουργίας της Ελλάδος.

Το διακύβευμα ήταν και είναι, η διαχείριση του “πλούτου” της νεοαποικίας η οποία αποκαλείται ΕΛΛΑΣ, η εκμετάλλευση της γεωστρατηγικής της θέσης, η μεταφορά και η αξιοποίηση του πλούτου της είς όφελος των αποικιοκρατών, η πλήρης και στυγνή εκμετάλλευσή της.

Έτσι μας αντιμετωπίζαν, έτσι μας αντιμετωπίζουν ακόμη, και έτσι θα μας αντιμετωπίζουν, εάν και εφόσον δεν ολοκληρώσουμε τον Εθνικοαπαλευθερωτικό αγώνα μας ως Εθνος, αυτόν τον οποίον ξεκινήσαμε τον 15ον αιώνα με κορύφωσή του το 1821.

Μόνον που τότε διώξαμε τον έναν κατακτητή, όχι όλους τους κατακτητές.

Μήπως ήρθε η ώρα να τούς διώξουμε όλους ;;;

Με τον έναν ή τον άλλο τρόπο κυβερνούσαν την χώρα, κέντρα έξω από αυτήν, διαχειριζόμενα με μαεστρία θα έλεγα τις “αδυναμίες” της Ελληνικής πολιτικής τάξης και του πολιτικού της προσωπικού, με συμφέροντα αλλότρια από τα Εθνικά συμφέροντά της χώρας, αλλότρια των συμφερόντων αυτού του ιδίου του λαού της.

Σε μια συνεδρίαση της Βουλής, της 6 Απριλίου 1987, ο τότε βουλευτής Αργολίδας του ΠΑΣΟΚ κ. Ιωάννης Κουτσογιάννης και μετέπειτα υφυπουργός Μεταφορών (1988-1989), αναφέρθηκε σε ενεργειακούς χάρτες που είχαν στην κατοχή τους οι Αμερικανοί μετά από έρευνες που είχαν κάνει στα τέλη της δεκαετίας του 1960 στην περιοχή του Αιγαίου.

Ο βουλευτής κ. Ι. Κουτσογιάννης στην ομιλία του ισχυρίστηκε ότι οι Αμερικανοί δεν θα ήθελαν η μικρή Ελλάδα να εκμεταλλευτεί μόνη της τα ενδεχόμενα κοιτάσματα πετρελαίου που θα συμπλήρωναν αυτό του Πρίνου στη Θάσο.

Ένα τέτοιο ενδεχόμενο πιθανώς θα ισχυροποιούσε την Ελλάδα στην περιοχή.

Σύμφωνα πάντα με την ομιλία του κ. Κουτσογιάννη, όπως αυτή καταγράφεται στα πρακτικά της Βουλής, οι Αμερικανοί έδωσαν τους χάρτες στους Τούρκους οι οποίοι τους παρουσίασαν ως δικούς τους, διεκδικώντας ερείσματα ή αποτρέποντας οποιαδήποτε ελληνική προσπάθεια για έρευνα και εκμετάλλευση των κοιτασμάτων.

Ο τότε Βουλευτής Αργολίδας επιρρίπτει ευθύνες στην κυβέρνηση Καραμανλή, αφού στα μέσα της δεκαετίας του 1970 και στο πλαίσιο της ελληνοτουρκικής προσέγγισης συμφωνήθηκε η αποφυγή οποιασδήποτε ενέργειας που μπορούσε να θεωρηθεί πρόκληση εκατέρωθεν.

Η πρόταση του κ. Κουτσογιάννη ήταν η Ελλάδα να επεκτείνει μόνο την αιγιαλίτιδα ζώνη της Θάσου στα 12 ναυτικά μίλια διασφαλίζοντας έτσι και το θέμα της υφαλοκρηπίδας, ενώ παράλληλα θα ξεκινούσε την έρευνα για την ύπαρξη και εκμετάλλευση κοιτασμάτων πετρελαίου.

Αναφέρει μάλιστα ότι η Τουρκία δεν θα μπορεί να αντιδράσει αφού και η ίδια είχε επεκτείνει της αιγιαλίτιδα ζώνη, νότια προς την Κύπρο και στον Εύξεινο Πόντο.

Ο κ. Ι. Κουτσογιάννης έπαψε να είναι υφυπουργός στίς 17 Μαρτίου 1989.

Όπως προκύπτει από τη συζήτηση στη Βουλή, οι πολιτικές δυνάμεις της εποχής είχαν “μάλλον ηθελημένη” άγνοια, ή εκουσία τυφλότητα στα περί των ενεργειακών θεμάτων και των συμφερότερων για τη χώρα λύσεων.

"Κάναμε ένα έγκλημα το 1997 όταν σταματήσαμε τις έρευνες. Το είπε και ο υφυπουργός", δήλωσε ο καθηγητής κ. Α. Φώσκολος για τα κοιτάσματα πετρελαίου στην Ελλάδα και ειδικά στην Κρήτη, μιλώντας από τον Καναδά που βρίσκεται στο ραδιόφωνο ΒΗΜΑ FM.

"Είμαστε στο επίπεδο του Ιράν σε σχέση με τα αποθέματα, είπε. Το 2016-17 θα αλλάξει η όψη της Ελλάδας. Μόλις βγει η πρώτη παραχώρηση και βρεθεί το πετρέλαιο θα αλλάξει η δύναμη της χώρας", κατέληξε ο κ. Φώσκολος.

Αιθεροβάμων άραγε ή υπερβολικά ρομαντικός ;;;

Τί σήμαινε η σύμβαση “Cooper”, και όλες οι ανάλογες συμβάσεις για την Ελλάδα, τί σήμαινε η υπερβολική χρέωση της χώρας με δάνεια από την ημέρα δημιουργίας του Ελληνικού κράτους, τί σηματοδοτούσαν, και εμείς δεν είχαμε αντιληφθεί ώς Έλληνες εδώ και 180 χρόνια ;;;

Αυτό το οποίο λέει ξεκάθαρα και μας βροντοφωνάζει η σύμβαση “Cooper”, οι αντίστοιχες συμβάσεις για τούς υδρογονάνθρακες, τα μεσοπρόθεσμα, τα μνημόνια, οι εσπευσμένες αποκρατικοποιήσεις, και οι εκάστοτε “Εφιάλτες” αυτού του τόπου το ότι : ΕΙΣΤΕ ΜΙΑ ΝΕΟΑΠΟΙΚΙΑ !!!

ΕΜΕΙΣ ΚΥΒΕΡΝΟΥΜΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΤΟΠΟ ΚΑΙ ΘΑ ΤΟΝ ΚΥΒΕΡΝΟΥΜΕ ΕΣ ΑΕΙ !!!

ΕΣΕΙΣ ΟΙ ΙΘΑΓΕΝΕΙΣ ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΑΝ ΚΑΙ ΚΑΤΟΙΚΟΕΔΡΕΥΕΤΕ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΧΡΟΝΙΑ ΣΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΤΟΠΟ, ΕΙΣΤΕ ΑΠΛΑ ΚΑΤΟΙΚΟΙ, ΑΝΕΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ ΑΥΤΟΔΙΑΘΕΣΗΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΩΣ ΛΑΟΣ, ΩΣ ΕΘΝΟΣ !!!

Αυτό το μήνυμα εκπέμπουν χρόνια τώρα οι “ιδιοκτήτες” αυτού του τόπου, και δυστυχώς εμείς αρνούμεθα να το ακούσουμε, να το κατανοήσουμε, να το αποκωδικοποιήσουμε, να το μεταφράσωμεν εις την Ελληνικήν και να πράξωμεν τα απαραίτητα, ΔΥΣΤΥΧΩΣ !!!

Και το επιμύθιο στην περιβόητη πλέον σύμβαση “Cooper”

Σε περίπτωση λήξης της σύμβασης (Cooper) το Δημόσιο «υποκαθίσταται μεν» στα δικαιώματα του αναδόχου, υποχρεώνεται όμως να πληρώσει σε αυτόν, τις μη αποσβεσθείσες δαπάνες του.

Δε φτάνει δηλαδή ότι η ξένη επιχείρηση (consortium), θα έχει στο μεταξύ πραγματοποιήσει αμύθητα κέρδη, αλλά θα ζητάει και απόσβεση (αποπληρωμή-αποζημίωση) των εγκαταστάσεών της από την εθνική οικονομία.

Δεν γνωρίζω τί απέγινε με τις αποζημιώσεις πρός το consortium (Hellenic Hydro-Electric and Metallurgical Corporation, Hugh l. Cooper & Co inc. And Chemical Construction) των εταιρειών απο το Ελληνικό δημόσιο, όμως αποτελεί αντικείμενο έρευνάς μου και θα επανέλθω όταν έχω αρκετά στοιχεία περί αυτών των αποζημιώσεων.

Ο λαός μας λέει “Εκεί που μας χρωστούσαν, μας πήραν και το βόδι”!!!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου