Κυριακή 8 Σεπτεμβρίου 2013

Η Συριακή αεράμυνα μπορεί να αντισταθεί τις 3 πρώτες κρίσιμες ημέρες της αμερικανικής επίθεσης

Το σύστημα συριακής αεράμυνας σύμφωνα με Ρώσους «ειδικούς στρατιωτικούς αναλυτές» διαθέτει την δυνατότητα να «αντισταθεί» με επιτυχία στην επερχόμενη αμερικανική επίθεση τουλάχιστον για τις 3 πρώτες κρίσιμες ημέρες έως την ελάττωση των αποθεμάτων σε πυραύλους Τόμαχωκ των αμερικανικών πλοίων .
Με μια πιο προσεκτική εξέταση προκύπτει ότι, παρά την πληθώρα των πεπαλαιωμένων συστημάτων που διαθέτει η συριακή αεράμυνα εξακολουθεί να έχει την επιχειρησιακή δυνατότητα να προβάλει μια αρκετά μεγάλη και σημαντική αντίσταση και είναι γενικά κατανοητό ότι αυτό είναι αναγκαίο για την ίδια, αναφέρει η ρωσική στρατιωτική ανάλυση.
Η κατανομή των στόχων – είναι πάντοτε ένα «δύσκολο πάζλ» κατά την επιχειρησιακή εκτέλεση τέτοιων συγκρούσεων τουλάχιστον από την πλευρά του επιτιθεμένου.
Ο «εισβολέας» (ΗΠΑ) απλά πρέπει κατά τις πρώτες ώρες να καταστρέψει ολοσχερώς την συριακή αεράμυνα ( DEAD) για να έχει « καθαρό ουρανό» ώστε να περάσει στο επόμενο στάδιο, αυτό των αεροπορικών βομβαρδισμών . Αντίθετα , η συριακή αεράμυνα θα επιδιώξει να «αποφύγει» πάση θυσία αυτές τις απώλειες για να μπορέσει στην συνέχεια να καταστρέψει τα «μέσα της επίθεσης» του αντιπάλου με σκοπό τον πολλαπλασιασμό των αμερικανικών απωλειών αυξάνοντας παράλληλα το «κόστος» των επιχειρήσεων για τις ΗΠΑ . Πρώτο στόχος για την Συρία αποτελούν οι πύραυλοι » Τόμαχωκ «.
Το σύστημα αεράμυνας της Συρίας θα αναγκαστεί να αντιμετωπίσει δύο παράλληλες αμερικανικές επιχειρήσεις . Η πρώτη , αφορά την απόκρουση της πρωτογενούς μαζικής επίθεσης πυραύλων» Τόμαχωκ » και η δεύτερη είναι η «παραδοσιακή προστασία» του εναέριου χώρου της από επιθέσεις βομβαρδιστικών αεροσκαφών διαφόρων τύπων συμπεριλαμβανομένων και F-22 Raptor κά .
Τώρα σχετικά με τα συστήματα που απαρτίζουν την συριακή αεράμυνα, το μεγαλύτερο μέρος τους αποτελεί κληρονομιά της σοβιετικής περιόδου με συστήματα πυραύλων μεσαίου βεληνεκούς όπως τα συστήματα S – 125 » Neva » , C – 125M » Pechora » , » Cube » ( μέχρι 200 συστήματα ) , » OSA » ( 14 συστοιχίες ) . Αναμένεται ότι τα 50 σύγχρονα αντιαεροπορικά συστήματα » Armour S – 13 » , «θα πράξουν το καθήκον τους στο ακέραιο» . Όλες αυτές οι συστοιχίες πυραύλων σε συνεργασία με τα αυτοκινούμενα αντιαεροπορικά πυροβόλα των 100 χιλιοστών, «KS – 19» τα 2500 πυροβόλα «Шилок» και τα 35 «Стрелι» θα αποτελέσουν το χαμηλότερο επίπεδο αντιαεροπορικής προστασίας των συριακών χερσαίων δυνάμεων που έχουν ήδη διασπαρθεί σε επιλεγμένες τοποθεσίες για την ασφάλεια τους από την επερχόμενη «καταιγίδα» .
Θα πρέπει να γίνει κατανοητό ότι η συριακή αεράμυνα έχει δημιουργηθεί με κύριο σκοπό την αντίσταση έναντι των πιθανών αντιπάλων της εμβέλειας ενός Ισραήλ και μίας Τουρκίας και όχι έναντι των ΗΠΑ . Το συριακό σύστημα αεράμυνας είναι ξεπερασμένο , επειδή δημιουργήθηκε για μεγάλης χρονικής διάρκειας χερσαίες επιχειρήσεις με χώρες επιπέδου Τουρκίας ή Ισραήλ αλλά όχι για επιθέσεις από αμερικανικούς πυραύλους Κρούζ και αεροσκάφη τύπου Στέλθ .
Η συριακή αεροπορία διαθέτει μέχρι στιγμής 150 μαχητικά αεροσκάφη MiG – 21 σε άγνωστη κατάσταση πτητικής διαθεσιμότητας αλλά δεν υπάρχει καμία εγγύηση ότι και τα 48 μαχητικά MiG – 29 τα πιο σύγχρονα που διαθέτει η συριακή αεροπορία ,θα είναι σε θέση να συμμετέχουν σε αεροπορικές επιχειρήσεις . Το ίδιο ισχύει και για τα 50 μαχητικά τύπου MiG – 23, MiG – 30 και MiG -25 . Σύμφωνα με διάφορες εκτιμήσεις η αεροπορική διαθεσιμότητα της συριακής αεροπορίας μπορεί να φθάσει κατ ‘ανώτατο όριο το 5 % . Τα τελευταία 10 χρόνια παραμελήθηκε η ενίσχυση της συριακής αεροπορίας σχεδόν σκοπίμως και επικεντρώθηκε η ανάπτυξη πυραυλικών αντιαεροπορικών συστημάτων για να αντιμετωπισθεί προφανώς η ισχυρότατη ισραηλινή αεροπορία .
Υπήρξε πολύς θόρυβος σχετικά με την αποτελεσματικότητα της συριακής αεράμυνας κατά την κατάρριψη του τουρκικού Φάντομ το 2012. Σε αυτήν την περίπτωση το σύστημα αεράμυνας λειτούργησε αποτελεσματικά « παγώνοντας στην ουσία τις τουρκικές ορέξεις» για συνέχιση από τουρκικής πλευράς τέτοιου τύπου επιχειρήσεων, αποκρύπτοντας παράλληλα την δομή του συριακού συστήματος αεράμυνας .
Θα ήταν αναγκαίο να είχε αναθεωρηθεί πλήρως η δομή του συστήματος ραντάρ της Συρίας διότι η κατάσταση στο τωρινό θέατρο των επιχειρήσεων θα είναι ριζικά διαφορετική . Κατά τις πρώτες 48 ώρες ο «εχθρός» ( ΗΠΑ) θα εκτοξεύσει μαζικά πολλούς πυραύλους Τόμαχωκ και κατευθυνόμενες βόμβες σε εκατοντάδες στόχους σε όλη την συριακή επικράτεια με το «κύριο πιάτο» να αποτελούν τα συριακά συστήματα τύπου SAM , και τα ραντάρ .
Ωστόσο , κατά το τελευταίο έτος η συριακή ανώτατη στρατιωτική άλλαξε κάποια πράγματα στον τομέα αυτόν κάτω όμως από την πίεση των περιστάσεων . Δημιούργησε δύο διοικήσεις αεράμυνας ( Βόρεια και Νότια ) , συμπεριλαμβάνοντας τα σημεία ελέγχου των μονάδων που χρησιμοποιούν ακόμα το απαρχαιωμένο σύστημα βραχέων κυμάτων , και ενσύρματων συστημάτων επικοινωνίας . Το αποτέλεσμα ήταν η «εύλογη αποκέντρωση» της διοίκησης και ελέγχου του συστήματος αεράμυνας της χώρας που εξασφαλίζει τον επιχειρησιακό έλεγχο ακόμα και κάτω από δυσμενέστατες συνθήκες μάχης αντισταθμίζοντας το κύριο ελάττωμα του παλαιού συστήματος διοίκησης με την χρήση νέων τεχνολογιών πιο « έξυπνων και ευέλικτων» παραλαμβάνοντας κονσόλες ελέγχου και συστήματα από την Ρωσική αμυντική βιομηχανία .
Στην πραγματικότητα , η Συρία διαθέτει μόνο δύο πραγματικά σύγχρονα ραντάρ όλα ρωσικής κατασκευής . Ένα στο όρος Jabal al- Harrah κοντά στη Δαμασκό και ένα ακόμη στο όρος Sanin . Είναι τοποθετημένα εκεί «για παρακολουθούν» το Ισραήλ και τη Μεσόγειο Θάλασσα , και συνδέονται με τα πιο σύγχρονα και αποτελεσματικά συστήματα αεράμυνας όπως το C- 200 . Ακόμα μία συστοιχία πυραύλων C – 200 καλύπτει στόχους σε απόσταση 150 χιλιόμετρων από τις ακτές στην Μεσόγειο καλύπτοντας συγχρόνως τα λιμάνια της Ταρτούς και της Λαττάκειας.
Τεχνικά , οι συριακές συστοιχίες αντιαεροπορικών πυραύλων έχουν το πλεονέκτημα έναντι του επιτιθέμενου στις τέσσερις μεγάλες πόλεις μίας και έχουν δημιουργήσει μία «αντιαεροπορική Ομπρέλα» πάνω από Δαμασκό , Χαλέπι , Χάμα και Ιντλίμπ . Η Homs δεν υφίσταται πλέον ως πόλη, διότι έχει μετατραπεί σε έναν σωρό από ερείπια και δεν υπάρχει τίποτα για να υπερασπιστεί κανείς, αναφέρει το δημοσίευμα . Η διάμετρο που διαγράφει αυτή η αντιαεροπορική ομπρέλα καταλαμβάνει χώρο άνω των 100 χιλιομέτρων. Σε αυτή την περίπτωση αφύλακτο παραμένει το ανατολικό μέρος της Συρίας από το Ιράκ και το Μπαχρέιν.
Με όλα αυτά τα δεδομένα η συριακή αεράμυνα «δύναται» να «αντέξει αυτές τις κρίσιμες τρεις ή τέσσερις ημέρες, όταν το απόθεμα πυραύλων από την αμερικανική ομάδα μάχης των αεροπλανοφόρων θα λιγοστέψει . Μετά – μόνο ο Θεός ξέρει

http://www.vz.ru//world/2013/9/6/649030.html
Γ. Μοτσάκος
Ειδικός σε Θέματα Άμυνας και Ασφάλειας Πληροφοριών

ΠΗΓΗ drougos.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου