Του Ν. Λυγερού
Η άσεμνη συμπεριφορά της εξουσίας φαίνεται όλο και πιο ξεκάθαρα, διότι αντιλαμβάνεται ότι ο δογματισμός δεν μπορεί επί της ουσίας να φέρει κάποιο αποτέλεσμα για την πατρίδα μας. Και η αντιπολίτευση από την πλευρά της καθυστερεί να πάρει κάποια απόφαση που να είναι θετική ακόμα και σε βάθος χρόνου. Η κυβέρνηση σκέφτεται ήδη τις εκλογές με διάφορα σενάρια, αλλά αυτή είναι η γενική ιδέα. Ενώ η αντιπολίτευση εξετάζει το σωστό timing. Δεν είχαμε λοιπόν τίποτα άλλο να ζήσουμε παρά μόνο και πάλι τις συνέπειες του κομματισμού. Με άλλα λόγια δεν είναι η κυβέρνηση που κρατιέται στην εντατική, αλλά η αντιπολίτευση που την έχει σε τεχνητή τροφοδοσία και απλώς θέλει να τη διακόψει την κατάλληλη στιγμή, δηλαδή μετά την ψήφιση άλλων μέτρων για να μην είναι υπεύθυνη για την κατάσταση. Το γελοίο της υπόθεσης είναι το εξής. Αυτή η κυβέρνηση ήθελε ν’ αποδείξει ότι το κόμμα της μπορούσε να πάρει την εξουσία και τίποτα άλλο. Και η αντιπολίτευση που το αντιλήφθηκε θέλει να εκδικηθεί την ήττα της στις εκλογές αφήνοντας τη να απολαύσει τα δεινά της κυβέρνησης ότι δηλαδή η κατάσταση δεν μπορεί να ελεγχθεί και να ξεφύγει αναπόφευκτα. Έχουμε λοιπόν μια αντιπαράθεση μεταξύ κομματόσκυλων που δεν μπορεί να μας οδηγήσει πουθενά. Οι μεν θέλουν να ξηλώσουν τα πάντα και οι δε τους αφήνουν έως εκεί που δεν πάει άλλο. Είναι λοιπόν ένα μάθημα που παίρνει ο ελληνικός λαός από τα όρια της εξουσίας του κομματισμού. Και μετά θ’ αναγκαστεί ν’ αρχίσει τα πάντα από την αρχή γιατί δεν έγινε τίποτα.
Γιατί ήταν ανάγκη να ζήσουμε το τίποτα;
Του Ν. Λυγερού
Του Ν. Λυγερού
Όσοι είχαν την ελπίδα ότι η ελπίδα υπάρχει αναρωτιούνται τώρα μετά από τόση σπατάλη χρόνου λόγω έλλειψης στρατηγικής, ποιο ήταν το όφελος να ζήσουμε αυτό το τίποτα. Έχει ενδιαφέρον να εξετάσουμε και τη συμπεριφορά όλων αυτών που κατηγορούσαν τους προηγούμενους για τα πάντα από τη λαμογιά έως την προδοσία, να λένε τώρα ακριβώς τα ίδια για τους επόμενους. Λες και δεν υπήρχε καμία επιλογή κι ήμασταν καταδικασμένοι να ζήσουμε τις ίδιες κομπίνες και την ίδια διαφθορά από το σύστημα που είναι σάπιο έως το κόκαλο, αφού δεν μπορεί να αποφύγει την κομματική εκμετάλλευση, για να στηρίξει μία εθνική στρατηγική. Δεν μας ενδιαφέρουν όλοι όσοι έχουν ενοχές για την κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε, επειδή έκαναν λάθος επιλογή και μάλιστα πολλές φορές. Η ενοχή τους δεν αλλάζει τίποτα ακόμα κι αν τους συγχωρούμε επειδή δεν ήξεραν και πίστεψαν στο κενό της αλλαγής, ενώ ήταν μία μορφή κομματισμού ακόμα χειρότερη. Συγχωρούμε και αυτούς που έγιναν βουλευτές για να κάνουν κάτι ακόμα κι αν αυτό ήταν εναντίον των αξιών τους αφού τώρα ξέρουν την αλήθεια. Το μόνο που μας ενδιαφέρει είναι ποιοι θα παλέψουν μαζί μας για την ανασυγκρότηση της πατρίδας μας μετά από αυτήν την κωμικοτραγική κατάσταση που διανύουμε. Διότι όχι μόνο δεν έγινε καμιά αλλαγή, αλλά επιστρέψαμε χρόνια πίσω τζάμπα, το τζάμπα βέβαια τρόπος του λέγειν διότι με τους ελέγχους που έχουμε το κόστος είναι τεράστιο. Κι όσοι μας μιλούν για εθνική κυριαρχία, τα λόγια τους έγιναν ψιλά γράμματα για τις πράξεις τους. Ας τελειώσουμε λοιπόν αυτήν την κομματοκρατία όσο πιο γρήγορα γίνεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου