Ένα αδυσώπητο παιχνίδι σχετικά με το ποιος είναι το απόλυτο
«αφεντικό» στις διαπραγματεύσεις της Ελλάδας με τους Θεσμούς εξελίσσεται
τα τελευταία εικοσιτετράωρα, τη στιγμή που κλιμάκια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου
βρίσκονται στην Αθήνα για συζητήσεις σχετικά με την δεύτερη αξιολόγηση
κι ενώ ήδη διακυβεύεται η συμμετοχή του διεθνούς οργανισμού στο ελληνικό
πρόγραμμα.
Ωστόσο, εκείνος που έσπευσε να βάλει «φωτιά» στις εν
εξελίξει παρασκηνιακές διαβουλεύσεις ήταν ο Τζέρι Ράις, ο οποίος τόνισε
πως οι εκπρόσωποι του ΔΝΤ που βρίσκονται στην ελληνική πρωτεύουσα
συζητούν και για ένα πιθανό νέο πρόγραμμα της Ελλάδας με το Ταμείο.
Αυτό πρακτικά σημαίνει ένα και μόνο πράγμα: κυβέρνηση και ΔΝΤ έχουν στα «σκαριά» ένα «Μνημόνιο 4», το οποίο δείχνουν έτοιμοι να μας το σερβίρουν και μάλιστα πολύ σύντομα!
Ο Τζέρι Ράις
Μάλιστα, σύμφωνα με τα όσα δήλωσε ο κ. Ράις, το αίτημα για αυτό το «νέο πρόγραμμα» έχει διατυπωθεί από την ελληνική κυβέρνηση, ωστόσο ο ίδιος έσπευσε να επισημάνει πως άλλο πράγμα είναι η συζήτηση για την αξιολόγηση και άλλο η κουβέντα για το νέο αυτό πρόγραμμα.
Τι θα είναι αυτό το νέο Μνημόνιο
Ο εκπρόσωπος του Ταμείου, εξάλλου, επιχείρησε να δώσει μια πρώτη πρόγευση αυτού του νέου προγράμματος, σημειώνοντας: «Επιθυμία του ΔΝΤ, είναι να πετύχει ένα πρόγραμμα που θα βοηθήσει την Ελλάδα να επιστρέψει σε τροχιά βιώσιμης ανάπτυξης και βιώσιμων δημόσιων οικονομικών».
Επανέλαβε δε πως «το Ταμείο είναι διατεθειμένο να λάβει μέρος σε ένα πρόγραμμα με στόχο για πρωτογενές πλεόνασμα 1,5% και το οποίο θα προβλέπει αξιόπιστες μεταρρυθμίσεις και μια σημαντική ελάφρυνση χρέους».
Παράλληλα, άφησε αιχμές για το υπάρχον πρόγραμμα, δηλαδή το «Μνημόνιο 3», σημειώνοντας: «Δε θεωρούμε ότι οι μη ρεαλιστικοί στόχοι του 3,5%, μπορούν να επιτευχθούν με το σημερινό πρόγραμμα». Εντούτοις έσπευσε να χαρακτηρίσει ως «θετική εξέλιξη» το γεγονός ότι ολοκληρώθηκε η πρώτη αξιολόγηση.
Με απλά λόγια, «μια στο καρφί και μια στο πέταλο» το ΔΝΤ: από τη μια φαίνεται να θέλει ελάφρυνση του χρέους, από την άλλη ζητάει περισσότερα μέτρα, δηλαδή να εφαρμοστεί ένα «Μνημόνιο 4» και παράλληλα ρίχνει «σπόντες» και για τους στόχους του παρόντος Μνημονίου.
Κι αυτό δεν είναι παρά μόνο η μία όψη του νομίσματος.
Αυτό πρακτικά σημαίνει ένα και μόνο πράγμα: κυβέρνηση και ΔΝΤ έχουν στα «σκαριά» ένα «Μνημόνιο 4», το οποίο δείχνουν έτοιμοι να μας το σερβίρουν και μάλιστα πολύ σύντομα!
Ο Τζέρι Ράις
Μάλιστα, σύμφωνα με τα όσα δήλωσε ο κ. Ράις, το αίτημα για αυτό το «νέο πρόγραμμα» έχει διατυπωθεί από την ελληνική κυβέρνηση, ωστόσο ο ίδιος έσπευσε να επισημάνει πως άλλο πράγμα είναι η συζήτηση για την αξιολόγηση και άλλο η κουβέντα για το νέο αυτό πρόγραμμα.
Τι θα είναι αυτό το νέο Μνημόνιο
Ο εκπρόσωπος του Ταμείου, εξάλλου, επιχείρησε να δώσει μια πρώτη πρόγευση αυτού του νέου προγράμματος, σημειώνοντας: «Επιθυμία του ΔΝΤ, είναι να πετύχει ένα πρόγραμμα που θα βοηθήσει την Ελλάδα να επιστρέψει σε τροχιά βιώσιμης ανάπτυξης και βιώσιμων δημόσιων οικονομικών».
Επανέλαβε δε πως «το Ταμείο είναι διατεθειμένο να λάβει μέρος σε ένα πρόγραμμα με στόχο για πρωτογενές πλεόνασμα 1,5% και το οποίο θα προβλέπει αξιόπιστες μεταρρυθμίσεις και μια σημαντική ελάφρυνση χρέους».
Παράλληλα, άφησε αιχμές για το υπάρχον πρόγραμμα, δηλαδή το «Μνημόνιο 3», σημειώνοντας: «Δε θεωρούμε ότι οι μη ρεαλιστικοί στόχοι του 3,5%, μπορούν να επιτευχθούν με το σημερινό πρόγραμμα». Εντούτοις έσπευσε να χαρακτηρίσει ως «θετική εξέλιξη» το γεγονός ότι ολοκληρώθηκε η πρώτη αξιολόγηση.
Με απλά λόγια, «μια στο καρφί και μια στο πέταλο» το ΔΝΤ: από τη μια φαίνεται να θέλει ελάφρυνση του χρέους, από την άλλη ζητάει περισσότερα μέτρα, δηλαδή να εφαρμοστεί ένα «Μνημόνιο 4» και παράλληλα ρίχνει «σπόντες» και για τους στόχους του παρόντος Μνημονίου.
Κι αυτό δεν είναι παρά μόνο η μία όψη του νομίσματος.
Ρέγκλινγκ και Σόιμπλε «φρενάρουν» τη συζήτηση για το ελληνικό χρέος
Τη στιγμή που ο αμερικανικός Θεσμός του διαβόητου «Κουαρτέτου» διαπραγματεύεται επί ελληνικού εδάφους την παραμονή του στο Μνημόνιο, ο επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ESM), Κλάους Ρέγκλινγκ, ακολουθεί πιστά τη γραμμή του Βερολίνου, επιχειρώντας, με πολύ εύσχημο τρόπο, να σταματήσει οποιαδήποτε προσπάθεια να ανοίξει η κουβέντα για το δημόσιο χρέος της Ελλάδας.
Μιλώντας σε δημοσιογράφους το απόγευμα της περασμένης Πέμπτης (27/10/2016), ο κ. Ρέγκλινγκ προσπάθησε να πείσει άπαντες ότι η Ελλάδα δεν έχει κανένα λόγο να ξεκινήσει διαβουλεύσεις για το χρέος, με τη δικαιολογία πως δανείζεται με πολύ φθηνό επιτόκιο μέσω του ESM.
«Μπορεί το εθνικό χρέος της Ελλάδας να έχει ανέλθει κοντά στο 180% επί του ΑΕΠ της χώρας, μετά τη χρηματοπιστωτική κρίση, ωστόσο αυτό δεν παίζει κανένα ρόλο, αν πληρώνει επιτόκιο μόλις 1%. Αυτή τη στιγμή η Αθήνα πληρώνει λιγότερο για το χρέος της, σε σχετικούς όρους, από ό,τι οι κυβερνήσεις στη Γαλλία και το Βέλγιο, λόγω του φθηνού δανεισμού από τον ESM», τόνισε ο ίδιος.
Και, επειδή πίσω από μια δήθεν αγαθή πρόθεση κρύβεται η πραγματική σκοπιμότητα, ο επικεφαλής του ESM σημείωσε, σύμφωνα με την Wall Street Journal: «Συμφωνώ περισσότερο (σ.σ. για το ζήτημα του χρέους) με τον Σόιμπλε, από ό,τι με την Λαγκάρντ».
«Ζεσταίνεται» η νέα οικονομική δικτατορία του Βερολίνου
Μια σημαντική λεπτομέρεια: Το σενάρια για μια προ των πυλών οικονομική «δυαρχία» Σόιμπλε – Ρέγκλινγκ αποδεικνύονται και από την εξαιρετικά ύπουλη τοποθέτηση του Γερμανού υπουργού Οικονομικών την Παρασκευή (28/10/2016) από την Μπρατισλάβα, όπου δήλωσε με έμφαση ότι ο ESM θα μπορούσε να αναλάβει ορισμένες από τις ευθύνες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την τήρηση των προϋπολογισμών στην ευρωζώνη.
Ουσιαστικά ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών θέλει ακόμη μία πιο τεχνοκρατική επιτροπεία πάνω στους ευρωπαϊκούς προϋπολογισμούς, παρακάμπτοντας στην πράξη τις όποιες πολιτικές ενστάσεις απέναντι στη λιτότητα.
Ειδικότερα, ο κ. Σόιμπλε τόνισε πως όσο δεν υφίσταται μία ευρωπαϊκή νομισματική ένωση -κάτι που δήλωσε ότι δεν πρόκειται να μεταβληθεί στο προσεχές μέλλον- η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα μπορούσε να αναλάβει έναν περισσότερο πολιτικό ρόλο, ενώ το βάρος της επίβλεψης των δημοσιονομικών πολιτικών θα μπορούσε να το επωμισθεί ο ESM.
«Τυπικώς, η εφαρμογή εναπόκειται στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Η τωρινή Επιτροπή έχει επιλέξει να έχει πιο πολιτικό ρόλο και έχει το απόλυτο δικαίωμα να το πράξει. Όμως αυτό κάνει πολύ πιο δύσκολη την αποστολή να επιβληθεί η συμμόρφωση», υπογράμμισε ο Σόιμπλε.
«Ίσως ο ESM θα μπορούσε να διαδραματίσει έναν ρόλο σε μερική σύμπραξη με την Κομισιόν για εκείνες της υποθέσεις συμμόρφωσης που αυτή δεν μπορεί να επιβάλει», πρόσθεσε.
Όπως γίνεται κατανοητό από τα παραπάνω, η Ελλάδα βρίσκεται για πολλοστή φορά στο έλεος των δανειστών, που επιχειρούν με κάθε τρόπο να εκμεταλλευτούν τη δεινή διαπραγματευτική θέση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, εφαρμόζοντας την πάγια τακτική του μαστίγιου, που είναι τα Μνημόνια και του καρότου, που εν προκειμένω είναι η συζήτηση για το χρέος.
Η χώρας μας, υπό τις παρούσες συνθήκες, είναι καταδικασμένη να στροβιλίζεται στον φαύλο κύκλο των μνημονιακών διαταγών που επιβάλλουν οι δανειστές. Το ζήτημα είναι έως πότε;
Γιατί, εδώ και αρκετό καιρό, η λέξη Μνημόνιο δεν συνεπάγεται χρήμα, αλλά αίμα από πλευράς των Ελλήνων φορολογουμένων. Εάν η κυβέρνηση δεν σταματήσει αυτή την αέναη αφαίμαξη και αρκείται μόνο στα «τσιτάτα» του κ. Τσίπρα ότι «Ευρώπη και αλληλεγγύη α λα καρτ δεν υφίστανται», το μείγμα οργής και εξαθλίωσης που πνίγει εδώ και αρκετό καιρό τους πολίτες θα ξεχειλίσει, με απρόβλεπτες συνέπειες.
Τη στιγμή που ο αμερικανικός Θεσμός του διαβόητου «Κουαρτέτου» διαπραγματεύεται επί ελληνικού εδάφους την παραμονή του στο Μνημόνιο, ο επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ESM), Κλάους Ρέγκλινγκ, ακολουθεί πιστά τη γραμμή του Βερολίνου, επιχειρώντας, με πολύ εύσχημο τρόπο, να σταματήσει οποιαδήποτε προσπάθεια να ανοίξει η κουβέντα για το δημόσιο χρέος της Ελλάδας.
Μιλώντας σε δημοσιογράφους το απόγευμα της περασμένης Πέμπτης (27/10/2016), ο κ. Ρέγκλινγκ προσπάθησε να πείσει άπαντες ότι η Ελλάδα δεν έχει κανένα λόγο να ξεκινήσει διαβουλεύσεις για το χρέος, με τη δικαιολογία πως δανείζεται με πολύ φθηνό επιτόκιο μέσω του ESM.
«Μπορεί το εθνικό χρέος της Ελλάδας να έχει ανέλθει κοντά στο 180% επί του ΑΕΠ της χώρας, μετά τη χρηματοπιστωτική κρίση, ωστόσο αυτό δεν παίζει κανένα ρόλο, αν πληρώνει επιτόκιο μόλις 1%. Αυτή τη στιγμή η Αθήνα πληρώνει λιγότερο για το χρέος της, σε σχετικούς όρους, από ό,τι οι κυβερνήσεις στη Γαλλία και το Βέλγιο, λόγω του φθηνού δανεισμού από τον ESM», τόνισε ο ίδιος.
Και, επειδή πίσω από μια δήθεν αγαθή πρόθεση κρύβεται η πραγματική σκοπιμότητα, ο επικεφαλής του ESM σημείωσε, σύμφωνα με την Wall Street Journal: «Συμφωνώ περισσότερο (σ.σ. για το ζήτημα του χρέους) με τον Σόιμπλε, από ό,τι με την Λαγκάρντ».
«Ζεσταίνεται» η νέα οικονομική δικτατορία του Βερολίνου
Μια σημαντική λεπτομέρεια: Το σενάρια για μια προ των πυλών οικονομική «δυαρχία» Σόιμπλε – Ρέγκλινγκ αποδεικνύονται και από την εξαιρετικά ύπουλη τοποθέτηση του Γερμανού υπουργού Οικονομικών την Παρασκευή (28/10/2016) από την Μπρατισλάβα, όπου δήλωσε με έμφαση ότι ο ESM θα μπορούσε να αναλάβει ορισμένες από τις ευθύνες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την τήρηση των προϋπολογισμών στην ευρωζώνη.
Ουσιαστικά ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών θέλει ακόμη μία πιο τεχνοκρατική επιτροπεία πάνω στους ευρωπαϊκούς προϋπολογισμούς, παρακάμπτοντας στην πράξη τις όποιες πολιτικές ενστάσεις απέναντι στη λιτότητα.
Ειδικότερα, ο κ. Σόιμπλε τόνισε πως όσο δεν υφίσταται μία ευρωπαϊκή νομισματική ένωση -κάτι που δήλωσε ότι δεν πρόκειται να μεταβληθεί στο προσεχές μέλλον- η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα μπορούσε να αναλάβει έναν περισσότερο πολιτικό ρόλο, ενώ το βάρος της επίβλεψης των δημοσιονομικών πολιτικών θα μπορούσε να το επωμισθεί ο ESM.
«Τυπικώς, η εφαρμογή εναπόκειται στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Η τωρινή Επιτροπή έχει επιλέξει να έχει πιο πολιτικό ρόλο και έχει το απόλυτο δικαίωμα να το πράξει. Όμως αυτό κάνει πολύ πιο δύσκολη την αποστολή να επιβληθεί η συμμόρφωση», υπογράμμισε ο Σόιμπλε.
«Ίσως ο ESM θα μπορούσε να διαδραματίσει έναν ρόλο σε μερική σύμπραξη με την Κομισιόν για εκείνες της υποθέσεις συμμόρφωσης που αυτή δεν μπορεί να επιβάλει», πρόσθεσε.
Όπως γίνεται κατανοητό από τα παραπάνω, η Ελλάδα βρίσκεται για πολλοστή φορά στο έλεος των δανειστών, που επιχειρούν με κάθε τρόπο να εκμεταλλευτούν τη δεινή διαπραγματευτική θέση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, εφαρμόζοντας την πάγια τακτική του μαστίγιου, που είναι τα Μνημόνια και του καρότου, που εν προκειμένω είναι η συζήτηση για το χρέος.
Η χώρας μας, υπό τις παρούσες συνθήκες, είναι καταδικασμένη να στροβιλίζεται στον φαύλο κύκλο των μνημονιακών διαταγών που επιβάλλουν οι δανειστές. Το ζήτημα είναι έως πότε;
Γιατί, εδώ και αρκετό καιρό, η λέξη Μνημόνιο δεν συνεπάγεται χρήμα, αλλά αίμα από πλευράς των Ελλήνων φορολογουμένων. Εάν η κυβέρνηση δεν σταματήσει αυτή την αέναη αφαίμαξη και αρκείται μόνο στα «τσιτάτα» του κ. Τσίπρα ότι «Ευρώπη και αλληλεγγύη α λα καρτ δεν υφίστανται», το μείγμα οργής και εξαθλίωσης που πνίγει εδώ και αρκετό καιρό τους πολίτες θα ξεχειλίσει, με απρόβλεπτες συνέπειες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου