Του Ν. Λυγερού
Όσοι προσπαθούν να βγάλουν τα βιβλία μας από τον πολιτισμό, γιατί θεωρούν ότι είναι το τέλος του βιβλιοκεντρισμού, να ξέρουν ότι πάνω σε αυτά τα βιβλία θα γράψουμε πώς τους βοηθήσαμε έμπρακτα να φύγουν, όπως έγινε με τους εικονοκλάστες ενώ οι εικόνες είναι ακόμα μαζί μας εδώ και αιώνες. Δεν πρόκειται να φοβηθούμε τους βιβλιοκλάστες όσο ισχυροί και να είναι και πιστεύουν ότι είναι λόγω τεχνητής εξουσίας. Τα βιβλία επέζησαν από τις γενοκτονίες και γενικότερα τις βαρβαρότητες. Αυτό έλειπε λοιπόν να μας τρομοκρατήσουν ανίκανοι. Αυτό που δεν μας σκοτώνει, μας δυναμώνει. Ακόμα και αν αποφασίσουν να κάψουν τα βιβλία επίσημα, εμείς θα αντισταθούμε και θα γράψουμε ακόμα περισσότερα μόνο και μόνο επειδή ξέρουμε ότι ανήκουν στην Ανθρωπότητα. Από τη στιγμή που η κοινωνία επέλεξε να βάλει στην εξουσία κομματόσκυλα που δεν έχουν καμία πολιτική εμβέλεια γιατί ξέρουν μόνο για κομματικές συνεδριάσεις όπου όλα είναι στημένα χωρίς να υπάρχει κανένα βάθος, είναι αναμενόμενο να υπάρχουν τέτοιες παράλογες απαιτήσεις. Όμως βλέπουμε ότι πρόκειται για μια εξουσία που θέλει να αλλάξει καταστάσεις πριν φύγει γιατί βλέπει ότι δεν έχει μέλλον, δεν πρόκειται να κάνουμε πίσω ούτε βήμα. Διότι ξέρουμε ότι τα βιβλία θα είναι ακόμα και σε κρυστάλλους για να αντέξουν τις επιθέσεις της βαρβαρότητας. Και οι βιβλιοκλάστες είναι εχθροί της Ανθρωπότητας κι όχι μόνο της Ελλάδας.
Οι βιβλιοκλάστες δεν θα περάσουν
Του Ν. Λυγερού
Οι βιβλιοκλάστες δεν θα περάσουν γιατί η κατάργηση των βιβλίων είναι βαρβαρότητα όχι μόνο ενάντια στους πολιτισμούς, αλλά και στην ίδια την Ανθρωπότητα. Τα βιβλία δεν είχαν πάντα το ίδιο υλικό υπόβαθρο: πάπυροι, ρολά, δέρματα, υφάσματα, βαμβάκια, ξύλα. Όμως ποτέ δεν άλλαξε η ουσία τους. Και πάντα αποτελούσαν γέφυρες του Χρόνου που ενώνουν διαφορετικές εποχές έτσι οι άνθρωποι να μην είναι εγκλωβισμένοι μέσα στις κοινωνίες της λήθης και της αδιαφορίας. Έτσι κι αν υπήρξαν πολλά συστήματα βαρβαρότητας που προσπάθησαν να αφανίσουν τα βιβλία, επειδή ήταν ριζοσπαστικά συστήματα που δεν ήθελαν καμιά σχέση με το παρελθόν, όπως έγινε με την λεγόμενη πολιτιστική επανάσταση στην Κίνα που κατάστρεψε πρώτα τα βιβλία και μετά τους αναγνώστες τους λόγω της επικινδυνότητας. Όσοι καταστρέφουν βιβλία, δεν σταματούν ποτέ εκεί. Διότι η καταστροφή τους είναι πάντα η αρχή. Γι’ αυτόν τον λόγο οι άνθρωποι μετά την αρχή της ιστορίας είναι και οι προστάτες των βιβλίων. Και αυτό το μαθαίνουν από μικρή ηλικία όταν καταλαβαίνουν ότι δεν είναι χαρτί κι ότι δεν πρέπει να τα σχίζουν. Διότι είναι πράξη βαρβαρότητας. Έτσι κάθε φορά που ένας λαός άφησε μια εξουσία να καταστρέψει τα βιβλία, στη συνέχεια ήταν ο ίδιος θύμα αυτής της βαρβαρότητας. Τα βιβλία έχουν μέσα τους κομμάτια Ανθρωπότητας και λειτουργούν ως πρόγονοι των υπερδομών.
Όταν βάζεις Δημοψήφισμα Κυριακή του Πάσχα
Του Ν. Λυγερού
Όταν βάζεις Δημοψήφισμα Κυριακή του Πάσχα σε μια χώρα η οποία είναι επίσημα κοσμική, θέλεις να δείξεις ότι θα καταπατήσεις όλα τα σύμβολα των Χριστιανών ακόμα και τα πιο θεμελιακά. Έχεις μέσα σου μια προγραμματισμένη βαρβαρότητα που απειλεί κάθε άνθρωπο που θέλει να είναι πιστός και να είναι ελεύθερος. Όταν η συμπεριφορά σου είναι δικτατορική γιατί κατά βάθος θέλεις να είσαι ένας νέος σουλτάνος σε μια χώρα που δεν έχει καν χαλιφάτο. Αλλά βέβαια ήδη συνεργάζεσαι με τρομοκρατικές οργανώσεις για να κατασπαράξεις τους ανθρώπους του βιβλίου και για να αποκαλέσεις αιρετικούς όσους διαβάζουν για την ελευθερία. Δεν σου φτάνουν οι μουσουλμάνοι που είναι φιλικοί, θέλουν μόνο τους ακραίους ισλαμιστές για να υπηρετήσουν τη βαρβαρότητα του με κλειστά τα μάτια δίχως ερωτήσεις. Αυτό που δεν έχεις προβλέψει είναι ότι το σκοτάδι δεν κερδίζει ποτέ στο τέλος γιατί το φως πάντα νικά κι αν καθυστερεί είναι μόνο επειδή οι άνθρωποι δεν το πιστεύουν από την αρχή γιατί δυσκολεύονται. Όμως μετά έρχονται πάντα οι Δίκαιοι για να δείξουν την πορεία για τη συνέχεια. Από εκείνη τη στιγμή να προσέχεις γιατί τότε αρχίζει το τέλος της εξουσίας της βαρβαρότητας επειδή η ίδια η Ανθρωπότητα δεν θέλει άλλους αθώους κι αρχίζει την αντεπίθεση. Αυτή υπάρχει πάντα μετά. Είναι η Ανάσταση!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου