Μπορεί η Κίνα να παρουσιάζεται ως ενδιάμεσο που είναι απαραίτητο μεταξύ της Βόρειας Κορέας και της Αμερικής αλλά όλοι ξέρουμε πως είναι στην πραγματικότητα η σύμμαχός της. Μπορεί να λέει ότι θα σταματήσει να εισάγει σιδηρομεταλλεύματα, κάρβουνο και ψάρια αλλά βέβαια από τις αρχές Σεπτεμβρίου διότι ουσιαστικά θέλει να κερδίσει χρόνο. Αυτό που έχει σημασία είναι πώς παίζει η Αμερική με τις συμμαχίες της και τις τεχνικές κλιμάκωσης σε στρατιωτικό επίπεδο πάντα σε συντονισμό με την υψηλή στρατηγική για το μέλλον της περιοχής. Το πρόβλημα δεν είναι μόνο η προστασία της Νότιας Κορέας ή ακόμα και του νησιού Guam αλλά η αποτελεσματική αντιμετώπιση μιας παράλογης δικτατορίας που δεν έχει καταλάβει ακόμα ότι είναι μια κινεζική μαριονέτα δίχως καμία αληθινή πρωτοβουλία. Διότι όσο υπηρετεί τα συμφέροντα της Κίνας, μπορεί να κάνει ό,τι θέλει αλλά μόνο σε αυτό το πλαίσιο. Η ίδια η Αμερική το ξέρει και η Ευρωπαϊκή Ένωση το βλέπει. Οι τεχνικές κλιμάκωσης είναι απαραίτητες για να πιέσουν τη διπλωματία που θα ήθελε να μην έχει να κάνει απολύτως τίποτα για να μην έχει καμία ευθύνη. Όμως η περίπτωση της δικτατορίας της Βόρειας Κορέας είναι ανάλογη με το ναζιστικό καθεστώς, το σοβιετικό καθεστώς. Με άλλα λόγια δεν θα τελειώσει από μόνη της. Και η προστασία της Ανθρωπότητας είναι η μόνη προτεραιότητα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου