Μελετάτε την ιστορία των τελευταίων 100 χρόνων, μια μελέτη που θα παρουσιαστεί στο επόμενο βιβλίο σας (κι αυτό τεκμηριωμένο από δύο ιστορικούς) Ποια ειναι η άποψη σας για το θέμα της ονομασίας και της… ιστορίας των Σκοπίων;
-Το θέμα έχει δυο διαστάσεις, τι συμβαίνει από την αρχαία εποχή και τι έγινε μετά το 1991. Εάν μελετήσει κανείς με προσοχή και τις δυο περιπτώσεις είναι… εξοργιστικές. «Βγαίνεις από τα ρούχα σου» με τα εγκλήματα που έχουν μεθοδευτεί. Όταν ξεκίνησε αυτή η υπόθεση (για την ονομασία) το 1991, πραγματικά κανένας δεν ήξερε ότι τα χώματα, ο τόπος που περιβάλει τα Σκόπια λέγεται … Δαρδανία; Μόνο εγώ το ήξερα και μερικοί πολύ καλοί ιστορικοί και μελετητές; Γιατί εμείς ξέρουμε ότι υπάρχουν χάρτες του 6ου αιώνα και επί 1000 χρόνια αυτό το χώμα λεγόταν Δαρδανία, δεν λεγόταν Μακεδονία. Πως είναι δυνατόν να μην το γνώριζε αυτό η Κυβέρνηση Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, που θέλω να πω απερίφραστα εγκλημάτησε με την πολιτική της σε αυτό το θέμα, με κορωνίδα την ρήση του εκλιπόντος κ.Μητσοτάκη ότι «σε 10 χρόνια δεν θα συζητάει κανένας για αυτό το θέμα». Να λοιπόν που 26 χρόνια μετά συζητάμε για αυτό το θέμα.
Η χώρα -έχετε πει στο παρελθόν- ανέδειξε εθνάρχες, στους οποίους δεν συμπεριλαμβάνονται ο Καποδίστριας και ο Κολοκοτρώνης. Θεωρείτε λοιπόν ότι το πολιτικό προσωπικό της χώρας αποδείχθηκε ή αποδεικνύετι κατώτερο των περιστάσεων;
-Αβίαστα θα σας πω – με την μελέτη μάλιστα των τελευταίων 100 ετών που κάνω συστηματικά για το επόμενο βιβλίο μου- ότι η Ελλάδα είχε ηγέτες κατώτερους των περιστάσεων, στη συντριπτική ιστορική πραγματικότητα κατά πλειοψηφία. Υπήρξαν κι ένας, δυο, τρεις που στάθηκαν σωστά χωρίς να θέλω να επεκταθώ για του ποιοι ήταν, αλλά μπορώ να θυμηθώ τον Καποδίστρια που εκτελέστηκε από τους Έλληνες και τον Κολοκοτρώνη. Υπάρχουν νεότεροι που έκαναν δουλειά υπέρ της πατρίδος και άλλοι που δεν την έκαναν. Για να σας πω λίγο πιο συγκεκριμένα, αυτή η τραγική περίπτωση να χάσουμε το όνομα και μαζί με το όνομα να χάσουμε και τα χώματα της Μακεδονίας, γιατί είναι γελοίο αυτό που λένε, ότι θα δοθεί όνομα με γεωγραφικό προσδιορισμό. Έτσι έλεγε η κα Μπακογιάννη πρόσφατα σε συνεντεύξεις που έδωσε. Τι σημαίνει γεωγραφικό προσδιορισμός; Υπάρχει γεωγραφικός προσδιορισμός που δεν συμπεριλαμβάνει ιστορία και έδαφος; Δεν υπάρχει. Δεν μπορώ να πω εγώ ονομάζω το κράτος μου Όλυμπος και δεν διεκδικώ αυτόματα την ιστορία του Ολύμπου και ό,τι έχει πάνω. Είναι αστεία πράγματα και η θέση είναι εγκληματική. Εγώ διαφωνώ κάθετα με το ότι έγινε ένας θρίαμβος στο Βουκουρέστι, αλλά αυτό που συνέβη πραγματικά ήταν μια καλά συγκαλυμμένη ντροπή. Δηλαδή αν το πουν τώρα άνω Μακεδονία είμαστε εντάξει; Όχι δεν είμαστε εντάξει, το 80% των Ελλήνων.
Για τη στάση της κυβέρνησης και του υπουργείου εξωτερικών…
-Ακουσα και τον κ. Κοτζιά να λέει «δεν έχει σημασία αν θα διαφωνήσει το κόμμα του κ.Καμμένου, αλλά η πλειοψηφία των βουλευτών». Αν δηλαδή οι 300 ψηφίσουν ότι η Ελλάδα πρέπει να δοθεί στη Γερμανία, στην Τουρκία ή οπουδήποτε αλλού εμείς θα πρέπει να το δεχτούμε επειδή το ψήφισαν; Δεν γίνεται αυτό το πράγμα. Η πλειοψηφία η οποία εκχωρεί ονόματα τα οποία είναι η σάρκα της σάρκας της Ελλάδας, όπως είναι η Μακεδονία δεν έχει το δικαίωμα να το ψηφίσει καμία Κυβέρνηση…
Τους εκπροσώπους του λαού τους αναδεικνύει ο ίδιος ο λαός. Μήπως, λοιπόν, έχει να κάνει με όλους ή έστω με τους περισσότερους Έλληνες και όχι μόνο με τους εκπροσώπους μας;
-Δέχομαι, από τη στιγμή που υπέγραψα το ψήφισμα για το συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης, το οποίο καλώ και από αυτή τη θέση όλους να σηκωθούν από τον καναπέ τους και να πάνε έστω και βουβοί, χωρίς να χρειάζεται να φωνάξουν, να πάνε εκεί, ένα ελληνικό κορμί να πάει με τα υπόλοιπα ελληνικά κορμιά να σταθούν δίπλα και να πει σιωπηρά ότι «η Μακεδονία είναι Ελλάδα». Όσον αφορά την ερώτηση σας, βεβαίως ο λαός έχει εγκληματήσει εις βάρος του αμέσως μετά τους πολιτικούς. Αυτό όμως, το ότι εγκληματεί μεγάλο μέρος του λαού εναντίον του εαυτού του και της ιστορίας αυτού του τόπου εμένα δεν με καλύπτει εμένα και εγώ ως λαός, λέω αυτά που λέω και στηρίζω αυτά που στηρίζω.
Θωρείτε ότι η δημοκρατία τα τελευταία χρόνια των μνημονίων λειτούργησε ή υπολειτούργησε και τι ευθύνη έχουμε εμείς. Τι θα πρέπει να κάνουμε, να συμμετέχουμε σε συλλαλητήρια; «Έπιασε» αυτό ή χρησιμοποιήθηκαν τα συλλαλητήρια και οι συλλογικότητες για πολιτικές και στρατηγικές κομμάτων που έκαναν σε μια νύχτα το «όχι» σε «ναι»;
-Ναι έχετε απόλυτα δίκιο. Θα σας πω αυτό που έχω μπροστά μου, ένα μότο μου που θέλω να βάλω προμετωπίδα στο βιβλίο μου : «επέβαλε στον κόσμο να θέλει αυτό που θες εσύ. Μετά δώσε απλόχερα στον κόσμο αυτό το οποίο θέλει και αυτό ονόμασε το ‘’δημοκρατία’’». Δηλαδή είναι μια καλά στημένη παγίδα, όπου θα πρέπει να ξυπνήσουν και να καταλάβουν ότι δεν θα τους σώσει κανένας, αν δεν σώσουν τον εαυτό τους οι ίδιοι.
Συνεπώς καλείτε στις 21 Ιανουαρίου στο συλλαλητήριο του Λευκού Πύργου, βουβοί, και να πούμε ότι «είμαστε Ελλάδα, είμαστε Μακεδονία, δεν υπάρχει άλλη»;
-Ακριβώς, δεν υπάρχει άλλη και το λέει η ιστορία και για να μην αφήσουμε αυτό το κομμάτι της ιστορίας θέλω να πω πάρα πολύ σύντομα που αναφέρεται αυτό το πράγμα. Από τους ρωμαϊκούς χρόνους, οι ιστορικοί ο Αππιανός, είναι το 95 μ.Χ. μιλάει για Δαρδανία και θα σας πω κάτι από προσωπική μου μελέτη και έχει σχέση με τον Μέγα Αλέξανδρο και τους Δαρδάνες. Ο Κλαύδιος Πτολεμαίος το 100μ.Χ μιλάει για Δαρδανία. Ο Στράβωνας που γεννήθηκε το 64π.Χ. και πέθανε το 24μ.Χ μιλάει για Δαρδανία. Οι Μακεδόνες πολεμούσαν του Δαρδάνιους, για να ξέρουμε και τι λέμε, όχι μόνο είναι ξένη χώρα αλλά είναι και μια χώρα που πολέμησαν οι Μακεδόνες μαζί της. Ο Πολύβιος μιλάει και λέει ότι ο Φιλίππος ο Μακεδόνας δεν πείστηκε από την μετάνοια των Δαρδανέων. Ο Μάλχος, ο ρήτορας, το 5ο αιώνα μ.Χ. μιλάει για Δαρδανέους που έχουν απόσταση. Λέει ο Ιεροκλής, λέει ο Κωνσταντίνος ο Πορφυρογέννητος, λέει ο Ζωναράς και φτάνουμε μέχρι τις ημέρες που οι ίδιοι το ονόμασαν Δημοκρατία του Βαρδάρη. Πριν έρθουμε όμως σε αυτό θα σας πω ένα περιστατικό το οποίο δεν είναι γραμμένο σε πολλά βιβλία όταν ο Μέγας Αλέξανδρός ήταν 16-17 ετών, συνήθιζε να πηγαίνει να κάνει καταδρομικές επιχειρήσεις μαζί με τους «κομάντο» της εποχής, κάποια στιγμή φεύγει, περνάει στη Δαρδανία, ο ίδιος σκοτώνει μια περίπολο Δαρδάνων, τον περικυκλώνουν και γίνεται μια ομηρική μάχη γύρω από τον νεαρό Αλέξανδρο, νικούν οι Μακεδόνες και περί τα ξημερώματα επιστρέφουν στον Φίλιππο, ο οποίος ήταν όπως λέμε σήμερα στα «κεραμίδια» και επέπληξε τον Αλέξανδρο λέγοντας του «δεν έχει δικαίωμα να κάνεις αυτά τα πράγματα. Εσύ δεν είσαι ένας κομάντο που κυνηγάει Δαρδάνους. Εσύ είσαι ένας μελλοντικός βασιλιάς αυτού του βασιλείου». Αυτά πως τα αγνοήσουμε; Από το 1991 προσπαθούν αλλά δεν τα έχουν καταφέρει, συνεπώς υπάρχει περιθώριο αντίστασης και αντίδρασης…
Στο νέο σας βιβλίο, ποιο είναι το κυρίαρχο εθνικό στοιχείο;
-Εγώ έχω κάνει μια δουλειά που αφορά λίγο πιο πίσω τα πράγματα, αλλά δείχνει πολύ Θεσσαλονίκη, του 1916-1919, απαντά στο τι συνέβη στον Εθνικό Διχασμό που είναι το πιο ενοχλητικό θέμα της νεότερης ελληνικής ιστορίας, ένα θέμα που δεν το αγγίζει κανένας ή το αγγίζουν προσωπολατρικά προς τον Ελευθέριο Βενιζέλο. Επίσης, μια και αναφέρθηκα στον Ελ.Βενιζέλο θα ήθελα να θυμίσω το εξής, κάπως έτσι μια χώρα ολόκληρη, η άπειρος χώρα, η ήπειρος και όχι την Ήπειρο που εννοούμε τώρα, η ήπειρος που έφτανε ως τον ποταμό Σκούμπιν, που είναι και η ιδιαίτερη πατρίδα μου, την χαρίσαμε και της δώσαμε το κατασκευασμένο όνομα Αλβανία. Κάπως έτσι, η κυβέρνηση του Ελ.Βενιζέλου τότε δεν παρέστη στο συμβούλιο εκπροσώπων των μεγάλων δυνάμεων με προτάσεις, αυτό είναι ιστορικό ντοκουμέντο και δεν το αμφισβητεί κανένας. Έτσι δημιουργήθηκε μια πλαστή χώρα, που ξέρουμε τώρα πως την πληρώνουμε και ονομάστηκε Αλβανία. Δεν υπάρχει Αλβανία είναι το αλμπάνο που σημαίνει λευκός άνθρωπος, λευκά βουνά, λευκή χώρα. Για να καταλάβετε την πλαστογραφία ο Σεξπιρ, στο Βασιλιά Ληρ, καλωσορίζει τον νεαρό πρίγκιπα που εισέρχεται και λέει «καλωσορίζω των πρίγκιπα της Αλβανίας», γιατί πολλά μέρη της Σκωτίας λέγονταν Αλβανία. Υπήρχε λοιπόν Αλβανία των 16-17ο αιώνα; Να πως γίνονται οι πλαστογραφίες. Και τώρα στην περίπτωση μας αυτό το πράγμα, αυτό το μόρφωμα εκεί, λεγόταν επισήμως, επαρχία του Βαρδάρη από το 1929 μέχρι ντο 1941…
ΠΗΓΗ karfitsa
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου