Του Ν. Λυγερού
Το Σκοπιανό δεν είναι μόνο υπόθεση της Ελλάδας αλλά όλης της Ευρωπαϊκής Ένωσης και σχετίζεται άμεσα με το Ευρωπαϊκό Κεκτημένο. Λόγω της ύπαρξης του τελευταίου δεν μπορεί μια χώρα που είναι μόνο υποψήφια σε αυτή την υπερδομή να καταπατά τα δικαιώματα ενός κράτους μέλους από το 1981. Τα Σκόπια είναι μια χώρα υποψήφια που δεν έχει ανοίξει κανένα από τα 35 κεφάλαια της ενταξιακής πορείας.
Κατά συνέπεια με ποια δικαιώματα θα μπορούσε να υπερισχύσει του ευρωπαϊκού κεκτημένου; Επίσης η ίδια η Ευρωπαϊκή Ένωση δίνει τεράστια σημασία στον πολιτισμό και στην ιστορία και γι' αυτό τον λόγο κάθε σύμβολό της έχει ένα ιστορικό υπόβαθρο: η σημαία, ο ύμνος, το ευρώ. Μάλιστα σε αυτό το πλαίσιο επέλεξε την Ευρώπη ως αντιπροσωπευτικό σύμβολο της υπερδομής της. Τα Σκόπια είχαν προσπαθήσει να καπηλευτούν πριν χρόνια τον ήλιο της Βεργίνας αλλά μάταια και τελικά αναγκάστηκαν ν' αλλάξουν τη σημαία τους. Έχουν ενταχθεί στον Ο.Η.Ε με την ονομασία FYROM το 1993 και στο Συμβούλιο της Ευρώπης το 1995 με το ίδιο όνομα. Αυτό ήταν το αποτέλεσμα της ενδιάμεσης λύσης και η αδιαλλαξία των Σκοπίων που δεν επέλεξαν ακόμα ένα όνομα που να σέβεται την ιστορία όχι μόνο της Ελλάδας αλλά και της ίδιας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επίσης οι επιλογές που προτείνουν τα Σκόπια δεν σέβονται ούτε τις αλβανικές και βουλγαρικές μειονότητες που ζουν στη χώρα τους. Έτσι έχουμε ένα ακραίο παράδειγμα μη σεβασμού των αρχών του Ευρωπαϊκού Κεκτημένου. Είναι λοιπόν σημαντικό να γίνει κατανοητό σε όλους τους Ευρωπαίους ότι οι απαιτήσεις των Σκοπίων δεν είναι μόνο παράλογες σε ιστορικό επίπεδο αλλά δεν έχουν και τις προδιαγραφές μιας χώρας που θέλει να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Για αυτόν τον λόγο, πρέπει ενωμένοι ν' αντισταθούμε σε μια παραβίαση του πολιτισμού και της ιστορίας για να μπορέσει ο σκοπιανός λαός να απελευθερωθεί από μια εξουσία που είναι ακραία και παράλογη.
Η Ελλάδα δεν έχει ανάγκη από τέτοιον Υπεξ
Του Ν. Λυγερού
Όλο και πιο ξεκάθαρα φαίνεται ότι η Ελλάδα δεν έχει ανάγκη από τέτοιον Υπεξ. Έτσι σιγά σιγά η κυβέρνηση που δεν θέλει να πέσει λόγω Σκοπιανού, έχει αρχίσει να διαφοροποιεί τη θέση της σε σχέση με τις δηλώσεις του Υπεξ διότι διαφαίνεται το πολιτικό κόστος. Ο Υπεξ θεωρεί ότι έχει μια αποστολή που δεν του έχει αναθέσει κανένας και από μόνος του παίρνει πρωτοβουλίες για το Σκοπιανό. Θέλει να ολοκληρώσει το γύρο του για να μην υποστεί πολιτικό κόστος για την αρχική δίχως να βλέπει ότι το θέμα είναι το τελικό. Κάθε κίνηση που διορθώνει το θέμα είναι καλή. Κι αφού δεν το καταλαβαίνει ο ίδιος, είναι η κυβέρνηση που θα πάρει την απόφαση του αποκλεισμού για να συνεχίσει το πολιτικό της έργο. Επίσης το γεγονός ότι και η Βουλγαρία εκφράστηκε ενάντια στις επιλογές που προτάθηκαν στις διαπραγματεύσεις. Βλέπουμε λοιπόν ότι το θέμα χειροτερεύει κι ότι δεν πάει προς μια ορθολογική επίλυση. Αν θέλουν τα Σκόπια να ξεπεράσουν τα προβλήματα της ονομασίας δεν είναι ανάγκη να κάνουν διαπραγματεύσεις με τον Υπεξ της Ελλάδας αφού δεν αντιπροσωπεύει τη θέληση του ελληνικού λαού και όποια συμφωνία και να γίνει δεν θα είναι ούτε ορθολογική ούτε σωστή. Το γεγονός ότι το αλβανικό στοιχείο δεν εκφράστηκε θετικά κι ότι θέλει να αποφύγει οποιαδήποτε αρνητική ονομασία, δείχνει πόσο πρέπει να εξελιχθούν και οι πολιτικοί της ιδεολογίας. Εδώ η επιλογή τώρα γίνεται μεταξύ Ελληνισμού και Αριστερισμού. Όμως ξέρουμε ότι η Ελλάδα και ο λαός της έχουν προτεραιότητα για εθνικά και ιστορικά θέματα. Ας πάρουμε λοιπόν τα μέτρα μας για να μην εξελιχθεί το πρόβλημα.
Τα Σκόπια δεν πρέπει να γίνουν Σερβία
Του Ν. Λυγερού
Τώρα όλο και περισσότεροι είναι οι αναλυτές που αντιλαμβάνονται ότι τα Σκόπια δεν πρέπει να γίνουν Σερβία. Δεν είναι μόνο το θέμα της απόσχισης του Μαυροβουνίου που έφυγε με την πρόσβαση στην θάλασσα, πράγμα που είχε ως αποτέλεσμα να μην έχει πια ΑΟΖ η Σερβία, που απασχολεί τους αναλυτές. Το πιο κρίσιμο πρόβλημα παραμένει η εμφάνιση του Κοσσυφοπεδίου και την εμπόλεμη κατάσταση που προκάλεσε στην συνέχεια. Διότι κανείς δεν θέλει να δει ένα δεύτερο Κοσσυφοπέδιο στην περιοχή και ειδικά τόσο κοντά από την Αλβανία. Διότι και οι δυο προβληματικές περιοχές λόγω του πληθυσμού αλβανικής καταγωγής βρίσκονται στα σύνορα με την Αλβανία. Έτσι το αρνητικό παράδειγμα της σημερινής κατάστασης στη Σερβία, δεν είναι ανάγκη να επαναληφθεί. Ας υπενθυμίσουμε λοιπόν ότι το πρόβλημα εμφανίστηκε μόνο και μόνο όταν η νέα μορφή της Γιουγκοσλαβίας και όχι η παλιά που είχε καταρρεύσει το 1991, αποφάσισε να ονομαστεί Σερβία χωρίς να σεβαστεί τα δικαιώματα των Μαυροβούνιων και των Αλβανών που υπήρχαν στην χώρα. Έτσι το αποτέλεσμα ήταν αναμενόμενο σε στρατηγικό επίπεδο ακόμα κι αν δεν είχε γίνει αντιληπτό στους πολιτικούς και στους διαπραγματευτές βέβαια. Τώρα βλέπουμε και πάλι ότι οι πολιτικοί δεν δίνουν τα πρέποντα δικαιώματα στην αλβανική κοινότητα ενώ αυτή βρίσκεται στην ίδια περιοχή με συμπαγή τρόπο. Αυτός ο λόγος δημιουργεί απαιτήσεις για όλη τη χώρα και τη σταθερότητα της. Έτσι με ονομασία που εμπεριέχει τον όρο Μακεδονία μόνο προβλήματα μπορεί να φέρει στα Βαλκάνια. Ας θυμηθούμε λοιπόν το παράδειγμα της Σερβίας κι ας το αποφύγουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου