Οι εξελίξεις, που έρχονται είναι ραγδαίες: Εκεί που ο Ερντογάν φαινόταν στρυμωγμένος από την προοπτική επιβολής κυρώσεων σε βάρος της Τουρκίας για την επεκτατική και παράνομη πολιτική της στην Αν. Μεσόγειο, ξαφνικά, με πονηρούς ελιγμούς και με την βοήθεια των Γερμανών, φαίνεται ότι αποφεύγει τις τελικά τις κυρώσεις, με άλλοθι ότι ‘ξεκινάει διάλογο με την Ελλάδα’.
Αλλά ο διάλογος αυτός τι θα περιλαμβάνει; Πιστεύει κανείς ότι ο Ερντογάν δεν θα βάλει στο τραπέζι των συζητήσεων όλες τις παράνομες διεκδικήσεις, που έχει σε βάρος της χώρας μας, σε στεριά, θάλασσα και αέρα;
Ο Τούρκος Πρόεδρος γνωρίζει καλά ότι η κακή κατάσταση στην οποία βρίσκεται η Τουρκική Οικονομία δεν του παρέχει αντοχές για να υποστεί Ευρωπαϊκές κυρώσεις. Γι αυτό και προσπαθεί να αποφύγει τον σκόπελο, δείχνοντας ότι αποκλιμακώνει την ένταση και σταματώντας (προσωρινά) τις προκλήσεις σε βάρος της Ελλάδος, προκειμένου να δώσει την εντύπωση ενός ηγέτη, που δίνει προτεραιότητα στον διάλογο.
Όχι, ο Ερντογάν δεν άλλαξε στρατηγική! Εξακολουθεί να αναμετράται ιστορικά με τον Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ και προσπαθεί να επικαλύψει την ιστορική ακτινοβολία του ιδρυτή της σύγχρονης Τουρκίας, οικοδομώντας μια νέο Οθωμανική Κυριαρχία, που θα έχει πολλαπλάσια έκταση, δύναμη και παγκόσμια επιρροή, από το νέο Τουρκικό κράτος, που είχε δημιουργήσει ο Κεμάλ, μετά την διάλυση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Και πιστεύει ακράδαντα ότι η οικοδόμηση αυτής της νέας κυριαρχίας απαιτεί, πάνω απ’ όλα και πριν απ’ όλα, το να καταστήσει την Ελλάδα χώρα – δορυφόρο και να αποκτήσει τον έλεγχο του Αιγαίου και της Αν. Μεσογείου.
Γι αυτό και η Ελληνική κυβέρνηση δεν πρέπει να δαγκώσει το δόλωμα, που έχει στο αγκίστρι του ο Ερντογάν! Είναι αδιανόητο να επιτρέψει ο Κυριάκος Μητσοτάκης να ολοκληρωθεί η Σύνοδος Κορυφής της ΕΕ, που θα γίνει την επομένη εβδομάδα, χωρίς να υπάρξει απόφαση για την επιβολή κυρώσεων κατά της Τουρκίας, εάν ο Ερντογάν -μετά την Σύνοδο Κορυφής- επιστρέψει στην γνωστή στρατηγική της απειλής για ένοπλη βία, των βάναυσων προκλήσεων και της συστηματικής καταπάτησης κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας. Οι κυρώσεις αυτές, αφού πρώτα αποφασιστούν, πρέπει να μπούν σε μια αυτοματοποιημένη βάση, ώστε αν υποτροπιάσει η Τουρκία (όπερ και το πιθανότερο), τότε να λειτουργήσουν αυτοματοποιημένα και να εφαρμοστούν στην πράξη άμεσα, χωρίς να χρειαστεί άλλη Σύνοδος Κορυφής ή άλλο Συμβούλιο Υπουργών των Εξωτερικών της ΕΕ.
Αλίμονο αν η Ελλάδα χάσει αυτή την ευκαιρία πιεζομένη από τους Γερμανούς, οι οποίοι προβάλλουν το επιχείρημα: «Γιατί χρειάζονται τώρα οι κυρώσεις σε βάρος της Τουρκίας, από την στιγμή, που ο Ερντογάν αποφάσισε να πάει σε διάλογο με την Ελλάδα;»
Ενδιαφέρον μεν το ερώτημα, αλλά αγνοεί την προφανή αλήθεια, δηλαδή ο Ερντογάν να προβαίνει σε έναν τακτικό ελιγμό, προκειμένου να παρακάμψει τον σκόπελο των κυρώσεων, για να επανέλθει μετά στην εφαρμογή της γνωστής νέο Οθωμανικής στρατηγικής του.
ΠΗΓΗ europost
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου