Από το liberal Σχεδόν δύο μήνες μετά την ορκωμοσία του, ο «Super Mario» δείχνει να αλλάζει ήδη τις ισορροπίες στη Γηραιά Ήπειρο. Ανακτά πρωτίστως τη χαμένη αξιοπιστία και υπόληψη της χώρας του και αφήνει ελπίδες για ολόκληρη την Ένωση, σε μία εποχή που τα χρέη και τα ελλείμματα που αφήνει πίσω της η πανδημική κρίση απαιτούν μεγάλες αλλαγές στους ευρωπαϊκούς κανόνες.
Όσο περνάει ο καιρός ο Ντράγκι δείχνει ολοένα περισσότερο να μιλάει εξ ονόματος ολόκληρης της Ευρώπης. Με αυτό το σχόλιο οι New York Times αναλύουν τα δεδομένα μετά την άνοδο του Μάριο Ντράγκι στην πολιτική σκηνή της Ευρώπης, μία εξέλιξη που αλλάζει ήδη τις ισορροπίες, καθώς η Άνγκελα Μέρκελ αποχωρεί αργότερα μέσα στο έτος και ο Εμανουέλ Μακρόν έχει μπροστά του μία δύσκολη εκλογική αναμέτρηση.
Μα, καλά, θα έλεγε κάποιος, είναι δυνατόν να χάσει έτσι εύκολα την πρωτοκαθεδρία της η Γερμανία και να αφήσει ο Βορράς τα ηνία της Ευρώπης στον ανεύθυνο, ανώριμο και πάνω απ’ όλα υπερχρεωμένο Νότο; Ιδίως τα κρατικά χρέη όπως της Ιταλίας και της Ελλάδας – τα οποία είναι ήδη απαγορευτικά υψηλά και συνεχίζουν να αυξάνονται – είναι ένα θέμα στο οποίο πολύ δύσκολα μπορεί να βάλει νερό στο κρασί της η Γερμανία, πόσω μάλλον όταν θα έχει νέο καγκελάριο.
Ο Ντράγκι επιμένει και αν κρίνουμε από την θητεία του στην ΕΚΤ, δεν πρόκειται να τα παρατήσει. Την Παρασκευή έθεσε το πλαίσιο στο οποίο θα κινηθεί η Ιταλία και επομένως και οι υπόλοιπες χώρες-μέλη. Ενώ το χρέος της Ιταλίας θα εκτιναχθεί στο 160% φέτος, στο υψηλότερο επίπεδο από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, θα είναι «πολύ ανησυχητικό η Ευρώπη να συνεχίσει να βλέπει το πρόβλημα με τα μάτια του παρελθόντος», δήλωσε.
Συνέχισε λέγοντας ότι υπάρχει ευρεία συναίνεση στην ΕΕ πως όταν οριστούν οι νέοι δημοσιονομικοί κανόνες, αυτοί θα πρέπει να δίνουν τη δυνατότητα στις χώρες-μέλη να μειώσουν σταδιακά το χρέος τους χωρίς να πληγούν οι αναπτυξιακές προοπτικές.
Δεν ζητάει, δεν προειδοποιεί, δεν αναφέρεται καν σε προσαρμογή κάποιων κανόνων. Ο Ντράγκι θεωρεί δύο δεδομένα: Πρώτον, ότι θα δανείζεται χρήματα από τις αγορές για όσο χρειαστεί μέχρι να ανακάμψει πλήρως η οικονομία, υπό την προϋπόθεση ότι τα κεφάλαια αυτά θα κατευθυνθούν σε παραγωγικές επενδύσεις που θα φέρουν ανάπτυξη.
Δεύτερον, ότι η Ευρώπη θα αλλάξει, ήτοι ότι δεν θα εφαρμοστούν ξανά οι δημοσιονομικοί κανόνες που σήμερα έχουν ανασταλεί. Θεωρεί επίσης δεδομένο πως όλες οι διεργασίες της Ένωσης το 2022 θα αφορούν την επόμενη μέρα.
Μία νέα εποχή που δεν θα θυμίζει σε τίποτα το 2012 όταν ο ίδιος είχε ταχθεί υπέρ των σκληρών δημοσιονομικών κανόνων για την ταχεία μείωση του κρατικού χρέους.
Μην ξεχνάμε ότι το θέμα του χρέους και των δημοσιονομικών κανόνων έχει πολύ μεγάλο ελληνικό ενδιαφέρον καθώς η χώρα μας έχει το μεγαλύτερο κρατικό χρέος στην Ευρώπη ως ποσοστό του ΑΕΠ και ήταν προγραμματισμένο να επιστρέψει σε πρωτογενή πλεονάσματα.
Αυτή τη στιγμή ο Ιταλός πρωθυπουργός πρωτοστατεί σχεδόν σε όλα τα φλέγοντα ζητήματα, ενώ το… κερασάκι στην τούρτα ήταν η επίθεση κατά του Ερντογάν. Όσα έχει προλάβει να κάνει από τις 13 Φεβρουαρίου μέχρι σήμερα δείχνουν ότι πολύ δύσκολα θα βρεθεί κάποιος να αμφισβητήσει ότι ο Ντράγκι θα είναι ένας από τους βασικούς ηγετικούς πυλώνες της Ευρώπης.
Σχεδόν δύο μήνες μετά την ορκωμοσία του, ο «Super Mario» δείχνει να αλλάζει ήδη τις ισορροπίες στη Γηραιά Ήπειρο. Ανακτά πρωτίστως τη χαμένη αξιοπιστία και υπόληψη της χώρας του και αφήνει ελπίδες για ολόκληρη την Ένωση, σε μία εποχή που τα χρέη και τα ελλείμματα που αφήνει πίσω της η πανδημική κρίση απαιτούν μεγάλες αλλαγές στους ευρωπαϊκούς κανόνες.
Ελπίδες ότι ολόκληρη η Ευρώπη θα συνειδητοποιήσει πως μόνο αν επιτευχθεί πλήρης ισορροπία και ισότητα μεταξύ των χωρών-μελών, θα συνεχιστεί με επιτυχία στο μέλλον το project της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.
Διότι αν δεν προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα και δεν γίνουν ευέλικτοι οι δημοσιονομικοί κανόνες δεν θα είναι αποτελεσματικοί καθώς θα απαιτούν να μειωθούν τα υπέρογκα χρέη με τρόπο που θα εμποδίζει την ανάπτυξη.
Είναι ο ίδιος φαύλος κύκλος που πέρασε η Ελλάδα στα χρόνια των μνημονίων, όμως τώρα αφορά πολλές χώρες και σχετίζεται με μία κρίση που κανείς δεν ευθύνεται επομένως δεν υπάρχει η δικαιολογία της «τιμωρίας». Μπορεί ο Ντράγκι να κάνει πραγματικά την αλλαγή;
ΠΗΓΗ liberal
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου