“Η Κίνα διέδωσε σκόπιμα τον κορονοϊό… βιολογικό όπλο, έτσι ή αλλιώς”

Για πρώτη φορά στην ιστορία, μια χώρα επιτέθηκε ―ταυτόχρονα και κάνοντας μια παράτολμη κίνηση― σε όλες τις άλλες. Η Κίνα διέπραξε αυτό το τρομερό έγκλημα λαμβάνοντας δράση, τον Δεκέμβριο του 2019 και τον Ιανουάριο του περασμένου έτους, προκειμένου να διαδώσει σκόπιμα τον COVID-19 πέρα από τα σύνορά της. Η διεθνής κοινότητα πρέπει τώρα να επιβάλει πολύ αυστηρές κυρώσεις στο κινεζικό καθεστώς που θα λειτουργήσει, μεταξύ άλλων, αποτρεπτικά. Γιατί; Το καθεστώς της Κίνας διέπραξε το έγκλημα του αιώνα και ίσως σχεδιάζει και άλλη φρικτή ενέργεια.

ΤΟΥ Gordon G. Chang
ΠΗΓΗ: GATESTONE INSTITUTE

Υπάρχουν εξαιρετικά ανησυχητικές ενδείξεις ότι ο Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός του

Κομμουνιστικού Κόμματος είτε δημιούργησε τον SARS-CoV-2, τον νέο κορονοϊό που προκαλεί αυτή την ασθένεια, είτε αποθήκευσε αυτόν τον παθογόνο μικροοργανισμό σε ένα εργαστήριο, πιθανότατα στο Ινστιτούτο Ιολογίας της Γουχάν (WIV). Το εργαστήριο, το οποίο είχε αποθηκεύσει περισσότερα από 1.500 στελέχη κορονοϊού, διεξήγαγε επικίνδυνα πειράματα αυξημένης λειτουργικότητας (gain-of-function), δεν συμμορφώθηκε με τα πρωτόκολλα ασφαλείας, και επίσης βρίσκεται λίγα μόλις χιλιόμετρα μακριά από το πρώτο αναγνωρισμένο κρούσμα COVID-19.

Παρεμπιπτόντως, το πρώτο κρούσμα δεν έχει καμία σχέση με τη λαϊκή αγορά της Γιουχάν. Εκείνοι που πιστεύουν στη ζωονοσολογική θεωρία της μετάδοσης του ιού καταδεικνύουν αυτή τη λαϊκή αγορά ως τον τόπο μετάδοσης. Η προέλευση του κορονοϊού δεν έχει ακόμη προσδιοριστεί. Στις 26 Μαΐου, ο Πρόεδρος Τζο Μπάιντεν έδωσε εντολή στην υπηρεσία πληροφοριών να υποβάλει έκθεση σε 90 ημέρες σχετικά με την προέλευση του ιού.

Ωστόσο, οι Αμερικανοί δεν χρειάζεται να περιμένουν άλλο για να αποφασίσουν για την ενοχή του Πεκίνου. Ακόμη και αν ο κορονοϊός δεν ξεκίνησε ως βιολογικό όπλο, ο κόσμος έχει πλέον αρκετές πληροφορίες για να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι το καθεστώς της Κίνας το μετέτρεψε σε όπλο τέτοιου είδους. Το Πεκίνο παραδέχτηκε για πρώτη φορά δημόσια ότι ο COVID-19 μεταδόθηκε από άνθρωπο σε άνθρωπο στις 20 Ιανουαρίου του περασμένου έτους. Ωστόσο, οι γιατροί στη Γιουχάν γνώριζαν σίγουρα μέχρι τη δεύτερη εβδομάδα του προηγούμενου Δεκεμβρίου ότι η μετάδοση ιού από άνθρωπο σε άνθρωπο σημειώνεται με γρήγορο ρυθμό. Έτσι, το Πεκίνο ήξερε ή έπρεπε να ξέρει λίγες μέρες αργότερα.

Οι Κινέζοι ηγέτες στη συνέχεια ξεκίνησαν μια εκστρατεία εξαπάτησης. Διαβεβαίωσαν τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας ότι τέτοιου είδους μεταδόσεις δεν ήταν πιθανές. Ως αποτέλεσμα των διαβεβαιώσεων της Κίνας, ο ΠΟΥ εξέδωσε μια δήλωση στις 9 Ιανουαρίου και το διαβόητο tweet της 14ης Ιανουαρίου, διαδίδοντας την ψευδή κινεζική διαβεβαίωση.

Ακόμη χειρότερα, ο Κινέζος ηγέτης Xi Jinping πίεσε τις χώρες να μην επιβάλουν ταξιδιωτικούς περιορισμούς στις αφίξεις από την Κίνα, ενώ αυτός ασφάλιζε, μεταξύ άλλων, την Γιουχάν και τις γύρω περιοχές της χώρας του. «Κλειδώνοντας» την Κίνα, προφανώς σκέφτηκε ότι σταματούσε την εξάπλωση της ασθένειας. Στηριζόμενος σε άλλες χώρες να μην επιβάλουν ταξιδιωτικούς περιορισμούς, ήξερε ή έπρεπε να γνωρίζει ότι εξαπλώνει την ασθένεια. Οι επιβάτες που έφυγαν από την Κίνα μετέτρεψαν μια επιδημία που θα έπρεπε να είχε περιοριστεί στην κεντρική Κίνα σε παγκόσμια πανδημία.

Ο Xi είδε ξεκάθαρα πώς ο κορονοϊός σακάτεψε τη δική του κοινωνία. Εάν ήθελε να σακατέψει και άλλες κοινωνίες για να εξισώσει τους όρους, θα είχε κάνει ακριβώς αυτό που έκανε. Η μόνη εξήγηση που ταιριάζει με τα γεγονότα είναι ότι ο Xi μετέδωσε κακόβουλα τον COVID-19 στον κόσμο. Αφού παραδέχτηκε ότι ο ιός μεταδόθηκε από άνθρωπο σε άνθρωπο, η Κίνα προσπάθησε να πείσει τον κόσμο ότι η ασθένεια δεν ήταν σοβαρή. Στις 21 Ιανουαρίου, μία ημέρα μετά την ανακοίνωση του Πεκίνου για μεταδοτικότητα, τα κρατικά μέσα ενημέρωσης δήλωσαν ότι η ασθένεια δεν ήταν τόσο σοβαρή όσο ο SARS, η επιδημία του 2002-2003.

Ο SARS μόλυνε περίπου 8.400 άτομα και σκότωσε περίπου 810. Μέχρι τότε, ωστόσο, οι ηγέτες της Κίνας γνώριζαν ότι ο COVID-19 ήταν πολύ χειρότερος από τον SARS, καθώς είδαν τι έκανε η νέα ασθένεια στη χώρα τους. Αυτός ο ψευδής ισχυρισμός είχε συνέπειες: χώρες σε ολόκληρο τον κόσμο, μεταξύ των οποίων και οι ΗΠΑ, παρασύρθηκαν να μην λάβουν τις απαραίτητες προφυλάξεις. «Οι κυβερνήσεις των οποίων οι αποφάσεις οδηγούν εν γνώσει τους σε θάνατο και δεινά εκατομμυρίων αθώων και μαζική οικονομική εξάρθρωση και καταστροφή, θα πρέπει να θεωρηθούν πλήρως υπεύθυνες —ηθικά, νομικά και οικονομικά», δήλωσε στο Gatestone ο Ραβίνος Abraham Cooper του Simon Wiesenthal Center.

Δυστυχώς, ο δρόμος για να θεωρηθεί η Κίνα υπεύθυνη, τουλάχιστον νομικά και οικονομικά, δεν είναι εύκολος. Οι ενάγοντες μπορούν, φυσικά, να μηνύσουν την Κίνα για απώλειες που υπέστησαν. Έχουν ήδη καταθέσει αγωγές σε Καλιφόρνια, Φλόριντα, Λουιζιάνα, Μισισιπή, Μιζούρι, Νεβάδα, Νέα Υόρκη, Βόρεια Καρολίνα, Πενσυλβάνια και Τέξας.

Όπως είπε ο John Houghtaling της εταιρείας Gauthier Murphy & Houghtaling, μια κορυφαία δικηγορική εταιρεία που ειδικεύεται στις συλλογικές αγωγές, υπάρχουν «τρία μεγάλα εμπόδια» που πρέπει να υπερνικηθούν: το δόγμα της κρατικής ασυλίας, η ευθύνη της απόδειξης και η συλλογή δικαστικών αποφάσεων. Το πρώτο εμπόδιο μπορεί να αναχαιτίσει την εξέλιξη μιας αγωγής. Η αμερικανική νομοθεσία, συγκεκριμένα ο νόμος περί κρατικών ασυλιών του 1976, εμποδίζει τις περισσότερες ενέργειες εναντίον ξένων κυβερνήσεων.

Πράγματι, οι αναλυτές εξωτερικής πολιτικής κάθε είδους είναι αντίθετοι με την κατάργηση της κρατικής ασυλίας, υποστηρίζοντας ότι πρόκειται για ζήτημα «αμοιβαιότητας», ότι δηλαδή οι άλλες κυβερνήσεις θα καταθέτουν αγωγές εναντίον της Αμερικής, επειδή η Αμερική θα καταθέτει αγωγές εναντίον τους. Υποστηρίζουν ότι αξιωματούχοι των ΗΠΑ θα υφίστανται ατελείωτες παρενοχλήσεις εάν η Ουάσιγκτον αφαιρούσε αυτήν την προστασία από άλλες κυβερνήσεις. Οι υπέρμαχοι της κρατικής ασυλίας έχουν εύλογα επιχειρήματα, αλλά υπάρχουν κάποιοι παράγοντες που υπερισχύουν. Τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας είναι τόσο φρικτά που δεν πρέπει να μπαίνει κανένα εμπόδιο σε όποιον επιθυμεί να ζητήσει αποζημίωση.

Η εξάπλωση του κορονοϊού στο Πεκίνο αποτέλεσε έγκλημα τέτοιου είδους. Η εξάπλωση έγινε λόγω σκοπιμότητας ή απερισκεψίας, και, εν πάση περιπτώσει, οι Κινέζοι ηγέτες έπρεπε να γνωρίζουν ότι οι αδικαιολόγητες ενέργειές τους θα προκαλούσαν το θάνατο σε ολόκληρο τον κόσμο. Μέχρι τώρα, 3.579.000 άνθρωποι έχουν πεθάνει από COVID-19, μεταξύ των οποίων και 596.000 Αμερικανοί. Το κινεζικό καθεστώς διέπραξε μαζικές δολοφονίες.

Οι μαζικοί δολοφόνοι δεν αξίζουν την προστασία κρατικής ασυλίας. Στην πραγματικότητα, τα καθεστώτα που έχουν διαπράξει μαζικές δολοφονίες θεωρούνται υπεύθυνα, συνήθως μετά από διαπραγματεύσεις μεταξύ κυβερνήσεων. Η Λιβύη, για παράδειγμα, αποζημίωσε τις οικογένειες των θυμάτων για την κατάρριψη της πτήσης Pan Am 103, της βομβιστικής ενέργειας στο Lockerbie της Σκωτίας το 1988. Τον περασμένο Οκτώβριο, το Σουδάν πλήρωσε 335 εκατομμύρια δολάρια στις ΗΠΑ για ενδεχόμενη διανομή του ποσού στα θύματα τεσσάρων τρομοκρατικών ενεργειών.

Επιπλέον, οι ενάγοντες, τουλάχιστον από τεχνικής άποψης, πρέπει να είναι σε θέση να υπερνικήσουν την υπερασπιστική γραμμή της κρατικής ασυλίας: Το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας, το οποίο ελέγχει την κινεζική κεντρική κυβέρνηση, δεν είναι κυρίαρχο. Είναι μόνο ένα από τα εννέα επιτρεπόμενα πολιτικά κόμματα στην Κίνα, επομένως δεν μπορεί να θεωρηθεί κυρίαρχο. Η πολιτεία του Μιζούρι, πράττοντας πολύ σοφά, μήνυσε το Κομμουνιστικό Κόμμα, το οποίο αυτοαποκαλείται επαναστατική πολιτική οργάνωση.

Το Κομμουνιστικό Κόμμα έχει στην κατοχή του πολλά περιουσιακά στοιχεία. Όχι μόνο ελέγχει την κεντρική κυβέρνηση της Κίνας —και ως εκ τούτου έχει πρόσβαση στα περιουσιακά της στοιχεία— αλλά επίσης ο Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός απευθύνεται κατευθείαν στην Κεντρική Στρατιωτική Επιτροπή του Κόμματος και όχι στην κυβέρνηση. Αυτό δυνητικά θέτει τον κινεζικό στρατό υπόδικο για κατάσχεση κατόπιν δικαστικής απόφασης.

Σε κάθε περίπτωση, δύο μέλη του Κογκρέσου της Πενσυλβανίας, ένας Δημοκρατικός και ένας Ρεπουμπλικανός, έχουν εισαγάγει τον νόμο αποτροπής μιας νέας παγκόσμιας πανδημίας (Never Again International Outbreak Prevention Act), ο οποίος εξουσιοδοτεί τις οικογένειες των θυμάτων του COVID-19 να μηνύσουν οποιαδήποτε χώρα που «σκόπιμα παραπλάνησε τη διεθνή κοινότητα σχετικά με την πανδημία».

Η τιμωρία της Κίνας, κατάσχοντας τα περιουσιακά της στοιχεία, για παράδειγμα, θα έστελνε ένα ισχυρό μήνυμα στο Πεκίνο ότι η Ουάσιγκτον δεν θα ανεχθεί τη δολοφονία Αμερικανών. Είναι απολύτως απαραίτητο η κυβέρνηση του Μπάιντεν να διαλύσει τις αυταπάτες των Κινέζων ηγετών ότι μπορούν να διαδώσουν τον επόμενο παθογόνο μικροοργανισμό, ή οτιδήποτε άλλο σχεδιάζουν, χωρίς κόστος.

Ας θυμηθούμε τι διακυβεύεται. Στα εργαστήρια της Κίνας, οι ερευνητές «μαγειρεύουν» τώρα πολύ πιο θανατηφόρους παθογόνους μικροοργανισμούς από τον SARS-CoV-2, μεταξύ των οποίων και εκείνων που θα άφηναν τους Κινέζους ανοσοποιημένους αλλά θα αρρώσταιναν ή θα σκότωναν όλους τους άλλους. Επομένως, η επόμενη ασθένεια προερχόμενη από την Κίνα θα μπορούσε να αφήσει την Κίνα ως τη μόνη βιώσιμη κοινωνία στον κόσμο. Θα μπορούσαμε να την αποκαλέσουμε «δολοφόνο του πολιτισμού».

ΠΗΓΗ defence-point