Ο Μουράτ Μαγκομέτοβιτς Ζιαζίκοφ είναι η προσωπική επιλογή του Πούτιν για τη θέση του Πρέσβεως της Ρωσίας στην Κύπρο. Πρόκειται για την πρώτη φορά που επιλέγεται Μουσουλμάνος για αυτή τη θέση και στη Λευκωσία υπάρχει προβληματισμός. Ο Ζιαζίκοφ έχει διατελέσει Πρόεδρος της αυτόνομης Μουσουλμανικής Δημοκρατίας της Ιγκουσετίας στη Ρωσία.
Τι σημαίνει άραγε αυτή η επιλογή; Υπάρχει η πραγματιστική ερμηνεία και η καχύποπτη αντιμετώπιση του θέματος.
Η πραγματιστική ερμηνεία προβάλλει την άποψη ότι η εξωτερική πολιτική δεν βασίζεται σε πρόσωπα, αλλά σε κρατικά συμφέροντα, σε αρχές και γραμμές που χαράσσονται από τη κυβέρνηση μιας χώρας.
Θα μπορούσε επίσης να λεχθεί ότι η Ρωσία είναι χώρα με ισχυρή μουσουλμανική μειονότητα, και ο Πρόεδρος Πούτιν θέλει να δείξει ότι όλοι είναι ίσοι και ότι αξιοποιεί στελέχη όχι μόνον από την Ορθόδοξη Χριστιανική πλειοψηφία. Άλλωστε έχει και μία υποχρέωση απέναντι στους Μουσουλμάνους της χώρας του δεδομένου ότι και στην Ουκρανία και στη Συρία πολλοί Μουσουλμάνοι πολεμούν εντεταγμένοι στον ρωσικό στρατό.
Οι καλοί γνώστες της διπλωματικής ιστορίας θα θυμίσουν ότι και η Ελλάδα σε μία άλλη κρίσιμη στιγμή είχε κάνει επιλογή προσώπου με βάση τα προσόντα και όχι τη θρησκεία. Συγκεκριμένα όταν η χώρα μας αρνήθηκε να στηρίξει την επιθετική πολιτική του ΝΑΤΟ κατά της Σερβίας και οι ελληνοσερβικές σχέσεις ήσαν πολύ θερμές, ένας από τους Έλληνες Πρέσβεις στο Βελιγράδι κατά την περίοδο εκείνη ήταν ικανότατος, αλλά ανήκε σε άλλο Χριστιανικό δόγμα. Δεν ήταν Ορθόδοξος. Τούτο δεν εμπόδισε την άριστη συνεργασία του με το Ορθόδοξο Πατριαρχείο της Σερβίας, οι εκπρόσωποι του οποίου εξέφρασαν και δημοσίως την εκτίμησή τους.
Οι οπαδοί της καχύποπτης ερμηνείας προβάλλουν την άποψη ότι η επιλογή Μουσουλμάνου είναι μία καλή χειρονομία προς την πλευρά της Τουρκίας και των Τουρκοκυπρίων και ότι τούτο αποτελεί σαφή ένδειξη ότι η Ρωσία σκέπτεται να αναγνωρίσει το ψευδοκράτος στα Κατεχόμενα. Το αποδίδουν στο ότι ο Πούτιν είναι ενοχλημένος με τη στάση της Κύπρου και της Ελλάδος, οι οποίες καταδικάζουν τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία.
Η καχυποψία δεν είναι αδικαιολόγητη δεδομένου ότι στις 21 Φεβρουαρίου 2022 είχαμε μία ανησυχητική δήλωση από τον Ρώσο Υπουργό Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ. Είχε πει δημοσίως τα εξής συσχετίζοντας το ψευδοκράτος με τα αποσχιστικά κινήματα των ρωσόφιλων στην Ουκρανία:
“Κοιτάξτε την Κύπρο. Η “Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου” έχει ανακηρυχθεί μονομερώς στο βορρά. Αρνείται να συμμορφωθεί με τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, αλλά κανείς δεν αρνείται στους εκπροσώπους της Βόρειας Κύπρου το δικαίωμα να συμμετάσχουν στον διάλογο”.
Πιστεύω ότι η Κυπριακή Δημοκρατία πρέπει να παραμείνει σταθερή στη θέση της, διότι μία χώρα που έχει υποστεί εισβολή και κατοχή δεν είναι δυνατόν να εγκρίνει μία άλλη εισβολή και κατοχή σε ανεξάρτητη χώρα. Η Ρωσία θα χρησιμοποιεί τον Πρέσβυ και άλλα μέσα για να πιέζει ψυχολογικά και θα αφήνει να αιωρείται η πιθανότητα αναγνώρισης. Τουλάχιστον στο άμεσο μέλλον δεν θα αναγνωρίσει τα Κατεχόμενα, διότι τούτο θα ερμηνευθεί ως πράσινο φως για αυτονομιστές Μουσουλμάνους εντός Ρωσίας.
Στη Λευκωσία και στην Αθήνα πρέπει να απορρίψουμε κάθε σχέδιο για δύο κράτη ή για Συνομοσπονδία στην Κύπρο.
Άρθρο στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ, 17.9.2022
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου