Πάνος Αμυράς
Στην εφημερίδα που κρατάτε στα χέρια σας αισθανόμαστε υπερήφανοι που την προηγούμενη Κυριακή αναδείξαμε πρώτοι το σχέδιο «Δήμητρα» του Βαρουφάκη για συντεταγμένη χρεοκοπία της Τραπέζης της Ελλάδος και εκτύπωση χαρτονομισμάτων από τις εγκαταστάσεις του Εθνικού Λαχείου.
ΤΟ ΘΕΜΑ συζητείται σε όλη τη χώρα και αποτελεί βασικό αντικείμενο της προεκλογικής αντιπαράθεσης και μάλιστα για ένα ζήτημα κεφαλαιώδους σημασίας, όπως είναι οι επιπτώσεις μιας ενδεχομένης ρήξης με την Ευρωπαϊκή Ενωση και οι όροι πάνω στους οποίους σχεδιάζονται οι μετεκλογικές συνεργασίες.
ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ, όμως, έγινε αντιληπτό από τους ψηφοφόρους ότι οι εκλογές δεν είναι παίγνιο, κάθε ψήφος μετρά και δίνει κατεύθυνση στην πορεία της χώρας. Οι πολίτες που πιστεύουν στην ευρωπαϊκή προοπτική της Ελλάδας και δεν θέλουν να ξαναζήσουν περιπέτειες τύπου 2015 αντιλήφθηκαν ότι τίποτα δεν είναι δεδομένο, η ζημιά μπορεί να γίνει ανά πάσα στιγμή.
ΠΟΙΟΣ ΜΠΟΡΕΙ να εγγυηθεί τη σταθερότητα σε μία ενδεχόμενη κυβερνητική σύμπραξη μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ και Μέρα25; Για αυτό είναι ευδιάκριτες οι διαφορές στην πρόταση διακυβέρνησης που προτείνουν ο Μητσοτάκης και ο Τσίπρας.
Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ζητάει ισχυρή Νέα Δημοκρατία προκειμένου να τεθούν οι βάσεις της αυτοδυναμίας. Από την άλλη πλευρά, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει σταθερά, αλλάζει διαρκώς θέση, ενώ μιλώντας για κυβέρνηση ανοχής, ενισχύει το κλίμα ηττοπάθειας που επικρατεί στην Κουμουνδούρου εν όψει της 21ης Μαΐου.
ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ του σχεδίου «Δήμητρα», το ΠΑΣΟΚ ξεκαθάρισε ότι δεν πρόκειται να συνεργασθεί με το Μέρα25, ο Βαρουφάκης απέρριψε το ενδεχόμενο συμμετοχής σε κυβέρνηση ανοχής, ομοίως το ΚΚΕ, ενώ ο Τσίπρας κατηγόρησε τον «Γιάνη» ότι λειτουργεί ως «παρτενέρ» του Μητσοτάκη. Βέβαια δεν έχει πρόβλημα να ζητήσει την «ανοχή» του σε κυβέρνηση μειοψηφίας. Μπερδεψοδουλειές δηλαδή, που κατά κανόνα δεν έχουν καλά αποτελέσματα.
Η ΑΠΛΗ ΑΝΑΛΟΓΙΚΗ, που ψηφίσθηκε από τον Τσίπρα ως εμπόδιο για την επανεκλογή του Μητσοτάκη, γυρίζει μπούμερανγκ για τον ΣΥΡΙΖΑ. Η «προοδευτική διακυβέρνηση» περνά μέσα από ετερόκλητες συμμαχίες, τις οποίες κανείς δεν επιθυμεί, σενάρια για μειοψηφίες και ψήφο ανοχής, όπως επίσης και από την πολιτική συμβίωση με τις οικονομικές θεωρίες του Βαρουφάκη.
ΟΛΑ ΑΥΤΑ εξηγούν γιατί η Ν.Δ. ανεβάζει ταχύτητες, συσπειρώνει τους ψηφοφόρους της, που κατάλαβαν ότι στις 21 Μαΐου η κάλπη δεν προσφέρεται για πειράματα, τα οποία μπορεί να καταλήξουν σε «Δήμητρες», ενώ από την άλλη πλευρά, ο ΣΥΡΙΖΑ χάνει δυνάμεις και από αριστερά, λόγω ενίσχυσης του Βαρουφάκη αλλά και από το κέντρο.
ΟΙ ΚΑΛΠΕΣ έχουν ακόμα πολύ δρόμο, όμως όποιος διαθέτει καθαρό διακύβευμα έχει και τον πρώτο λόγο, ενώ όποιος πρέπει πρώτα να εκδώσει ερμηνευτικές εγκυκλίους για να εξηγήσει πώς επιθυμεί να κυβερνήσει, τότε έχει χάσει το παιχνίδι για τα καλά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου