Άνοιξη του 1976 και λίγο πριν τον 21ο διαγωνισμό της Eurovision ο Μάνος Χατζιδάκις ως διευθυντής του Τρίτου Προγράμματος επικοινώνησε με την Μαρίζα Κωχ, ζητώντας της να ετοιμάσει ένα τραγούδι για να καταγγείλει την τουρκική εισβολή στην Κύπρο που είχε σημειωθεί δύο χρόνια νωρίτερα.
Μέσα σε ένα εικοσιτετράωρο η Κωχ, μαζί με τον Μιχάλη Φωτιάδη, γράφει το μοιρολόι «Παναγιά μου - Παναγιά μου» βασισμένο στο ηπειρώτικο δημοτικό «Παναγιά μου, Παναγιά μου, παρηγόρα την καρδιά μου».
Η Κωχ φεύγει για την Χάγη, όπου θα διεξαγόταν ο διαγωνισμός, όμως οι Τούρκοι το έχουν μάθει και ήδη κάνουν φασαρία με διαδηλώσεις κατά της ελληνικής συμμετοχής.
Οι διοργανωτές προσπάθησαν να την αποτρέψουν από το να τραγουδήσει λέγοντάς της ότι σύμφωνα με πληροφορίες υπήρχε ελεύθερος σκοπευτής εντός της αίθουσας και κινδύνευε η ζωή της. Η Μαρίζα Κωχ υπογράφει υπεύθυνη δήλωση ότι τραγουδάει με δική της ευθύνη. Επρεπε να διαμαρτυρηθεί, ακόμη και με τίμημα τη ζωής τη.
(Δείτε την Μαρίζα Κωχ στη Eurovision του 1976 εδώ)
Άνοιξη του 2024 και στον 68ο διαγωνισμό της Eurovision μας εκπροσωπεί η Μαρίνα Σάττι.
Οι καιροί και πάλι χαλεποί. Ο Αττίλας παραμένει στην Κύπρο, η Ρωσία έχει εισβάλλει στην Ουκρανία, ο αιματηρός πόλεμος μεταξύ Ισραήλ και Χαμάς στη Λωρίδα της Γάζας συνεχίζεται.
Οι διαδηλώσεις και οι διαμαρτυρίες κατά του Ισραήλ έξω από το κτίριο όπου οι τραγουδιστές διαγωνίζονται πολλές. Οι διοργανωτές ζητούν από το Ισραήλ να αλλάξει τους στίχους του τραγουδιού με το οποίο θα διαγωνιστεί καθώς δεν μπορεί να υπάρχει πολιτική χροιά, άσχετα εάν στο πλαίσιο της ήπιας ισχύος προωθούνται ευθέως τάσεις που είναι κατεξοχήν πολιτικής προελεύσεως ή διαμορφώνουν πολιτική.
Αλλωστε ας μην ξεχνάμε ότι πρόκειται για τον μεγαλύτερο διαγωνισμό τραγουδιού στον κόσμο και σύμφωνα με αποχαρακτηρισμένα έγγραφα του ΝΑΤΟ ήδη από το 1955 μέλη της Culture and Public Information Committee του ΝΑΤΟ με τον διευθυντή της Γαλλικής Ραδιοφωνίας και Τηλεόρασης εργάζονταν για τη δημιουργία ενός ευρωπαϊκού φεστιβάλ που θα ονομάζεται Eurovision, θα ξεκινούσε τον Απρίλιο του 1956, όπως και έγινε, με απώτερο στόχο την ενοποίηση της Δυτικής Ευρώπης.
Όμως η Σάττι πέρα από το καλλιτεχνικό κομμάτι, η πρόσληψη του οποίου θα μπορούσε να πει κάποιος ότι είναι και υποκειμενική, προέβη σε πολιτική διαμαρτυρία προκαλώντας αλγεινή εντύπωση.
Κατά τη συνέντευξη Τύπου στην οποία συμμετείχαν όλοι οι διαγωνιζόμενοι που πέρασαν στον τελικό της Eurovision, η Μαρίνα Σάττι αποφάσισε να απαξιώσει την Ισραηλινή διαγωνιζόμενη Έντεν Γκολάν με χαμηλοτάτου επιπέδου αντιδράσεις, όπως μορφασμούς, χασμουρητά, παρότι δευτερόλεπτα πριν στη συνέντευξη βρισκόταν σε υπερδιέργεση, και άλλες γκριμάτσες τις οποίες σταμάτησε όταν τη «μάζεψε» διακριτικά ο Ελβετός συνυποψήφιος της που καθόταν δίπλα της. Ο Έλληνας συνοδός της αδιαφόρησε.
Εντύπωση προκαλεί ότι κανείς δεν συμβούλεψε αυτό το κορίτσι πως εκπροσωπεί την Ελλάδα και άρα η συμπεριφορά της θα πρέπει να είναι ανάλογη.
Το βίντεο με τις απαξιωτικές γκριμάτσες της ήδη κάνει το γύρο του διαδικτύου.
Η Σάττι πριν από αυτό απαντώντας σε Τούρκο δημοσιογράφο εξέφρασε την αγάπη της προς την Τουρκία και αφηγήθηκε την ιστορία για έναν δάσκαλό της ο οποίος της εξηγούσε για την ομοιότητα των τραγουδιών των λαών της ανατολικής Μεσογείου, του Ιράν, του Αζερμπαϊτζάν, της Τουρκίας, όπως ανέφερε η ίδια των οποίων σημείωσε η μουσική παράδοση και ο πολιτισμός είναι παλαιότερος από αυτών των συνόρων των σημερινών κρατών.
Μέρος της Ανατολικής Μεσογείου είναι και το Ισραήλ και άλλες χώρες, μόνο που η Σάττι επέλεξε ποιες θα αναφέρει.
Ωστόσο αυτά τα σύνορα, τα σύνορα της Ευρώπης, πάντα βρίσκονταν υπό αμφισβήτηση από τους λαούς που επέλεξε να ονομάσει η Σάττι. Η Τουρκία, στηρίζει την τρομοκρατική Χαμάς, εισβάλει και εποικίζει το Αφρίν, κατέχει το 36% της Βόρειας Κύπρου, απειλεί την Ελλάδα. Το Αζερμπαϊτζάν, το αδελφό κράτος της Τουρκίας, πρόσφατα προέβη σε εθνοκάθαρση στο Αρτσάχ και απειλεί την Αρμενία. Το Ιράν εκτός από τα γεωπολιτικά παίχνια στην περιοχή της Μέσης Ανατολής, δολοφονεί κορίτσια που δεν φορούν σωστά το Χιτζάμπ.
Μαρίνα Σάττι και Μαρίζα Κωχ δύο γυναίκες, παιδιά μεικτών γάμων. Η Σάττι με μπαμπά από το Σουδάν και η Κωχ με πατέρα Γερμανό στρατιώτη στην κατοχή. Το πολιτισμικό φορτίο και για τις δύο βαρύ. Η Κωχ τραγούδησε ένα ελληνικό τραγούδι διαμαρτυρίας αδιαφορώντας για το εάν κινδύνευε η ζωή της. Η Σάττι διαμαρτυρήθηκε κουτοπόνηρα και παθητικοεπιθετικά με χασμουρητά και γκριμάτσες. Αλλες εποχές, άλλα ήθη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου