Το Ηρώο της αρχαίας πόλης των Ρύπων και πολύτιμα ευρήματα ήρθαν στο φως

Χρυσό συμπαγές ενώτιο

Ομοιότητες με τον Απόλλωνα στις Βάσσες
Οι λέοντες των Ρύπων

Το Ηρώο των αρχαίων Ρύπων, της αχαϊκής πόλης, που άκμασε κατά τους πρώιμους ιστορικούς χρόνους και μετείχε στον αποικισμό στην Ιταλία, ιδρύοντας τον Κρότωνα στην Μεγάλη Ελλάδα έχουν αποκαλύψει οι ανασκαφές, που γίνονται στο πλάτωμα της Τράπεζας, οκτώ χιλιόμετρα νοτιοδυτικά του Αιγίου.

Ζεύγος χρυσών ενωτίων

Όλα τα αρχιτεκτονικά στοιχεία και τα γλυπτά που αποκαλύφθηκαν συγκλίνουν προς αυτήν την ταύτιση, παράλληλα όμως, η φετινή αρχαιολογική έρευνα, την οποία διευθύνει ο δρ Ανδρέας Γ. Βόρδος της Εφορείας Αρχαιοτήτων Αχαΐας έφερε στο φως και πολύτιμα χρυσά αντικείμενα, ιδιαίτερης καλλιτεχνικής αξίας.

Χρυσό δακτυλίδι

Πρόκειται για ευρήματα που εντοπίσθηκαν σε ασύλητες ταφές, σε κιβωτιόσχημους τάφους και σε μία σαρκοφάγο, οι οποίες είχαν γίνει στο εσωτερικό αυτού του μνημείου σε μεταγενέστερη φάση της χρήσης του.

Κορινθιακό κιονόκρανο

Μεταξύ άλλων έτσι βρέθηκαν ένα ζεύγος χρυσών ενωτίων με κεφαλές λεόντων στην κορυφή τους, ένα συμπαγές ενώτιο γυμνού φτερωτού έρωτα με σκήπτρο στο δεξιό και στεφάνι στο αριστερό χέρι του, ένα χρυσό περιδέραιο με τα άκρα του να απολήγουν σε συμπαγείς προτομές λεόντων, χρυσό δαχτυλίδι και μία χρυσή δανάκη (ο χαρώνειος οβολός) με παράσταση χελώνα στον εμπροσθότυπο, επίσης δύο σιδερένια κομβία που περιβάλλονταν με ύφασμα και μία σιδερένια στλεγγίδα. Αντικείμενα, που σε κάθε περίπτωση αποτελούν μάρτυρες της ευμάρειας και της υψηλής κοινωνικής θέσης των ενοίκων τους.

Ο μεγάλος μαρμάρινος λέων 

Το άνω μέρος επιτύμβιας στήλης με ανδρική κεφαλή

Ομοιότητες με τον Απόλλωνα στις Βάσσες

Το κτήριο, που χρονολογείται πριν το 300 π.Χ. βρίσκεται πλησίον του ανδήρου των ναών της πόλης και ανήκει στην δημόσια σφαίρα των λειτουργιών της. Τα έως τώρα ανασκαφικά δεδομένα μάλιστα ανασυνθέτουν μνημειακή όψη τριών μέτρων. Το κτίσμα καλυπτόταν από ασβεστολιθικές λιθοπλίνθους καθώς και κροκαλοπαγείς, που είχαν καταρρεύσει από την ανωδομή του, μετά την αποτύπωση, την αρίθμηση και την απομάκρυνσή τους όμως, αποκαλύφθηκε πλήρως η κρηπίδα της κύριας, νότιας μακράς του πλευράς με τον στυλοβάτη, μήκους 16,80μ. 

Στην πρόσοψή του υπήρχαν κορινθιακοί ημικίονες, πάνω στους οποίους «έτρεχε» αδιάρθρωτος θριγκός με ταινία επιστυλίου, που είχε κατατομή δωρικού ράμφους. Η διάμετρος των ημικιόνων και το ολικό ύψος του κίονα, έχει ως αποτέλεσμα κορινθιακό κίονα με τις χαμηλότερες αναλογίες όλων των εποχών. Να σημειωθεί, ότι οι βάσεις των ημικιόνων, σιγμοειδούς κατατομής, είναι Πελοποννησιακού τύπου, όπως αυτοί που βρίσκονται στο ναό του Απόλλωνα στις Βάσσες. Τα μετακιόνια διαστήματα ανάμεσα στους σύνθετους στύλους καλύπτονταν εξάλλου, από ορθοστατικές πλάκες-θωρακεία.

Πήλινη υδρορρόη σε σχήμα λεοντοκεφαλής 

 Οι λέοντες των Ρύπων

Το κορινθιακό κιονόκρανο φέρει μικροσκοπικό, αργό, κυμάτιο κάτω από τις ακάνθους του, καθώς και είκοσι σχηματοποιημένες άκανθες-φύλλα στην ημιπεριφέρεια του καλάθου, γεγονός που επιτρέπει κάθε είδους συγκρίσεις με τα πρώιμα παραδείγματα, όπως είναι αυτό στον κορινθιακό κίονα στο ναό του Απόλλωνα των Βασσών.

Το άνδηρο των ναών και το Ηρώο

Επιπλέον, αποτελεί την πρωιμότερη ολοκληρωμένη κορινθιακή σύνθεση, που γνωρίζουμε στο εσωτερικό ενός μνημείου ενώ για πρώτη φορά συνδέεται άμεσα με ταφική χρήση, όπως ακριβώς παραδίδεται στην ανεκδοτολογική αναφορά του Βιτρούβιου.

Κάτω από τον ερειπιώνα εξάλλου, που κάλυπτε την πρόσοψή του βρέθηκαν πεσμένοι από την αρχική θέση τους δύο μαρμάρινοι λέοντες σε οκλάζουσα στάση. Ο ένας είναι μικρότερος του φυσικού μεγέθους και βρέθηκε με την πλίνθο του, ενώ ο δεύτερος, που είναι μεγαλύτερος, επίσης με τμήμα της πλίνθου του. Διατηρούνται επίσης ανατομικές τους λεπτομέρειες και η χαίτη τους σε απαλό ανάγλυφο. Και οι δύο λέοντες ήταν ένθετοι σε ξεχωριστές λίθινες βάσεις.

Ακόμη ήρθε στο φως το άνω μέρος μεγάλης, μαρμάρινης επιτύμβιας στήλης με νεανική ανδρική μορφή. Όλα τα γλυπτά είναι λαξευμένα σε πεντελικό μάρμαρο.

ΠΗΓΗ mononews