Τώρα ακόμα και Τούρκοι ερευνητές συμφωνούν με την ιδέα ότι η Ελλάδα θα θεσπίσει την ΑΟΖ της. Μάλιστα το θεωρούν όχι μόνο φυσιολογικό και αναμενόμενο, αφού ακολουθεί τη στρατηγική της Κύπρου αλλά αναρωτιούνται γιατί η ίδια η Τουρκία δεν έχει θεσπίσει την ΑΟΖ της αφού ήδη την έχει οριοθετήσει στην Μαύρη θάλασσα. Το ενδιαφέρον αυτού του συλλογισμού είναι ότι καταρρίπτει τις φοβίες μερικών που δεν θα ξέρουν πού να κρυφτούν μετά τη θέσπισή μας και την απόλυτη απραξία της Τουρκίας, με άλλα λόγια ακριβώς όπως έκανε και με την Κύπρο. Βλέπουμε σιγά σιγά ότι η ελληνική ΑΟΖ αποκτά μια οντότητα μέσω της αποδοχής της πραγματικότητας. Είναι λοιπόν δύσκολο να την θεωρήσουμε πλέον ως μια μόδα αφού έχει ήδη αρχίσει να είναι αποδεκτή ακόμα και από την ίδια την Τουρκία, η οποία αντιλαμβάνεται ότι δεν μπορεί να κάνει και τίποτα για να αλλάξει τα δεδομένα. Είναι λοιπόν λογικό να σκέφτεται και η ίδια ότι δεν αξιοποιεί το Δίκαιο της Θάλασσας. Συνειδητοποιεί λοιπόν ότι η πολιτική που ακολουθεί εδώ και δεκαετίες ενάντια στην ΑΟΖ όχι μόνο δεν μπορεί να φέρει άλλους καρπούς, αλλά σίγουρα θα επηρεάσει αρνητικά αν συνεχίσει προς την ίδια κατεύθυνση. Έτσι σκέφτεται με έναν τρόπο που θέλουμε κι εμείς. Αφού θέλει να ακολουθήσει πιο έμπρακτα το Δίκαιο της Θάλασσας. Μαθαίνει τα τελευταία χρόνια, λόγω των εξελίξεων στην Κύπρο, ότι ακόμα και οι φοβίες της δεν σταμάτησαν τις πετρελαϊκές εταιρείες να είναι υποψήφιες στην κυπριακή ΑΟΖ. Τόσα χρόνια η Τουρκία θεωρούσε ότι είχε την πρωτοβουλία και ότι είχε πείσει τους πάντες ότι η Μεσόγειος είναι μια κλειστή θάλασσα, όπου δεν πρέπει να γίνονται συμφωνίες οριοθέτησης αλλά με τις κινήσεις της Κύπρου, το σχέδιό της κατέρρευσε. Και τώρα προσπαθεί να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα, διότι καταλαβαίνει ότι όντως είναι θέμα εβδομάδων η θέσπιση της ελληνικής ΑΟΖ, διότι δεν φοβόμαστε τίποτα και κανένα, γιατί δεν καταπατούμε κανένα και ακολουθούμε το Δίκαιο της Θάλασσας χωρίς να πάμε ούτε βήμα πίσω. Είναι πλέον η αποφασιστικότητά μας που βάζει την Τουρκία σε μια ορθολογική θέση. Δεν υπάρχει αντιπαράθεση σε αυτό το σημείο διότι η ΑΟΖ δεν είναι το θέμα της Τουρκίας αλλά τα νησιά. Απλώς η ελληνική ΑΟΖ ενισχύει όλα τα νησιά μας. Στην περίπτωσή της, η ΑΟΖ, δίνει δυνατότητες που δεν έχει προς το παρόν. Σωστά λοιπόν αναρωτιούνται οι Τούρκοι ερευνητές για το μέλλον της χώρας αν επιμένει να μην ακολουθεί επίσημα το Δίκαιο της Θάλασσας. Με αυτόν τον τρόπο κατανοούμε όλοι το νοητικό σχήμα που προβλέπει ότι δεν είναι ανάγκη να νικήσεις τον αντίπαλο σου, είναι προτιμότερο ν’ αναγκαστεί να σκεφτεί με τον δικό σου τρόπο. Τώρα η Τουρκία αρχίζει να σκέφτεται ότι δεν είναι σωστό και ορθολογικό να μην αξιοποιεί την ίδια της την ΑΟΖ μέσω του Δικαίου της Θάλασσας. Και αυτό είναι μια επιτυχία εκ μέρους της πατρίδας μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου