Του Ν. Λυγερού
Όποιος κατηγορεί το Υπουργείο Παιδείας για έλλειψη καινοτομίας είναι σίγουρα απαράδεκτος. Διότι για να μας πει ένας Υπουργός ότι η Γενοκτονία και η Εκκλησία δεν πρέπει να υπάρχουν, είναι όντως μια καινοτομία και μάλιστα βαρβαρότητας. Έτσι αν μερικοί είχαν ακόμα κάποια αμφιβολία για το επίπεδο το γνωστικό του Υπουργού, τώρα το έχουν και με βούλα. Το πρόβλημα δεν είναι πια αυτός, αλλά ο ελληνικός λαός. Διότι πρόκειται για τη δεύτερη φορά που είναι αντισυνταγματικός και το πρέπον είναι τουλάχιστον να παραιτηθεί και μπορούμε να βοηθήσουμε αν υπάρχει όντως μια δυσκολία. Πάντως σε κάθε περίπτωση δεν πρόκειται ν’ αφήσουμε απροστάτευτους τους μικρούς ανθρώπους και να τους αφήσουμε να υποστούν ένα πρόγραμμα βαρβαρότητας μόνο και μόνο επειδή προέρχεται από μια υπουργική απόφαση. Δεν είναι καν θέμα διαλόγου, διότι αυτός ο διάλογος θα έπρεπε να αφορούσε το Σύνταγμα της Ελλάδας. Εδώ πρόκειται για μια βαρβαρότητα που γίνεται εναντίον των Ελλήνων που είναι ανάλογη από αυτές που έκαναν τα απολυταρχικά καθεστώτα όταν μπορούσαν να επιβάλουν τη γνώμη τους με τον πιο απαράδεκτο τρόπο. Αυτή η μηδενιστική ιδεολογία πρέπει να παύσει. Η ασχετοσύνη η ιστορική δεν μπορεί να ονομαστεί επιστημονικός διάλογος. Και η καταπάτηση του γνωστικού πεδίου της θεολογίας δεν μπορεί να γίνεται δίχως κόστος. Ως εδώ και μη παρέκει φωνάζει ήδη ο ελληνικός λαός.
Όποιος κατηγορεί το Υπουργείο Παιδείας για έλλειψη καινοτομίας είναι σίγουρα απαράδεκτος. Διότι για να μας πει ένας Υπουργός ότι η Γενοκτονία και η Εκκλησία δεν πρέπει να υπάρχουν, είναι όντως μια καινοτομία και μάλιστα βαρβαρότητας. Έτσι αν μερικοί είχαν ακόμα κάποια αμφιβολία για το επίπεδο το γνωστικό του Υπουργού, τώρα το έχουν και με βούλα. Το πρόβλημα δεν είναι πια αυτός, αλλά ο ελληνικός λαός. Διότι πρόκειται για τη δεύτερη φορά που είναι αντισυνταγματικός και το πρέπον είναι τουλάχιστον να παραιτηθεί και μπορούμε να βοηθήσουμε αν υπάρχει όντως μια δυσκολία. Πάντως σε κάθε περίπτωση δεν πρόκειται ν’ αφήσουμε απροστάτευτους τους μικρούς ανθρώπους και να τους αφήσουμε να υποστούν ένα πρόγραμμα βαρβαρότητας μόνο και μόνο επειδή προέρχεται από μια υπουργική απόφαση. Δεν είναι καν θέμα διαλόγου, διότι αυτός ο διάλογος θα έπρεπε να αφορούσε το Σύνταγμα της Ελλάδας. Εδώ πρόκειται για μια βαρβαρότητα που γίνεται εναντίον των Ελλήνων που είναι ανάλογη από αυτές που έκαναν τα απολυταρχικά καθεστώτα όταν μπορούσαν να επιβάλουν τη γνώμη τους με τον πιο απαράδεκτο τρόπο. Αυτή η μηδενιστική ιδεολογία πρέπει να παύσει. Η ασχετοσύνη η ιστορική δεν μπορεί να ονομαστεί επιστημονικός διάλογος. Και η καταπάτηση του γνωστικού πεδίου της θεολογίας δεν μπορεί να γίνεται δίχως κόστος. Ως εδώ και μη παρέκει φωνάζει ήδη ο ελληνικός λαός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου