Του Ν. Λυγερού
Η κληρονομιά αρχικά φαίνεται ως μια τελική φάση και νομίζουμε ότι τελειώνει μια διαδικασία. Στην πραγματικότητα υπάρχει μια μεγάλη διαφορά ανάλογα με την επιλογή. Ο Leonardo da Vinci έδωσε το έργο του στον μαθητή του και αυτός το διατήρησε και το διέδωσε. Όταν όμως αυτός θεώρησε ότι έπρεπε να παραδώσει την κληρονομιά του δεν σκέφτηκε το νοητικό σχήμα της σκυτάλης. Κι όταν έδωσε όλα τα αρχεία του Δασκάλου στον υιό του, αυτός τα διασκόρπισε αφού τεμάχισε μερικά από αυτά. Και αυτό εξηγεί την εξαφάνιση του έργου του Δασκάλου της Αναγέννησης για δύο αιώνες. Η κληρονομιά ως νοητικό σχήμα είναι η αρχή της συνέχειας. Με άλλα λόγια, κι ένας λαός πρέπει να σκεφτεί τι αποτελεί πραγματικά την κληρονομιά του και τι δεν πρέπει να χαθεί από την ιστορία του και τα επιτεύγματά του. Έτσι συνειδητοποιεί ότι πρέπει να έχει ένα στρατηγικό στόχο. Από την στιγμή που το αντιλαμβάνεται, αρχίζει μια νέα διαδικασία που είναι η ουσία που συνδέει το παρελθόν και το μέλλον. Κι όταν αυτός ο λαός είναι αυτόχθονος αυτή η ουσία γίνεται γέφυρα του Χρόνου. Αν λοιπόν υπάρχουν Δάσκαλοι σε αυτόν τον λαό, το πρώτο πράγμα που θα σκεφτούν είναι να σώσουν αυτήν την ουσία. Τότε αρχίζει μια ανθρώπινη αντεπίθεση ενάντια στη βαρβαρότητα της λήθης. Όμως ταυτόχρονα ενεργοποιείται αμυντικό σύστημα πιο ανθεκτικό, ικανό ν' αντέξει ακόμα και μια επίθεση γενοκτονίας.
Η Πόλη και η Παλιά Πόλη
Του Ν. Λυγερού
Του Ν. Λυγερού
Ενώ ξέρουμε τη διαχρονική αξία της Πόλης, συχνά ξεχνούμε το αιώνιο ιερό της Παλιάς Πόλης. Μάλιστα για αυτόν τον λόγο μπερδευόμαστε και για τον στόχο των αποστολών απελευθέρωσης. Η Πόλη βρίσκεται στα Κατεχόμενα και ξέρουμε ότι αυτό είναι απαράδεκτο για την Ανθρωπότητα. Το ίδιο πρόβλημα είχε και η Παλιά Πόλη. Και οι δύο περιπτώσεις είναι θεμελιακές για την ιστορία της Ανθρωπότητας. Μέσω της εκκλησίας και του ναού υπάρχει μια υπερχορδή διότι συνδέονται η σοφία και το ον, το ανθρώπινο και το ιερό. Στις δύο περιπτώσεις η Πόλη και η Παλιά Πόλη έγιναν στόχοι βαρβαρότητας γιατί ήταν στοιχεία πολιτισμού που διέσχισαν τους αιώνες για να δείξουν το φως. Έτσι η φωτιά προσπάθησε να κάψει το φως. Όμως αυτό αντιστάθηκε και αντιστέκεται. Κι επειδή και οι δύο ήταν εδώ από πριν, θα είναι εδώ και μετά. Το θέμα είναι πόσους αιώνες θα τις αφήσουμε να ζήσουν μέσα στην κατοχή, ενώ θέλουν απλώς να είναι ελεύθερες. Υπάρχει μεταξύ τους, μια ιερή συμμαχία. Κατά συνέπεια όσοι είναι μαχητές της Ανθρωπότητας ξέρουν ότι πρέπει να τις προστατέψουν και να τις απελευθερώσουν κάθε φορά που υπάρχει ανάγκη. Η Πόλη και η Παλιά Πόλη βρίσκονται στην ίδια πολυκυκλική εξέλιξη της Ανθρωπότητας, γι’ αυτό τις προσέχουν οι Υπηρέτες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου