Πολλοί λανθασμένα πιστεύουν ότι η Κλεοπάτρα, η τελευταία διάδοχος του
ελληνιστικού βασιλείου της Αιγύπτου, ήταν η τελευταία βασίλισσα των
ελληνιστικών βασιλείων που δημιουργήθηκαν μετά το θάνατο του Μ.
Αλεξάνδρου και του διαμοιρασμού της αυτοκρατορίας του από τους
Επιγόνους.
Λίγα είναι γνωστά στο ευρύ κοινό σχετικά με την ιστορία των ελληνοινδικών βασιλείων που κυβερνήθηκαν από τουλάχιστον 30 Έλληνες βασιλείς κατά τους 2 τελευταίους αιώνες πριν τη γέννηση του Χριστού.
Το ελληνιστικό βασίλειο της Ινδίας ιδρύθηκε από τον βασιλέα της Βακτριανής Δημήτριο Α’ στις αρχές του 2ου αιώνα πΧ. Περιλάμβανε περιοχές του Αφγανιστάν, Πακιστάν και της βορειοδυτικής Ινδίας.
Οι επεκτατικές εκστρατείες των διαδόχων του επέκτειναν τα σύνορα και στο απόγειο της δύναμής του, το βασίλειο περιλάμβανε σχεδόν ολόκληρη τη σημερινή βόρεια και ένα μεγάλο κομμάτι της κεντρικής Ινδίας.
Ενώ το βασίλειο της Βακτριανής καταλύθηκε το 130 πΧ, το ελληνοϊνδικό
βασίλειο συνέχισε να υφίσταται έως το 10 μΧ. Τα αρχαιολογικά ευρήματα
φανερώνουν ινδουιστικές και βουδιστικές επιρροές, κάτι που μαρτυρά την
επαφή του ελληνικού πολιτισμού με τους Ινδούς και τους Κινέζους
αντίστοιχα.
Κατά το 1ο αιώνα πΧ, το ελληνικό βασίλειο άρχισε να δέχεται πιέσεις από
Ινδούς στα ανατολικά, Σκύθες και Πάρθους στα δυτικά και άλλων
ινδοευρωπαϊκών φυλών όπως οι Γιουέζι, με αποτέλεσμα να συρρικνωθεί.
Παράλληλα εσωτερικές διαμάχες, διευκόλυναν τη παρακμή.
Ο τελευταίος βασιλιάς του ελληνοινδικού βασιλείου ήταν ο Στράτων Β’ ο Σωτήρ που βασίλεψε από το 25 πΧ μέχρι τη κατάλυση του βασιλείου του το 10 μΧ. Η βασιλεία του καταλύθηκε απο τον Ινδο – Σκυθη Rajuvula. Οι Σκυθικές εισβολές στους τελευταίους ελληνικούς θύλακες της Ινδίας έφεραν τη κατάρρευση του βασιλείου που από το 10 μΧ παύει να υφίσταται ως πολιτική οντότητα. Έτσι τελειώνουν επίσημα 3,5 αιώνες ελληνικής κυριαρχίας στις εσχατιές του τότε γνωστού κόσμου.
Θάνος Σ. Επαχτίτης
/www.ptisidiastima.com
Επικουρία /en.wikipedia.org
Λίγα είναι γνωστά στο ευρύ κοινό σχετικά με την ιστορία των ελληνοινδικών βασιλείων που κυβερνήθηκαν από τουλάχιστον 30 Έλληνες βασιλείς κατά τους 2 τελευταίους αιώνες πριν τη γέννηση του Χριστού.
Το ελληνιστικό βασίλειο της Ινδίας ιδρύθηκε από τον βασιλέα της Βακτριανής Δημήτριο Α’ στις αρχές του 2ου αιώνα πΧ. Περιλάμβανε περιοχές του Αφγανιστάν, Πακιστάν και της βορειοδυτικής Ινδίας.
Οι επεκτατικές εκστρατείες των διαδόχων του επέκτειναν τα σύνορα και στο απόγειο της δύναμής του, το βασίλειο περιλάμβανε σχεδόν ολόκληρη τη σημερινή βόρεια και ένα μεγάλο κομμάτι της κεντρικής Ινδίας.
Νόμισμα του ( Βασιλεύς Σωτήρ ) Στράτωνος του Β΄ |
Ινδία περιοχή Gandhara ανάγλυφο με παράσταση του Δούρειου Ίππου στην κατάληψη της Τροίας |
Κατά προσέγγιση της περιοχής της /του Ανατολικής Πουντζάμπ και της πρωτεύουσας Στράτωνος ΙΙ η Σάγκαλα. |
Νόμισμα του Στράτωνος του Β΄ |
Ο τελευταίος βασιλιάς του ελληνοινδικού βασιλείου ήταν ο Στράτων Β’ ο Σωτήρ που βασίλεψε από το 25 πΧ μέχρι τη κατάλυση του βασιλείου του το 10 μΧ. Η βασιλεία του καταλύθηκε απο τον Ινδο – Σκυθη Rajuvula. Οι Σκυθικές εισβολές στους τελευταίους ελληνικούς θύλακες της Ινδίας έφεραν τη κατάρρευση του βασιλείου που από το 10 μΧ παύει να υφίσταται ως πολιτική οντότητα. Έτσι τελειώνουν επίσημα 3,5 αιώνες ελληνικής κυριαρχίας στις εσχατιές του τότε γνωστού κόσμου.
Θάνος Σ. Επαχτίτης
/www.ptisidiastima.com
Επικουρία /en.wikipedia.org
Ελληνο-Βακτριανοί και Ελληνο-Ινδοί βασιλιάδες, εδάφη και χρονολογία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου