Tου Ν. Λυγερού
Μεταξύ αστείου και γελοίου κυμαίνεται η τωρινή πολιτική της κυβέρνησης με τις δηλώσεις που κάνει τόσο για το Σκοπιανό όσο και για την Βόρεια ήπειρο. Η επίσημη Ελλάδα απλώς απουσιάζει ή είναι υποχωρητική και τίποτα άλλο. Σε τέτοια εθνικά θέματα όπως είναι και η ΑΟΖ θα έπρεπε να υπάρχει ένας συντονισμός των κομμάτων έτσι ώστε να φαίνεται σε όλους η εθνική μας πολιτική και να ακούγεται η Ελλάδα στην Ευρώπη και στην Ανατολική Μεσόγειο. Όμως η κυβέρνηση κρύβεται από πίσω από ένα κομματικό μηχανισμό που δεν έχει αλλάξει βέβαια από την αρχή μόνο που τώρα έχουμε φλέγοντα θέματα και συνεχίζει να συμπεριφέρεται σαν να μην έχει γίνει απολύτως τίποτα. Έτσι ενώ έχουμε εκκρεμότητες από παντού, συνεχίζει να κάνει αστείες και γελοίες δηλώσεις που υποσκάπτουν τον Ελληνισμό και υποτιμούν τη νοημοσύνη των Ελλήνων. Η κυβέρνηση μιλά σαν να είναι σε κομματική εκδήλωση και απευθύνεται μόνο και μόνο στους ψηφοφόρους της γιατί ξέρει ότι δεν μπορεί πια να επηρεάσει τα άτομα που δεν είναι κομματόσκυλα. Έτσι θεωρεί ότι κάνει κάτι ενώ ακολουθεί απλώς τις ναζιστικές τεχνικές στο τέλος του πολέμου που εξηγούσαν ακόμα και στους κινηματογράφους ότι νικούν τουλάχιστον μέχρι να φτάσει βόμβα των Συμμάχων ακόμα και σε αυτούς τους κινηματογράφους της προπαγάνδας. Ο μακεδονικός αγώνας με τη νέα εκδοχή του έδειξε που μπορεί να φτάσει ο αδίστακτος κομματισμός. Και φτάνει πια.
Η προπαγάνδα του Πρωθυπουργού
Tου Ν. Λυγερού
Η προπαγάνδα του Πρωθυπουργού συνεχίζεται σαν να είναι ήδη αντιπολίτευση και να διεκδικεί μια εξουσία που υποτίθεται έχει ήδη. Το παράλογο της υπόθεσης είναι ότι προσπαθεί να είναι πειστικός ενώ κανείς πια δεν πιστεύει στα εθνικά του ψέματα. Το Σκοπιανό είναι ένα χειροπιαστό παράδειγμα για το τι μπορεί να κάνει μια ιδεολογία που δεν πιστεύει στην έννοια της ιστορίας και κατηγορεί για τα πάντα τον Ελληνισμό. Διότι ένας σταλινιστής βλέπει τον Ελληνισμό ως ακραίο στοιχείο που αντιστέκεται στη βαρβαρότητα του και γι’ αυτό θέλει να τον αφοπλίσει αφού δεν μπορεί να τον αφανίσει με τις πράξεις του. Ο Πρωθυπουργός που εξόντωσε τον Υπουργό Εξωτερικών για να πάρει τη θέση του επειδή το είχε απωθημένο προσπαθεί να προχωρήσει μόνος του σ’ ένα πολιτικό ναρκοπέδιο και παίζει ακόμα θέατρο ενώ φοβάται για κάθε του βήμα. Δεν πείθει πια γιατί λέει συνεχώς τα ίδια με τις ίδιες ατάκες που έμαθε από μικρός σε αυτή την παρέα που δεν κατάφερε ούτε να μεγαλώσει ούτε να ωριμάσει μέσω της εξουσίας. Μιλά ακόμα για κομματικούς αγώνες γιατί δεν μπορεί να εξετάσει τα πράγματα μ’ έναν εθνικό τρόπο, δεν έχει αυτή την εμβέλεια του βλέμματος που είχε ένας Τάσσος Παπαδόπουλος. Συνεχίζει να είναι ρηχός με ελάχιστες γνώσεις και να θεωρεί ότι όλα τα σφάζει όλα τα μαχαιρώνει χωρίς κανένα πρόβλημα ενώ ασχολείται αποκλειστικά με το κενό του μηδενισμού χωρίς ιστορία αφού λείπουν οι αξίες.
Κυβέρνηση και Συγκυβέρνηση
Tου Ν. Λυγερού
Η κυβέρνηση και η συγκυβέρνηση αποτελούν ένα απίστευτο ντουέτο σε μια κωμωδία που καταντά τραγωδία με την πάροδο του χρόνου. Η κάθε μια κρατά την άλλη από εκεί που μπορεί, όχι βέβαια για να τη στηρίξει αλλά για να μην πέσει η ίδια στον γκρεμό της πολιτικής καριέρας. Έχουν προετοιμαστεί για να κρατήσουν όσο μπορούν και ως το τέλος ακόμα και αν αυτό αργεί να φανεί λόγω της οικονομικής κατάστασης. Το θέμα είναι ότι δεν επικοινωνούν πια πάνω στο εθνικό πρόβλημα που αποτελεί το Προσύμφωνο των Σκοπίων διότι η μια το υποστηρίζει φανατικά και η άλλη το θεωρεί άκρως απαράδεκτο. Αλλά βέβαια τα βρίσκουν για να καθίσουν όσο πιο πολύ γίνεται στις καρέκλες διότι ξέρουν ότι μετά δεν πρόκειται να τις ξαναδούν από κοντά. Το πρόβλημα είναι ότι αυτό το ντουέτο αντιπροσωπεύει την επίσημη Ελλάδα, η οποία φαίνεται τόσο υποχωρητική πια που έρχονται ιδέες και στις αλβανικές αρχές και στις τουρκικές αρχές. Αλλά τα προβλήματα άρχισαν να φαίνονται ακόμα και στα εσωτερικά. Διότι οι εκλογές των εκπαιδευτικών για την ανάδειξη των αιρετών μελών στα υπηρεσιακά συμβούλια τόσο σε επίπεδο πρωτοβάθμιας όσο και δευτεροβάθμιας, έδειξαν με ξεκάθαρο τρόπο πόσο έχει πέσει το ποσοστό αποδοχής των κινήσεων αυτής της κυβέρνησης. Σίγουρα το ντουέτο θα περιμένει κι άλλες ήττες αλλά θα κρατήσει τις καρέκλες του όσο αντέξει ακόμα κι αν χρειαστεί να θυσιάσει κι άλλα στελέχη σε όλα τα επίπεδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου