Του Ν. Λυγερού
Η κυβέρνηση μπορεί ν’ αλλάξει ακόμα και όνομα για να προσπαθήσει να περάσει για κάποια άλλη, αλλά όλοι ξέρουν ακόμα και ονομαστικά τι έχει κάνει ο καθένας και μάλιστα σε προσωπικό επίπεδο. Έτσι δεν υπάρχει δυνατότητα για άνοιγμα σε μεγαλύτερο φάσμα. Διότι οι άλλοι δεν είναι ηλίθιοι να καούν με αυτόν τον συνδυασμό και ειδικά σε αυτές τις συγκεκριμένες εκλογικές αναμετρήσεις όπου δεν υπάρχει καμία δυνατότητα να ηρεμήσει η οργή του ελληνικού λαού. Διότι το έγκλημα που έγινε με το θέμα της Μακεδονίας αλλά και στο Μάτι, δεν πρόκειται να το ξεχάσει κανείς διότι και τα δύο μπήκαν βαθιά μέσα στην καρδιά μας και δεν πρόκειται να συγχωρέσουμε σε κανένα αυτό που έκανε ή δεν έκανε για αυτούς τους ανθρώπους που δεν γεννήθηκαν για να είναι θύματα μιας κυβέρνησης ασχετοσύνης. Κι όσον αφορά στη Μακεδονία όχι μόνο το θέμα δεν έχει λήξει, αλλά βλέπουμε όλο και περισσότερο ανθρώπους που θέλουν να ακυρωθεί το Προσύμφωνο των Πρεσπών. Κι όσοι λένε ότι δεν υπάρχουν Συμφωνίες που ακυρώνονται, ας εξετάσουν την ιστορία όσο δεν έχουν αλλάξει τα προγράμματα κι ας δουν τι έγινε με τη Συμφωνία του Αγίου Στεφάνου και τη Συμφωνία του Βερολίνου το 1878, τι έγινε με τη Συμφωνία των Σεβρών και με τη Συμφωνία της Λωζάννης το 1923 ακόμα και με τη Συμφωνία Ζυρίχη - Λονδίνο το 1960.
Νέα προειδοποίηση των ΗΠΑ για τα S-400
Του Ν. Λυγερού
Η Τουρκία πίστευε ότι θα μπορέσει να παίξει σε δύο ταμπλώ χωρίς να ζήσει αρνητικές επιπτώσεις. Έκανε όμως ένα τεράστιο λάθος γιατί εκτίμησε ότι οι ΗΠΑ δεν θα πουν τίποτα επειδή υπάρχει το θέμα με τα F-35 και την παραγωγή τους. Βέβαια δεν ενοχλήθηκαν καν από το νατοϊκό πλαίσιο που απαγορεύει βέβαια τέτοιου τύπου αγορές. Τώρα όμως οι ΗΠΑ όχι μόνο δήλωσαν επίσημα ότι θεωρούν την τουρκική κίνηση απαράδεκτη αλλά μιλούν πλέον ανοιχτά για κυρώσεις εις βάρος της. Ήδη το πάγωμα της αποστολής και της παράδοσης των F-35 είναι ένα γεγονός. Όμως τώρα οι ΗΠΑ μιλούν ακόμα και για επανεξέταση της συμμετοχής της Τουρκίας στο πρόγραμμα βιομηχανικής παραγωγής των μαχητικών αεροσκαφών και αυτό σημαίνει ένα πρακτικό και οικονομικό κόστος. Με άλλα λόγια, η Τουρκία δεν πρέπει μόνο να επιλέξει τι θέλει να κάνει με τα S-400 και τα F-35, αλλά θα πρέπει να βάλει στη ζυγαριά και το θέμα της συμμετοχής της σε αυτό το στρατιωτικό πρόγραμμα και αυτό σημαίνει ταυτόχρονα και θέσεις εργασίας σε ένα χρονικό διάστημα όπου η οικονομία της χώρας είναι χάλια. Έτσι οι ΗΠΑ ασκούν μια πίεση που δεν είναι πια μόνο διπλωματική. Και κανένας στην Ελλάδα δεν θα ήθελε την ίδια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου