Μερικοί συμπολίτες μας που μου τηλεφώνησαν, τόσο από το εσωτερικό όσο και από το εξωτερικό, μου είπαν «αν μου επιτρέπετε να πληρώσω εγώ εκείνα τα χρήματα». Τους ευχαρίστησα. «Δεν γίνεται», είπα. Ποια χρήματα; Το χρηματικό πρόστιμο που μου επέβαλε το δικαστήριο στην Άγκυρα έναντι της ποινής φυλάκισης ενός χρόνου. «Δεν αναγνωρίζουμε την απόφαση εκείνου του δικαστηρίου, γι’ αυτό δεν θα πληρώσουμε, αν πληρώσουμε θα την αναγνωρίσουμε», είπα.
Το έγραψα και χθες. Παρ’ όλα τα κακά, δεν εξέλειπαν οι καλοί άνθρωποι σε αυτή τη χώρα. Δεν ανέβηκαν όλοι σε εκείνα τα ωραία άλογα και έφυγαν. Πρέπει να χαιρόμαστε αφού ακόμα μπορούμε να βρούμε κάποιους να διηγηθούμε το χάλι μας και να το καταλάβουν. Ξέρω, το μέρος αυτό είναι σαν επαρχία. Είναι μπόλικος ο εγωισμός και η συμφεροντολογία, η ζήλια και ο φθόνος. Και δυστυχώς είναι ένα μέρος που μας καταβάλλει πιο πολύ η έλλειψη αγάπης και το μίσος παρά η αγάπη. Αν δεν καταφέραμε να ζούμε αδελφικά και ειρηνικά σε αυτό το μικρό κομμάτι γης που στενάζει υπό κατοχή τόσα χρόνια, ένας λόγος είναι και αυτός.
Κοίταξα τις χθεσινές εφημερίδες. Αν πω ότι δεν εξεπλάγην, θα είναι ψέμα. Εκτός από μερικές εφημερίδες, κανείς δεν θεώρησε πως άξιζε να δημοσιεύσει αυτή την είδηση πρωτοσέλιδα. Ακόμα και εκείνοι που θεωρούν τον εαυτό τους αντιπολιτευόμενους. Γιατί; Είναι τόσο ασήμαντη; Ένας Τουρκοκύπριος δημοσιογράφος δικάστηκε στο φασιστικό καθεστώς Ερντογάν και καταδικάστηκε σε φυλάκιση. Είναι κάτι που πρώτη φορά συμβαίνει στην ιστορία μας. Αν και αυτό δεν έχει σημασία, θέλω να ξέρω τι έχει σημασία. Από τη μια παραπονιόμαστε ότι μας αφαιρέθηκε η βούλησή μας και οι ελευθερίες μας και από την άλλη θεωρούμε ότι δεν αξίζει να σταθούμε σε ένα τέτοιο γεγονός; Υπάρχει και το εξής: Προέβαλαν ένα άλλο γεγονός μπροστά από αυτό. Ποιο γεγονός; Ο συνάδελφος πρόεδρος της Ένωσης Ξένου Τύπου εξαναγκάστηκε σε παραίτηση εκ μέρους της πρεσβείας κατόπιν παραπόνου του Τατάρ και παραιτήθηκε. Δυσκολεύτηκα πραγματικά να το καταλάβω. Αυτός ο φίλος είναι κάποιος που πάντοτε στεκόταν δίπλα στους κρατούντες το καθεστώς. Άλλωστε, δεν είναι αντιπολιτευόμενη οργάνωση η Ένωση Ξένου Τύπου που διαθέτει ένα διώροφο κτήριο στην νεκρή ζώνη που βρίσκεται στο οδόφραγμα του Λήδρα Πάλας. Πάντοτε είναι δίπλα στο καθεστώς. Τι έκανε ο πρόεδρος και δεν τους άρεσε; Και πώς τον εξανάγκασαν σε παραίτηση; Τον απείλησαν; Του έβαλαν το πιστόλι στον κρόταφο; Έριξαν πυροβολισμούς στην πόρτα του; Γιατί δεν αντιστάθηκε και παραιτήθηκε; Αυτό το γεγονός είναι πιο σημαντικό από τη δίκη ενός Τουρκοκύπριου δημοσιογράφου στην Άγκυρα και την επιβολή ποινής φυλάκισης σε αυτόν; Μου προκάλεσε μεγαλύτερη έκπληξη το ότι κάποιοι δημοσιογράφοι μας θεώρησαν και τα δύο γεγονότα ίσης αξίας. Όπως φαίνεται, αυτή η κοινότητα δεν θέλει καθόλου να σωθεί από τη σκλαβιά.
Αυτή δυστυχώς είναι η κατάσταση στις εφημερίδες μας, όμως η είδησή μας είχε ευρεία απήχηση στις πιο έγκυρες διαδικτυακές εφημερίδες της Τουρκίας. Γνωστοποίησαν στον κόσμο την απόφαση του δικαστηρίου της Άγκυρας. Στο μεταξύ ήρθαν και συνάδελφοι από το ΡΙΚ. Έκαναν συνέντευξη μαζί μου. Ενώ εδώ καμία από τις τηλεοράσεις μας δεν μου τηλεφώνησε και δεν ρώτησε για μένα. Εκτός από ένα κόμμα, κανένα πολιτικό κόμμα μας δεν μίλησε για το θέμα αυτό. Δεν εξέδωσε ανακοινωθέν. Ο ηγέτης του CTP, Τουφάν Έρχουρμαν, που ρωτήθηκε η άποψή του κατά τη διάρκεια ζωντανής τηλεοπτικής εκπομπής, είπε «δεν θεωρώ σωστό να συζητιούνται αυτά κατά τη διάρκεια μιας περιόδου τέτοιας κρίσης». Δηλαδή, έστω και αν μας κρεμάσουν, έστω και να μας σφάξουν, δεν πρόκειται να λεχθεί τίποτα απ’ αυτούς ενάντια στην Τουρκία! Η ουσιαστική στήριξη προς εμάς ήρθε από τον νότο έναντι της σιωπής στον βορρά. Ενώ δεν λέχθηκε τίποτα από κανένα κόμμα εδώ, εκδόθηκε ανακοινωθέν στήριξης από το ΑΚΕΛ. Όχι μόνο σε εμένα, αλλά και στον Οσμάν Καβάλα, τον υπερασπιστή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη. Τα πολιτικά μας κόμματα που δεν εξέφρασαν στήριξη σε εμένα, δεν πρόκειται να στηρίξουν καθόλου τον Οσμάν Καβάλα. Δεν θα τεθούν ποτέ αντιμέτωπα με τον Ερντογάν. Ενώ έμεινε σιωπηλή και η Ένωση Δημοσιογράφων στον βορρά, η Ένωση Συντακτών στον νότο εξέδωσε μήνυμα στήριξης για εμένα. Ήρθαν βροχή τα μηνύματα και από πολλούς Ελληνοκύπριους αδελφούς. Ενώ σώπασε η Ένωση Δικηγορικών Συλλόγων στον βορρά, ο αξιόλογος νομικός στον νότο Αχιλλέας Δημητριάδης τόνισε ότι είναι στο πλευρό μας. Ευχαριστώ την αγαπητή Άννα Θεολόγου, τον Αντρέα Θεμιστοκλέους, τον Αλέκο Μιχαηλίδη, τον Σόλωνα Αντάρτη, τον Γιώργο Κολοκασίδη και όλους. Ευχαριστώ ιδιαιτέρως τον πρώην θρυλικό πρόεδρο της Ένωσης Συντακτών Αντρέα Καννάουρο, ο οποίος ουδέποτε έπαψε να προσπαθεί για εμάς. Χιλιάδες ευχαριστίες επειδή μας θυμίσατε ότι δεν είμαστε μόνοι σε αυτό το νησί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου