Να που συναντήθηκαν ξανά οι Αναστασιάδης και Τατάρ, να σπάσει ο πάγος, που λέει ο λόγος. Έστω κι αν συναντούνται για να έχουν και οι εκπρόσωποι των Ηνωμένων Εθνών κάποιο ρόλο να παίζουν, αφού αδυνατούν να παίξουν εκείνον που καθηκόντως τους αναλογεί. Μίλησαν για τη συμμετοχή των γυναικών στη διαπραγματευτική διαδικασία. Όταν θα υπάρχει διαπραγμάτευση θα καλέσουν και γυναίκες, με ποσοστώσεις, να βοηθήσουν. Πάλι καλά. Μπορεί να είναι κι αυτό ένα πείραμα. Άλλωστε, χρόνια τώρα γίναμε φαινόμενο για να πειραματίζονται πάνω μας διάφορα πανεπιστήμια, Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, Οηέδες, πρεσβείες… Και η κατοχή είναι πάντα κατοχή.
Επί της ουσίας, λοιπόν, τι βγαίνει ΚΑΙ από την προχθεσινή συνάντηση; Ότι η τουρκική πλευρά δεν μπαίνει σε συνομιλίες αν δεν ικανοποιηθούν προηγουμένως οι προϋποθέσεις της. «Φαίνεται ότι θέλουν και επιμένουν στην απαράδεκτη θέση ότι θα πρέπει πρώτα να αναγνωριστεί η κυριαρχική ισότητα και εν συνεχεία να αποπειραθούμε να δούμε αν υπάρχει έδαφος για λύση», δήλωσε ο Πρόεδρος Αναστασιάδης μετά από τη συνάντηση. Έκανε κάποιες προτάσεις ο Πρόεδρος στον Τατάρ (να συναντηθούν να βάλουν κάτω τις ανησυχίες τους, να συζητήσουν τα ΜΟΕ, να ληφθούν μέτρα για τις ροές των μεταναστών), και πήρε σε όλα αρνητικές απαντήσεις ή όρους.
Από την άλλη, ακούγαμε χτες και τον γ.γ. του ΑΚΕΛ, Στέφανο Στεφάνου, να δηλώνει ότι δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή η τουρκική αξίωση για κυριαρχική ισότητα, αλλά καλούσε τον Πρόεδρο να αναλάβει πρωτοβουλίες που θα δημιουργήσουν δυναμική για επανέναρξη των διαπραγματεύσεων. Όμως, τι σημαίνει αυτό; Ανάληψη πρωτοβουλιών, λέει, που θα βάλουν την Τουρκία στην εξίσωση των ενεργειακών εξελίξεων. Μα, την Τουρκία την έβαλαν στην εξίσωση οι Αμερικάνοι μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Την έβαλαν στην εξίσωση σε πρωταγωνιστικό ρόλο και το πρόβλημά μας τώρα, δεν είναι να βάλουμε εμείς την Τουρκία στην εξίσωση, αλλά να μην βρεθούμε εμείς απ’ έξω. Όχι για να έχουμε οφέλη από την ενέργεια, αλλά για να λύσουμε το Κυπριακό.
Όπως έλεγε χτες ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου, για να φτάσει το φυσικό αέριο στις διεθνείς αγορές πρέπει να περάσει από την Τουρκία. «Βέβαια πρέπει να περάσει από την Κύπρο για να έρθει στην Τουρκία», είπε. «Το είπαμε και στην ΕΕ. Το λέμε σε όλες τις χώρες. Ωστόσο, δεν είναι ξεκάθαρο πότε θα βρεθεί η λύση στην πολιτική διαδικασία γιατί η ε/κ πλευρά δεν έρχεται κοντά». Ούτε μία ένδειξη για διάθεση συνδιαλλαγής. Να πάει η ε/κ πλευρά κοντά, δηλαδή, να αποδεχθεί τους όρους της Τουρκίας, ώστε να λυθεί το πολιτικό πρόβλημα (με τη νομιμοποίηση της κατοχής, εννοεί, ας μην γελιόμαστε), να πάει και το αέριο στους τουρκικούς αγωγούς και να είναι όλοι ευτυχισμένοι. Και η Τουρκία και η Αμερική και η Ευρώπη. Εκτός από την Κύπρο. Καλά, αφού το ξέρει η Άγκυρα ότι πρέπει να περάσει από την Κύπρο πριν πάει στην Τουρκία το αέριο, πώς και δεν λύνει το Κυπριακό για να λύσει και το πρόβλημα των αγωγών της; Διότι, περιμένει την υποχώρηση των Ελληνοκυπρίων για να λυθούν όλα όπως τα οραματίζονται οι νεοσουλτάνοι.
Μετέφερε το μήνυμα και η Νούλαντ, προχτές. Ότι υπάρχει ανάγκη εμπλοκής της Τουρκίας στα ενεργειακά της Μεσογείου. Αφού είναι τόση η ανάγκη των Αμερικάνων και των Ευρωπαίων, αφού όλοι ξέρουν ότι πρέπει να περάσουν από την Κύπρο, γιατί δεν στρέφονται στην Άγκυρα να λύσουν το Κυπριακό, να τελειώνει μια χαρά και η ενεργειακή τους ανάγκη; Αλλά, γιατί να το κάνουν; Ποιος τους το ζήτησε; Ποιος πολιτικός αρχηγός πήγε στους Ευρωπαίους συμμάχους του να παλέψει; Εδώ, άρχισαν ήδη να ακούγονται φωνές Ελληνοκυπρίων που αντί να καλούν την Τουρκία να λύσει το Κυπριακό για να εμπλακεί στα ενεργειακά της Μεσογείου, καλούν την ελληνοκυπριακή πλευρά να παραδώσει και το τελευταίο της διαπραγματευτικό χαρτί, τον ρόλο της στον ενεργειακό χάρτη.
aristosm@phileleftheros.com
ΠΗΓΗ philenews
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου