To Ναυτικό των ΗΠΑ αποκτά F-16 Block 32 της USAF με έμπρακτο σεβασμό στον Αμερικανό φορολογούμενο… Τελικά το Αμερικανικό Ναυτικό κατέληξε στα υπό απόσυρση F-16 της Αμερικανικής Αεροπορίας (USAF) για την κάλυψη των αναγκών των Aggressor Squadrons. Των Μοιρών αεροσκαφών δηλαδή, που έχουν το ρόλο του αντιπάλου (επιτιθέμενοι) στα σχολεία του Top Gun. Στο συγκεκριμένο ζήτημα και την ελληνική του διάσταση είχαμε αναφερθεί πριν από αρκετό καιρό, όταν το DP είχε πληροφορηθεί το αμερικανικό ενδιαφέρον για τα ελληνικά F-16C/D Block 30 και Block 50. Ενδιαφέρον που είχε ως στόχο την αντικατάσταση των γερασμένων F/A-18A/B που τα Aggressor Squadrons αξιοποιούν επιχειρησιακά τα τελευταία 30 κατά προσέγγιση χρόνια.
Του Στέργιου Δ. Θεοφανίδη
Ο λόγος για τον οποίο το Ναυτικό των ΗΠΑ είχε προκρίνει την απόκτηση μεταχειρισμένων F-16, αφορούσε αποκλειστικά και μόνο το γεγονός ότι το κόστος συντήρησης και υποστήριξης των παλιών F/A-18A/B της αρχικής έκδοσης παραγωγής του Hornet, κρίθηκε από κάθε πλευρά ασύμφορο για τη χρονική επέκταση της επιχειρησιακής τους εκμετάλλευσης.
Για λόγους που δεν έγιναν ποτέ γνωστοί, είτε επίσημα είτε ανεπίσημα, η πώληση των ελληνικών F-16C/D Block 30 και -ενδεχομένως των- Block 50 στο USN, με την προοπτική της ανταλλαγής τους με αριθμό F-35, δεν προχώρησε. Στο ζήτημα επανερχόμαστε όχι μόνο γιατί είναι σημαντικό νέο η συνέχεια της αξιοποίησης του οικονομικού, αξιόπιστου και παράλληλα κατάλληλου για όλες τις δουλειές, F-16. Επανερχόμαστε και για να καταδείξουμε το πόσο μεγάλο σεβασμό επιδεικνύουν οι αμερικανικές Ένοπλες Δυνάμεις στο μαχητικό αυτό.
To κομμάτι της είδησης που μας αφορά εντοπίζεται στο ότι το USN παρέλαβε πρόσφατα τα τρία πρώτα F-16C Block 32 από τα συνολικά 20 αεροσκάφη της της συγκεκριμένης έκδοσης που θα μεταβιβαστούν σε αυτό από τη δύναμη της USAF, μαζί με έξι διθέσια F-16D Block 25, εντός του 2022.
Σύμφωνα με τον υφιστάμενο σχεδιασμό ο συνολικός αριθμός των F-16 που θα παραλάβει το Ναυτικό των ΗΠΑ, θα ανέλθει σε 124 μέχρι το 2026. Υπενθυμίζεται, ότι σταδιακά η Αεροπορία των ΗΠΑ θα αποσύρει όλες τις παλιότερες εκδόσεις του μονοκινητήριου μαχητικού, διατηρώντας σε εκσυγχρονισμένη μορφή μόνο τα Block 40/42 και Block 50/52.
Ένα από τα τρία πρώτα F-16C Block 32 της USAF που παρέλαβε το Αμερικανικό Ναυτικό, προσγειώνεται στο NAS Fallon
To USN θα αξιοποιήσει τα F-16 που θα παραλάβει από την USAF, αντικαθιστώντας άμεσα τα δικινητήρια F/A-18A/B Hornet, εξασφαλίζοντας έτσι σημαντικές οικονομίες. Όχι μόνο επειδή δεν θα χρειαστεί να τα αναβαθμίσει δομικά και να τα εκσυγχρονίσει με όποιο κόστος συνεπάγεται μία τέτοια ενέργεια, αλλά και επειδή θα απαλλαχθεί από την ανάγκη να τα αντικαταστήσει με νέας κατασκευής F/A-18E/F Super Hornet, για τα οποία βέβαια θα χρειαζόταν να δαπανήσει σημαντικά κονδύλια!
Τα αντίστοιχα κονδύλια που θα απαιτηθούν για να παραμείνουν σε υπηρεσία τα F-16 που προέρχονται από την USAF, αντιπροσωπεύουν κλάσμα του κόστους που θα απαιτήσει η αγορά νέων Super Hornet και οπωσδήποτε σημαντικά χαμηλότερο αντίτιμο από αυτό που θα πρέπει να καταβληθεί για τη δομική αναβάθμιση και τον εκσυγχρονισμό των παλιών Hornet – A/ – B.
Για την ιστορία να αναφέρουμε ότι τα πρώτα F-16N αγοράστηκαν από το Ναυτικό των ΗΠΑ για τον εξοπλισμό των Aggressor Squadrons, στα μέσα της δεκαετίας του ‘80. Παρέμειναν σε υπηρεσία για λιγότερο από από μία δεκαετία, δεδομένου ότι συμπληρώνοντας τις 4.000 έως 4.500 ώρες πτήσης, εμφάνισαν ρωγμές σε διάφορα σημεία της ατράκτου και των πτερύγων, απαιτώντας εκτεταμένη δομική αναβάθμιση – ανακατασκευή!
Χρειάστηκε να μεσολαβήσουν οκτώ περίπου χρόνια μέχρι την περίοδο 2002-2003, για να αποκτήσει και πάλι F-16 το USN. Συγκεκριμένα μόλις 10 F-16A και έξι διθέσια F-16B Block 15, τα οποία προορίζονταν για την Αεροπορία του Πακιστάν και δεν παραδόθηκαν λόγω εμπάργκο που είχε επιβληθεί από την πλευρά των ΗΠΑ. Τα μαχητικά αυτά παραμένουν σε υπηρεσία στο Naval Aviation Warfighting Development Center (NAWDC) στη βάση του Fallon (NAS – Naval Air Station). Επιδιώκεται δε να παραμείνουν ενεργά μέχρι το έτος 2035!
Για τον σκοπό αυτό το USN έχει ήδη αποφασίσει τη δομική αναβάθμιση των αεροσκαφών μέσω υλοποίησης προγραμμάτων SLEP/OSIP (Operation Safety Improvement Program), προκειμένου το όριο της ωφέλιμης επιχειρησιακής τους ζωής να ανέλθει στις 8.000 ώρες πτήσης.
Είναι άξιο υπενθύμισης επίσης το γεγονός ότι το USN αξιοποιεί επίσης σημαντική δύναμη μαχητικών τύπου F-5N. Πρόκειται για 65 πλέον συνολικά τέτοια αεροπλάνα. 40 μονοθέσια F-5N και τρία διθέσια F-5F, μαζί με άλλα 22 (16 μονοθέσια F-5E και έξι διθέσια F-5F) που αγοράστηκαν το 2020 από την Αεροπορία της Ελβετίας.
Επανερχόμενοι στο στόλο των F-16 του Ναυτικού των ΗΠΑ, υπογραμμίζεται ότι τα F-16C Block 32 που θα παραληφθούν, θα αποκτήσουν ακριβώς τον ίδιο εξοπλισμό – διαμόρφωση με τα μαχητικά Block 30/32 που βρίσκονται σε υπηρεσία στην USAF και την Εθνοφρουρά (Air National Guard) των ΗΠΑ. Τα έλαβαν χωρίς δομική αναβάθμιση και νέο εξοπλισμό στα ηλεκτρονικά, οπότε η αναβάθμισή τους θα γίνει με κονδύλια του USN.
Τέλος, άλλο πολύ σημαντικό γεγονός είναι το ότι το σύνολο των F-16 των Aggressor Squadrons του αμερικανικού Ναυτικού, θα εξοπλιστεί με ραντάρ AESA τύπου ΑΝ/APG-83 της Northrop-Grumman (ΦΩΤΟ που ακολουθεί), ανεξαρτήτως έκδοσης και διαμόρφωσης. Οι πρώτες συλλογές αναβάθμισης θα παραδοθούν εντός του 2022, ενώ στα περισσότερα αεροσκάφη οι εργασίες εκσυγχρονισμού θα εκτελεστούν σε επίπεδο μονάδας! 
Κατόπιν όλων αυτών, καθίσταται σαφές και ξεκάθαρο όχι μόνο το ότι το F-16 θα συνεχίσει για πολλά ακόμη χρόνια να προσφέρει πολύτιμες υπηρεσίες στις Μοίρες Aggressor, αλλά κυρίως το ότι το USN εκμεταλλεύεται στο έπακρο τα προγράμματα δομικής αναβάθμισης και εκσυγχρονισμού που έχει εφαρμόσει μέχρι σήμερα η USAF σε αυτό τον τύπο μαχητικού, σε συνδυασμό με την εμπειρία που έχει αποκτηθεί και τις υλικοτεχνικές υποδομές της. Είναι κάτι που παλαιότερα δεν μπορούσε (λόγω νοοτροπίας…) ούτε κατά διάνοια να συμβεί!
Αυτή είναι δε και η πλέον έμπρακτη απόδειξη ότι στις αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις, ο παράγοντας “κόστος – απόδοση” και κατ΄ επέκταση ο σεβασμός στη διαχείριση των διαθέσιμων κονδυλίων, έχει περάσει σε άλλη διάσταση. Και υπάρχουν πολλοί και συγκεκριμένοι λόγοι για αυτό. Στη συγκεκριμένη περίπτωση το USN πετυχαίνει να συντηρήσει τον εκπαιδευτικό μηχανισμό των ιπταμένων του ενεργό και μάλιστα με τα υψηλότερα δυνατά στάνταρ ποιότητας, κρατώντας παράλληλα πολύ χαμηλά το κόστος!
ΚΑΙ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΙΖΕΡΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ…
Ερχόμαστε αναπόφευκτα στο “δια ταύτα”. Κάθε σύγκριση με την ελληνική πραγματικότητα μόνο απογοήτευση μπορεί να προκαλέσει. Αν οι αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις, παρά το γεγονός ότι διαχειρίζονται προϋπολογισμούς τεράστιους, προβαίνουν σε τέτοιες επιλογές με στόχο να διατηρήσουν απόλυτη μαχητική ικανότητα με χαμηλό κόστος, η ελληνική πλευρά που θα έπρεπε να έχει υιοθετήσει την ίδια πρακτική εδώ και είκοσι τουλάχιστον χρόνια, παραμένει προσκολλημένη σε δεδομένα άλλων δεκαετιών.
Δεδομένα, νοοτροπίες και πρακτικές που χωρίς την παραμικρή αμφιβολία συντέλεσαν καθοριστικά στο να φτάσουμε εδώ που έχουμε φτάσει σήμερα. Τα ελληνικά F-16 Block 30 χωρίς καμία σοβαρή αιτιολόγηση έχουν εδώ και μία περίπου δεκαετία βγει εκτός του “κάδρου” κάθε μελλοντικής προοπτικής αξιοποίησης, ενώ παρά τις διαβεβαιώσεις περί του αντιθέτου και ο εκσυγχρονισμός των Block 50 καθυστερεί…
Επί τρία ολόκληρα χρόνια! Όλα αυτά βέβαια δείχνουν έναν εντελώς αντίθετο δρόμο από αυτόν της λογικής, της επιχειρησιακής αναβάθμισης της Πολεμικής Αεροπορίας και των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων κατ΄ επέκταση και της ορθολογικής και επιβεβλημένης οικονομίας που θα αποτρέψει την, για άλλη μία φορά, υπέρμετρη επιβάρυνση του Έλληνα φορολογούμενου.
ΠΗΓΗ defence-point
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου