Πρόσφυγες από τη Σμύρνη στην πλώρη αμερικανικού αντιτορπιλικού (φωτ.: Συλλογή Thomas Kinkaid, The Naval History and Heritage Command, πηγή: «Η Μεγάλη Φωτιά»)
Το νέο αφήγημα του Ερντογάν για την Ελλάδα στηρίζεται σε προηγούμενο αφήγημα του Μουσταφά Κεμάλ και των κεμαλιστών. Πρόκειται για το μεγάλο «εθνικό ψέμα», ότι ο Κεμάλ και οι οπαδοί του πολέμησαν εναντίον των ιμπεριαλιστών της Δύσης, που επιχείρησαν να καταλάβουν τη χώρα του. Γι’ αυτό, η κεμαλική ιδεολογία, είναι κατά βάσιν «αντιιμπεριαλιστική» και φυσικά εξόχως αντιδυτική, μέχρι σήμερα.
Όμως η ιστορική αλήθεια είναι άλλη. Ο Μουσταφά Κεμάλ δεν έριξε ούτε σφαίρα εναντίον των «Δυτικών ιμπεριαλιστών». Ούτε μια σφαίρα. Τουναντίον, ο Κεμάλ πήρε βίζα από τον λοχαγό John Godolphin Bennett, των μυστικών υπηρεσιών της Βρετανίας, για μεταβεί από την Κωνσταντινούπολη με το επιτελείο του στην μαρτυρική Αμισό και να αρχίσει από εκεί τον «απελευθερωτικό» του αγώνα. Με την ευλογία των Άγγλων.
Το ημερολόγιο έδειχνε 16 Μαΐου 1919, δηλαδή μόλις λίγες μέρες μετά την «άδεια» που έδωσαν οι Άγγλοι στον Βενιζέλο να αποβιβαστεί ο ελληνικός στρατός στη Σμύρνη. Μάλιστα, τον Μουσταφά Κεμάλ τον υποδέχτηκε στην Αμισό ο Άγγλος ταγματάρχης Salter, ο οποίος φέρεται να του είπε: «Το τάγμα μου είναι στις διαταγές σας».
Άρα, το αφήγημα περί «αντιιμπεριαλιστικού» αγώνα είναι εντελώς ψευδές, αφού ιδιαίτερα οι ισλαμιστές θεωρούν ότι ο Μουσταφά Κεμάλ ήταν όργανο των Άγγλων, εναντίον των οποίων δεν πολέμησε ποτέ.
Ας δούμε τη βοήθεια που έλαβε ο Κεμάλ από ξένες χώρες στη διάρκεια του μικρασιατικού πολέμου:
Σύμφωνα με τον Τούρκο ιστορικό Mustafa Solak:
Ο Χαλίλ Πασάς, ο οποίος πήγε στην Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών (ΕΣΣΔ) μετά το Συνέδριο της Σεβάστειας, έλαβε βοήθεια αξίας 100 χιλιάδων χρυσών λιρών τον Ιούλιο του 1920. Ο υπουργός Οικονομίας Yusuf Kemal έλαβε 1 εκατομμύριο χρυσά ρούβλια στις 6 Οκτωβρίου 1920. Το άθροισμα της χρηματικής βοήθειας που έλαβε από την ΕΣΣΔ κατά τη διάρκεια του πολέμου ήταν 11 εκατομμύρια χρυσά ρούβλια και χρυσός αξίας 100 χιλιάδων λιρών.
Επίσης, σύμφωνα με τον ίδιο Τούρκο ιστορικό από την ΕΣΣΔ η βοήθεια σε όπλα και πυρομαχικά ήταν ως εξής: «37.812 τουφέκια, 324 βαριά και ελαφρά πολυβόλα, 44.587 κιβώτια σφαίρες, 66 κανόνια, 141.173 οβίδες, 3 χιλιάδες ξιφολόγχες, 1.500 σπαθιά, 20.000 μάσκες αερίων και 4 χιλιάδες χειροβομβίδες.»
Όσον αφορά τις άλλες χώρες, ο Τούρκος ιστορικός αναφέρει τα εξής:
«Το Αζερμπαϊτζάν παρείχε βοήθεια αποτελούμενη από 19 χιλιάδες οθωμανικές χρυσές λίρες, 1 εκατομμύριο γαλλικά φράγκα και βοήθεια σε πετρέλαιο στις 2 Οκτωβρίου 1920. Επιπλέον, 500 εκατοντάδες οθωμανικές χρυσές λίρες δόθηκαν στον στρατηγό Kazım Karabekir Pasha για την εκπαίδευση των ορφανών παιδιών».
Όσον αφορά τη βοήθεια της Γαλλίας και της Ιταλίας, η βοήθεια που έλαβε ο Κεμάλ είχε ως εξής:
«Μετά τη Συμφωνία της Άγκυρας που υπογράφηκε με τη Γαλλία στις 20 Οκτωβρίου 1921, οι Γάλλοι άφησαν 10.089 τουφέκια, 1.505 κιβώτια σφαίρες τυφεκίων και 10 πολεμικά αεροσκάφη. Η Ιταλία με τη σειρά της δεν έδωσε όπλα, αλλά έδωσε οικονομική βοήθεια. Ίδρυσαν ταχυδρομική οργάνωση, άνοιξαν σχολεία, έδωσαν δάνεια σε αγρότες και εμπόρους, παρείχαν αγαθά που δεν μπορούσαν να βρουν οι Τούρκοι κυβερνητικοί αξιωματούχοι και επισκευάζοντας δρόμους και τζαμιά.»
Αυτή ήταν η βοήθεια που έλαβε ο Μουσταφά Κεμάλ από ΕΣΣΔ, Αγγλία, Γαλλία και Ιταλία, βοήθεια σε πολιτικό και οικονομικό επίπεδο, καθώς και βοήθεια σε όπλα και πυρομαχικά.
Όπως γίνεται αντιληπτό, οι Έλληνες, ενώ ενθαρρύνθηκαν και ωθήθηκαν να αποβιβαστούν στη Σμύρνη και να ξεκινήσει η περιπέτεια που κατέληξε στην τραγωδία της Μικρασιατικής Καταστροφής, σταδιακά έμειναν μόνοι, με τους συμμάχους να ανταγωνίζεται ο ένας τον άλλον ποιος θα προσεγγίσει και ποιος θα δώσει μεγαλύτερη βοήθεια στον Κεμάλ, για να συνεχίσει το έργο της γενοκτονίας των Ελλήνων, των Αρμενίων και των Ασσυρίων που είχαν γλυτώσει από το γιαταγάνι των Νεοτούρκων, και για να κατανικήσει τον ελληνικό στρατό που είχε βρεθεί στη Μικρά Ασία, χωρίς εθνικό σχεδιασμό και χωρίς στόχο. Άρα, ο αγώνας του Κεμάλ και των κεμαλικών, δεν ήταν καθόλου αντιιμπεριαλιστικός, ίσα ίσα, ήταν ακολούθημα του σχεδιασμού των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων.
Τώρα ο Ερντογάν, αναπαράγοντας αυτό το ψευδές αφήγημα, αυτόν τον μύθο, προσπαθεί να τον φέρει στα μέτρα του και να πει στους Τούρκους ότι οι δυτικοί και το ΝΑΤΟ χρησιμοποιούν και πάλι την Ελλάδα, όπως έγινε το 1919-1922 και ότι η Τουρκία θα χαλάσει και πάλι τα σχέδια των «νεοϊμπεριαλιστών» της Δύσης και ότι και πάλι η Ελλάδα θα πληρώσει μεγάλο τίμημα.
Πάλι αντιδυτικός και αντιιμπεριαλιστής ο Ερντογάν, για να χαϊδέψει τα αυτιά των Τούρκων, που τα θέλουν κάτι τέτοια. Όμως ξεχνά ο Ερντογάν δύο πράγματα:
Πρώτον, ότι η Ελλάδα αντιστέκεται στον τουρκικό επεκτατισμό, γιατί αυτό οφείλει να κάνει και ότι αυτό θα συνεχίσει να κάνει με κάθε κόστος και με κάθε θυσία, στηριζόμενη κυρίως στις δικές της δυνάμεις. Δεν θα την ξαναπατήσουμε όπως το 1919-1922.
Δεύτερον, ότι και πάλι οι βασικοί υποστηρικτές της Τουρκίας, είναι η «κακή» Δύση, γιατί το ξέρει πολύ καλά και ο ίδιος, ότι χωρίς την υποστήριξη της Δύσης, του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ, της Βρετανίας και της Γερμανίας, χωρίς την ανοχή και τη συνενοχή τους στη συνεχιζόμενη σφαγή των Κούρδων και των Αλεβιτών, η Τουρκία θα είχε διαμελιστεί εκατοντάδες φορές μέχρι σήμερα.
Ας αφήσει λοιπόν τα ψέματα και ας ευχαριστήσει για άλλη μια φορά το ΝΑΤΟ και την «κακή» Δύση, που διατηρεί με την στήριξή της «αδιάσπαστη ενότητα» της Τουρκικής Δημοκρατίας.
ΠΗΓΗ pontosnews
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου