ΜΚΟ, μισθοφόροι διασώστες, κατ’ επάγγελμα δικαιωματιστές, κατ’ επάγγελμα αριστεροί…

 

Γράφει ο Σωτήρης Χήνος

38 πρόσφυγες βρέθηκαν στον Έβρο. Σε μία νησίδα.

Μετά από 30 μέρες εκεί, από τα ανεξάντλητης μπαταρίας κινητά τους, ανεβάζουν video που μιλάνε για έγκυος που θα χάσουν το παιδί τους, για μία Μαρία που πέθανε από δάγκωμα σκορπιού, για μια Αντιγόνη που κινδύνευε να πεθάνει από δάγκωμα σκορπιού και άλλα ιδιαιτέρως στενάχωρα….

Επεμβαίνουν οργανώσεις, ΜΚΟ, μισθοφόροι διασώστες, κατ’ επάγγελμα δικαιωματιστές, κατ επάγγελμα αριστεροί και λοιποί παρατρεχάμενοι. Κατηγορούν την Ελλάδα παντού, σε όλη την Ευρώπη, αρθρογραφούν σχετικώς στο Der Spiegel, μας κάνουν καταγγελία σε δικαστήρια και όλα αυτά γιατί αφήνουμε οι άσπλαχνοι, ανθρώπους να πεθάνουν εντός της επικράτειάς μας.

Προφανώς στο πανηγύρι αυτό πρωτοστατεί και η εγχώρια 5η φάλαγγα.

Αίφνης, εμφανίζεται μία βάρκα.
Ως είναι προφανές, ο Θεός στέλνει Μάννα εξ ουρανού, ο Αλλάχ στέλνει βάρκες εξ ουρανού. Έκαστος στο είδος του και ο Λουμίδης στους καφέδες. Catering έχει ο Θεός, καρνάγιο ο Αλλάχ. Μπαίνουν στη βάρκα και τσουπ…εισέρχονται στην Ελληνική επικράτεια, στην οποία ήταν και “από πριν”, αλλά τώρα μπήκαν καλύτερα.

Απονευρωμένη και στον τοίχο η Ελληνική πολιτεία από τις αντιδράσεις, σπεύδει να τους βρει και να τους περιθάλψει.

Η έγκυος μία χαρά. Δάγκωμα από σκορπιό δεν βρίσκει.

Ζητάει από την Ερυθρά Ημισέληνο να εντοπίσει το άψυχο σώμα της μικρής για να παραδοθεί στους γονείς της και να ταφεί με αξιοπρέπεια. Οι γονείς απαντούν: “Καλά, αφήστε τους ανθρώπους, μην μπουν σε τέτοιον κόπο, καλά είναι εκεί”….

Οι γονείς που έβαζαν το κορμί στο νερό, για να το προστατέψουν από τη σήψη, και να ταφεί αργότερα….

Δεν περνάει κανάς μήνας και επίσης αίφνης, η ΜΚΟ που πρωτοστατούσε στις καταγγελίες, βγαίνει και λέει “ουπππς sorry, δεν ήταν στην Ελληνική επικράτεια αλλά στην Τουρκική”…όταν η δική μας 5η φάλαγγα Postαρε συντεταγμένες, google maps και κτηματολόγια, για να αποδείξει ότι η νησίδα ήταν καμιά 100στή μέτρα από τη Λειβαδιά.

Ο μισθοφόρος διασώστης Ιάσων, εν τω μεταξύ, αναζητείται από τη Νικολούλη.

Τόσος πόνος τόση φασαρία, για ένα πουκάμισο αδειανό για μια Μαρία.
Και εν τέλει, οι πρόσφυγες πέρασαν τα σύνορα, η Τουρκία “ξεφορτώθηκε” το πρόβλημα ευφυώς, η Ελλάδα έτρεχε να αποδείξει ότι δεν είναι ελέφαντας, οι διάφοροι επαγγελματίες επέδειξαν το αγνό ενδιαφέρον τους που διασφαλίζει νέες επιδοτήσεις και οι Έλληνες εισαγγελείς έχουν πάει μέχρι τα Σπάτα να δουν έναν αγρό να αγοράσουν….

ΠΗΓΗ http://lastpoint.gr